Aandrijfconcepten | Fysieke wetten bij het zwemmen

Aandrijfconcepten

Conventioneel aandrijfconcept: bij het conventionele aandrijfconcept worden de voor de voortstuwing gebruikte carrosseriedelen in een rechte lijn en in tegengestelde richting van de zwemmen richting (actio = reactio). Grote hoeveelheden water worden met toenemende snelheid verplaatst, maar met weinig voortstuwing (schoepenradstoomboot). Klassiek aandrijfconcept: aandrijving door middel van hydrodynamische lift (vergeleken met een scheepsschroef).

Dit aandrijfconcept is echter controversieel omdat de propeller altijd met water vanaf dezelfde kant wordt benaderd en de handpalmen niet zwemmen. Bovendien werkt deze aandrijving pas na een bepaalde run, maar de arm trekt wanneer zwemmen is slechts 0.6 - 0.8 m. Draaikolk aandrijfconcept: (huidig ​​toegepast model) De roterende watermassa's in het kielzog van de voeten en handen zijn de laatste jaren steeds belangrijker geworden als producent van abutments. EEN draaikolk ontstaat wanneer watermassa's van de accumulatie naar het zuiggebied bewegen. Er wordt geprobeerd een grote massa water op te vangen in een kleine ruimte, vergelijkbaar met het oprollen van een tapijt. De draaikolk verschijnt achter de voeten als een rolvorm en achter de handen als een vlechtvorm.