Oestrogeendominantie: symptomen, therapie

Wat is oestrogeendominantie?

Artsen spreken van oestrogeendominantie als de oestrogeenspiegel in het bloed te hoog is in verhouding tot de progesteronspiegel – bijvoorbeeld omdat het lichaam te veel oestrogeen of te weinig progesteron aanmaakt.

Oestrogeen en progesteron zijn twee vitale geslachtshormonen die belangrijke taken vervullen, vooral in het vrouwelijk lichaam: ze zijn betrokken bij de regulatie van verschillende lichaamsfuncties, zoals de menstruatiecyclus en de voortplanting.

Bij oestrogeendominantie wordt dit evenwichtige samenspel van hormonen aanzienlijk verstoord.

Oestrogeendominantie: symptomen

Oestrogeendominantie kan in verband worden gebracht met een breed scala aan symptomen die het algemene welzijn van de getroffenen beïnvloeden. De meest voorkomende symptomen van oestrogeendominantie worden hieronder in meer detail uitgelegd:

Verstoorde menstruatiecyclus

Spotting tussen menstruatieperioden is ook mogelijk als gevolg van oestrogeendominantie.

Een bestaande kinderwens kan onvervuld blijven als gevolg van cyclusstoornissen. Als de oorzaak echter met succes kan worden behandeld, worden veel vrouwen zwanger.

Verhoogd premenstrueel syndroom (PMS)

Oestrogeendominantie kan de symptomen van het premenstrueel syndroom (PMS) verergeren.

Gewichtstoename

Veel vrouwen met oestrogeendominantie melden gewichtstoename. Met name vetophopingen hopen zich vaak op op de heupen, dijen en buik.

Dit komt door het effect van het hormoon op de vetopslag en het metabolisme.

Vermoeidheid

Mensen met oestrogeendominantie melden vaak chronische vermoeidheid of een algemeen gebrek aan energie.

Stemmingswisselingen en depressie

Sommige vrouwen met oestrogeendominantie ontwikkelen stemmingswisselingen, prikkelbaarheid en zelfs depressie.

Dit komt omdat oestrogeen zenuwboodschappers (neurotransmitters) in de hersenen beïnvloedt die de stemming reguleren (zoals serotonine).

Slapeloosheid

Slapeloosheid is een ander veel voorkomend symptoom van oestrogeendominantie. De hormonale onbalans verstoort de natuurlijke slaapcyclus van het lichaam.

Verminderd seksueel verlangen

Goedaardige borstveranderingen

Oestrogeendominantie verhoogt het risico op fibrocystische veranderingen in de borsten. Dat is:

Het bindweefsel in de borsten neemt toe en er vormen zich kleine cysten (met vocht gevulde holtes) in het weefsel. De borsten voelen dan nodulair aan, zijn gezwollen en gevoelig.

Haaruitval

In zeldzame gevallen van oestrogeendominantie verliezen getroffen personen haar. Vaker wordt dunner haar waargenomen.

“Hersenmist” en geheugenproblemen

Oestrogeendominantie kan cognitieve problemen veroorzaken zoals “brain fog”, dwz verminderde cognitieve prestaties – bijvoorbeeld in de zin van woordvindingsproblemen en concentratieproblemen. Geheugenverlies is ook mogelijk.

Dit wordt verklaard door het feit dat oestrogeen de hersenfunctie, de productie van zenuwboodschappers (neurotransmitters) en het netwerken van zenuwcellen beïnvloedt.

Waterretentie en een opgeblazen gevoel

Dit komt omdat oestrogeen de vochtbalans van het lichaam beïnvloedt.

Oestrogeendominantie: behandeling

Hoe artsen oestrogeendominantie behandelen, hangt van verschillende factoren af. Het meest relevant is de oorzaak van de hormonale onbalans, welke symptomen optreden en hoe ernstig ze zijn.

Algemene benaderingen voor de behandeling van oestrogeendominantie zijn onder meer:

Veranderingen in levensstijl

  • Regelmatige lichamelijke activiteit
  • Stressreductie
  • Verandering van dieet (bijvoorbeeld minder bewerkte voedingsmiddelen, meer onbewerkte voedingsmiddelen)
  • Vermijden van milieutoxines en hormonaal actieve stoffen (zie: Oorzaken van oestrogeendominantie)

Hormoontherapie

Planten, mineralen, probiotica

Er zijn verschillende kruidensubstanties en supplementen die geschikt kunnen zijn om oestrogeendominantie te behandelen.

Eén van de meest besproken stoffen is DIM (diindolylmethaan). DIM wordt in de maag gevormd uit een ingrediënt in kruisbloemige groenten zoals broccoli, bloemkool, boerenkool, spruitjes en kool.

Bovendien bevatten kruisbloemige groenten veel vezels en andere voedingsstoffen die het algehele hormonale evenwicht ondersteunen en ontstekingen remmen.

Geneeskrachtige planten zoals monnikspeper, Chinese engelwortel (Dong Quai) en zilverkaars (Cimicifuga) worden ook vaak aangehaald als effectieve remedies voor symptomen van oestrogeendominantie. Onderzoek naar de veiligheid van het gebruik ervan is bijvoorbeeld ontoereikend.

Er wordt aangenomen dat het mineraal magnesium stress helpt verminderen – een mogelijke oorzaak van oestrogeendominantie. Bovendien helpen gezonde magnesiumgehaltes bij menstruatiegerelateerde hoofdpijn en verbeteren ze de slaapkwaliteit.

Er wordt aangenomen dat probiotica de darmgezondheid verbeteren en een gezond oestrogeenmetabolisme ondersteunen. Dit zijn preparaten die ‘gezonde’ micro-organismen bevatten, zoals die voorkomen in de natuurlijke darmflora.

Oestrogeendominantie: oorzaken en risicofactoren

Bij oestrogeendominantie is er sprake van een disbalans tussen de oestrogeen- en progesteronspiegels in het lichaam: er is te veel oestrogeen in verhouding tot progesteron.

Een mogelijke reden hiervoor is dat het lichaam een ​​overmatige hoeveelheid oestrogeen produceert (bijvoorbeeld als er veel lichaamsvet is). Dit resulteert dan in een absoluut oestrogeenoverschot.

Samenvattend zijn de belangrijkste oorzaken van oestrogeendominantie:

Hormonale veranderingen tijdens de menopauze

Wanneer vrouwen de menopauze bereiken, stoppen de eierstokken geleidelijk met het produceren van geslachtshormonen.

Tijdens dit proces dalen de progesteronspiegels echter vaak sneller dan de oestrogeenspiegels tijdens de premenopauze en de perimenopauze. Dit resulteert in een relatief oestrogeenoverschot (relatieve oestrogeendominantie).

Overtollig lichaamsvet

Dit gebeurt vooral wanneer iemand veel vet in de buikstreek heeft opgeslagen (buikvet).

Slechte leverfunctie

De lever speelt een cruciale rol bij het metaboliseren en uitscheiden van overtollige hormonen, waaronder oestrogeen. Daarom kan, wanneer hun functie verstoord is, zich veel oestrogeen, naast andere hormonen, in het lichaam ophopen.

Mogelijke oorzaken van een verminderde leverfunctie zijn onder meer overmatig alcoholgebruik, milieutoxines en bepaalde medicijnen.

Spanning

Dalende progesteronspiegels resulteren in een relatieve overmaat aan oestrogeen.

Insuline-resistentie

Insulineresistentie ontstaat wanneer de lichaamscellen niet effectief reageren op het hormoon insuline, dat wil zeggen op het signaal om suiker uit het bloed op te nemen. Er ontstaat dus een verhoogde bloedsuikerspiegel.

Deze aandoening draagt ​​via twee mechanismen bij aan oestrogeendominantie:

  • De oestrogeenproductie in de eierstokken en het vetweefsel neemt toe.

andere ziekten

Sommige andere ziekten kunnen ook verantwoordelijk zijn voor oestrogeendominantie, bijvoorbeeld polycysteus ovariumsyndroom (PCOS). Dit is een veel voorkomende hormonale stoornis die gepaard gaat met een groot aantal cysten in de eierstokken en verschillende symptomen. Het kan ook in verband worden gebracht met overmatige oestrogeenproductie.

Omgekeerd lijken kwaadaardige tumoren van de schildklier vaker voor te komen bij hoge oestrogeenspiegels.

Xeno-oestrogenen

Blootstelling aan xeno-oestrogenen kan bijdragen aan de oestrogeendominantie doordat de hormonaal actieve chemicaliën de totale oestrogene activiteit in het lichaam verhogen.

Niet-overeenkomende hormoonsubstitutietherapie (HST).

In sommige gevallen kan hormoonsubstitutietherapie (HST) oestrogeendominantie veroorzaken, vooral als de toegediende hormoonsupplementen niet voor een passend evenwicht tussen oestrogeen en progesteron zorgen.

Oestrogeendominantie: onderzoeken en diagnose

Om oestrogeendominantie te diagnosticeren, nemen medische professionals de medische geschiedenis van de getroffen persoon af, voeren ze lichamelijke onderzoeken en laboratoriumtests uit.

De medische geschiedenis afnemen

De arts vraagt ​​de getroffen persoon naar zijn of haar symptomen, menstruatiecyclus, mogelijke zwangerschap, eerdere en huidige ziekten, gebruikte medicijnen en familiegeschiedenis.

Fysiek onderzoek

De volgende stap is een lichamelijk onderzoek. Hierdoor kan de arts de algemene gezondheid van de getroffen personen beoordelen en mogelijke tekenen van oestrogeendominantie opsporen, zoals gewichtstoename, fibrocystische borsten of haaruitval.

Hij of zij zoekt ook naar tekenen van aandoeningen die verband kunnen houden met oestrogeendominantie, zoals schildklierproblemen of polycysteus ovariumsyndroom (PCOS).

Laboratoriumtests

Oestrogeenspiegels: Zowel estradiol (de krachtigste vorm van oestrogeen) als oestron (een zwakkere vorm van oestrogeen) worden meestal gemeten. De meetresultaten kunnen worden gebruikt om het totale oestrogeenniveau in het lichaam te schatten.

Progesteronniveau: Omdat oestrogeendominantie wordt gekenmerkt door een disbalans tussen oestrogeen en progesteron, is de gemeten waarde van het progesteronniveau ten opzichte van die van het oestrogeenniveau doorslaggevend.

Bloedspiegels van andere hormonen: Bij het ophelderen van een hormonale onbalans bepalen artsen ook de bloedspiegels van andere hormonen. Deze omvatten follikelstimulerend hormoon (FSH), luteïniserend hormoon (LH), cortisol en schildklierhormonen. Deze hormonen zijn nauw verwant aan oestrogeen.

Hormoonbepaling door speekseltest

Speekseltesten worden echter over het algemeen als minder betrouwbaar beschouwd dan bloedtesten, en niet alle zorgverleners gebruiken deze methode voor diagnose. In plaats daarvan gebruiken ze het vooral om de effectiviteit van de behandeling te monitoren.

Beeldvormingstests