Hoe lang duurt een verkoudheid meestal?
Een zere keel, verkoudheid en hoesten zijn de karakteristieke symptomen van verkoudheid (griepachtige infectie). De duur en het verloop van de luchtweginfectie kunnen echter van patiënt tot patiënt verschillen – afhankelijk van welke ziekteverwekker verantwoordelijk is voor de verkoudheid en of er complicaties of extra infecties optreden. Een andere beslissende factor is of er sprake is van een onderliggende ziekte, zoals een aangeboren immuundeficiëntie.
Rhinovirussen of adenovirussen zijn meestal verantwoordelijk voor verkoudheid. Deze worden overgedragen via kleine speekseldruppeltjes die geïnfecteerde personen uitstoten bij hoesten, niezen of spreken (druppelinfectie). Bovendien kunnen virushoudende afscheidingsdruppeltjes op deurknoppen, bestek en andere voorwerpen terechtkomen, waar de ziekteverwekkers relatief lang kunnen overleven. Als een gezond persoon deze besmette oppervlakken aanraakt en vervolgens de mond of neus aanraakt, kunnen deze besmet raken (uitstrijkinfectie). Er zijn dus verschillende manieren van overdracht bij een griepinfectie. De duur en het verloop van de ziekte blijven echter onaangetast.
Vanuit de slijmvliezen van neus en keel kunnen de virussen zich verder in het lichaam verspreiden. Hoe dieper de ziekteverwekker doordringt tijdens de infectie, hoe langer de duur ervan.
Typisch verloop van een verkoudheid
Meer dan de helft van alle gevallen van verkoudheid volgt het volgende verloop: De verkoudheid begint met milde symptomen zoals een zere keel of een loopneus. Binnen twee dagen nemen de symptomen toe totdat ze hun maximale expressie bereiken op de tweede of derde dag. Daarna verdwijnen ze langzaam weer. Een simpele verkoudheid duurt meestal niet langer dan een week – tenminste als je rekening houdt met je ziekte.
Griepinfectie: verloop bij complicaties
Als je tijdens een verkoudheid niet voldoende voor jezelf zorgt en bijvoorbeeld blijft sporten, zal de duur ervan langer duren. Griepinfectie betekent dat er virussen in het lichaam aanwezig zijn waartegen het immuunsysteem antistoffen moet aanmaken. Dit belast het lichaam. Als je je lichaam in deze periode extra belast, zul je – om het simpel te zeggen – de kracht missen om de kou te bestrijden. Herstel kan dus vele weken of zelfs maanden duren.
Tot op zekere hoogte kun je beïnvloeden hoe lang een verkoudheid duurt. Door voldoende voor uzelf te zorgen, kunt u de duur en het ongemak van een griepinfectie verminderen.
Griep: duur bij secundaire infectie
Bij volwassenen leidt een verkoudheid soms tot ontsteking van de longen. Hoesten en ademhalingsproblemen zijn typische symptomen. De longontsteking kan enkele weken aanhouden.
Een ontsteking van de hartspier (myocarditis) is zeer gevaarlijk in de context van verkoudheid. Als u bijvoorbeeld ondanks een verkoudheid blijft sporten, kan een dergelijke myocarditis het gevolg zijn. Het duurt ongeveer zes weken. Het is gevaarlijk omdat het vaak niet wordt herkend vanwege zwakke symptomen. Als u echter blijft sporten met een myocarditis, kan dit in extreme gevallen leiden tot fataal hartfalen.
Andere mogelijke secundaire infecties van verkoudheid zijn sinusitis en conjunctivitis.
Griep: incubatietijd
Artsen noemen de periode tussen infectie met een ziekteverwekker en het begin van de ziekte (het verschijnen van de eerste symptomen) de incubatietijd. Verkoudheid en andere virale infecties hebben een relatief korte incubatietijd. Nadat de virussen het lichaam zijn binnengedrongen, duurt het gewoonlijk ongeveer twee tot acht dagen voordat de eerste symptomen van verkoudheid optreden.
Conclusie
De eerste symptomen van verkoudheid (griepachtige infectie) verschijnen slechts enkele dagen na de infectie. De duur van de ziekte is meestal kort (ongeveer een week), het beloop relatief mild – de symptomen zijn vervelend, maar meestal voelen de getroffenen zich in hun dagelijks leven slechts matig beperkt door de kou. De duur en het beloop van de ziekte kunnen tot op zekere hoogte positief worden beïnvloed door het rustig aan te doen en verdere infectierisico's te vermijden.
