Duur van de necrose van de heupkop
Het verloop van een femurkopnecrose kan sterk verschillen van persoon tot persoon. Tijdens de fasen 0 en 1 is plotselinge zelfgenezing mogelijk, dus de duur van de ziekte is kort. In de meeste gevallen, femurkopnecrose vordert en vervormt de heupkop aanzienlijk. Zonder therapie duurt het ongeveer twee jaar tot het dijbeen hoofd instort en de heup gewricht is volledig vernietigd.
Hoe lang is iemand arbeidsongeschikt met femurkopnecrose?
Zoals al beschreven in de definitie, femurkopnecrose wordt veroorzaakt door een gebrek aan bloed levering aan het dijbeen hoofd, medisch genoemd ischemie. In deze context moet worden gezegd dat, anatomisch gezien, de bloed levering aan het dijbeen hoofd wordt algemeen als kritiek beschouwd. De heupkop wordt geleverd met bloed van het dijbeen nek via een individueel gemaakt slagader.
Door de individueel gecreëerde arteriële toevoer wordt een zogenaamde “onderontwikkeling” van de arteriële toevoer naar de heupkop gezien als oorzaak en doorslaggevende factor in het verloop van de ziekte. Op het gebied van heupkopnecrose wordt onderscheid gemaakt tussen:
- De primaire (idiopathische) femurkopnecrose en
- Secundaire necrose van de heupkop
Terwijl de primaire heupkop necrose wordt niet geassocieerd met een begeleidende of onderliggende ziekte en, afgezien van het veelvuldig voorkomen van de ziekte aan beide kanten, kan alleen een verhoogde incidentie van het mannelijk geslacht tussen de 35 en 45 jaar worden gedetecteerd, directe verbanden met andere ziekten zijn bekend in het gebied van secundaire femurkopnecrose. In beide subtypen zijn oorzaak en causaliteit echter grotendeels onbekend.
Primaire (idiopathische) femurkopnecrose Mannen tussen 35 en 45 jaar oud worden doorgaans getroffen door deze vorm van femurkop necrose. De ziekte is vaak niet beperkt tot één heupkop. Dit en het feit dat de ziekte veelal optreedt in de periode van de grootste (professionele) prestatie verklaart de vaak zware psychologische en sociale belasting voor de patiënt.
Secundaire femurkopnecrose De mens gaat uit van een direct verband met andere ziekten. De onderliggende oorzaken zijn complex en kunnen worden gevonden bij de volgende ziekten. bekende oorzaken:
- Heup gewricht verwondingen van verschillende typen (bijv. femurhalsfractuur)
- Sikkelcelanemie (genetisch bepaalde, erfelijke bloedziekte)
- Caissonziekte (= een decompressieziekte die optreedt bij een snelle drukval of bij verblijf op hoogte, ook wel duikziekte of persluchtziekte genoemd.
Stikstofbellen worden gevormd in het vasculaire systeem en als gevolg hiervan is er een stoornis in de bloedsomloop)
- Ziekte van Gaucher (erfelijke ziekte van de suikerstofwisseling, die onder andere kan leiden tot orgaanvergroting)
- Lupus erythematosus (auto-immuunziekte die het hart, de lever, de nieren en de gewrichten aantast)
- Meer informatie over dit onderwerp is beschikbaar op: Lupus erythematosus
- Bloedvataandoeningen (bijv. Trombose)
- Bindweefselaandoeningen
- Cortison-therapie (zowel als lokale gewrichtsinjectie als als systemische therapie)
- Bestraling van het bekkengebied
- Cytostatische therapie (voor tumorziekten)
- Reumatische aandoeningen
- Ongunstige leefgewoonten, zoals alcoholmisbruik
A fractuur van de femurhals is een veel voorkomende oorzaak van de ontwikkeling van de heupkop necrose op hoge leeftijd. De nek van het dijbeen breekt meestal als gevolg van een ongeval, vaak als onderdeel van een val. Naast het bot breuk, heupkop schepen kunnen worden beschadigd, die in het dijbeen lopen nek dicht bij de heupkop.
Dit kan leiden tot weefselsterfte in het gebied van de heupkop. Dit staat bekend als posttraumatische femurkopnecrose. Op de foto links is een verstoorde bloedtoevoer naar de heupkop bij een dier te zien. Terwijl de hals van het dijbeen lijkt vitaal te zijn en goed van bloed voorzien, kan er geen bloedtoevoer worden gedetecteerd in het bovenste deel van de heupkop. Vanuit medisch oogpunt wordt dit "dode" gebied necrotisch of avitaal genoemd.
