Etomidaat: effecten, gebruik en risico's

Etomidaat is een zeer krachtig en voornamelijk hypnotisch medicijn. De stof werkt in op de zogenaamde GABA-receptoren en de formatio reticularis (diffuus neuronennetwerk) bij de mens hersenen​ Dit wekt slaap op zonder een pijnstillend (dwz pijnstillend) effect te hebben. Etomidaat is een van de anesthetica en wordt toegediend om een ​​comateuze toestand te veroorzaken om een ​​operatie uit te voeren (anesthesie).

Wat is etomidaat?

Etomidaat is een hypnotische stof die in de menselijke geneeskunde wordt gebruikt. Preparaten die de stof bevatten, veroorzaken een slaaptoestand zonder een pijnstillend effect te hebben. Dat wil zeggen, slaap wordt opgewekt zonder het zwijgen op te leggen pijn​ Vanwege zijn effect behoort etomidaat tot de klasse van anesthetica. Het wordt daarom voorafgaand aan de operatie toegediend om een ​​diepe slaap op te wekken, wat er op zijn beurt voor zorgt dat de behandeling goed verloopt (inductie van anesthesie​ Etomidaat bereikt zijn effectiviteit door in te werken op de GABA-receptoren en de formatio reticularis bij de mens hersenen​ De stof wordt in Duitsland op de markt gebracht onder de handelsnamen Etomidate Lipuro en Hypnomidate. In de chemie en farmacologie wordt het beschreven door de chemische molecuulformule C 14 - H 16 - N 2 - O 2. Dit komt overeen met een moraal massa van 244.29 g / mol. Etomidaat wordt gewoonlijk parenteraal toegediend, zoals gebruikelijk is bij een anestheticum, dwz het medicijn wordt geïnjecteerd. De anders kleurloze, gelige of kristallijne stof zonder bijzondere geur wordt daarom meestal verhandeld als oplossing.

Farmacologische werking

Etomidaat verkrijgt zijn hypnotische werking door de GABA-receptoren bij de mens te beïnvloeden hersenen​ Ongeveer een minuut later administratie van een injectie van het medicijn treedt bewusteloosheid op bij het behandelde individu. Afhankelijk van dosis, de duur van het effect is tussen de 5 en 15 minuten. Meerdere administratie kan daarom geschikt zijn. Het is belangrijk op te merken dat etomidaat alleen niet volledig produceert anesthesie​ Dit komt doordat de stof zelf niet remt pijn, wat echter essentieel is voor het uitvoeren van een operatie. Volledige anesthesie, die wordt gekenmerkt door een absoluut verlies van gevoel (vooral pijn), wordt alleen bereikt door het te combineren met andere anesthetica of analgetica. Etomidaat heeft geen invloed op de hart- or circulatie evenveel als andere drugs in dezelfde medicijngroep. Het hartminuutvolume neemt gewoonlijk licht toe na etomidaat administratie vanwege een lichte afname van de perifere weerstand. Echter, respiratoire minuut volume neemt af na toediening van etomidaat. Daarom, wanneer een continue infusie wordt uitgevoerd, ademhaling Depressie Kan ontwikkelen. Bovendien verlaagt het medicijn de functie van de bijnierschors. echter, de voorwaarde hierdoor geactiveerd is omkeerbaar (dat wil zeggen, kan worden teruggedraaid). Bij sommige patiënten treden myoclonieën op na toediening van etomidaat. Dit zijn korte ongecontroleerde spiertrekkingen. Ze worden vaak onderdrukt door toediening van opioïden (Bv fentanyl​ De halfwaardetijd van etomidaat is 2 tot 5 uur. Als opioïden worden toegediend, is er een verlenging van de halfwaardetijd. Metabolisme van de stof vindt voornamelijk plaats door de lever​ Afbraak is renaal (via de nier) en fecaal (via uitwerpselen en urine).

Medische toepassing en gebruik

Etomidaat behoort tot de groep van anesthetica omdat het een slaaptoestand induceert. Het wordt daarom uitsluitend toegediend voor inductie van anesthesie. Het wordt voornamelijk gebruikt bij hoogrisicopatiënten (ASA 3 en hoger volgens de ASA-risicoclassificatie) omdat het een lage impact heeft op de hart- vergeleken met andere anesthetica. Desalniettemin kan hartfunctiestoornis niet volledig worden uitgesloten, zelfs niet wanneer etomidaat wordt toegediend. Aangezien etomidaat geen analgetisch effect heeft, kan het alleen in combinatie met analgeticum worden gebruikt om volledige anesthesie te induceren. drugs (Bv opioïden​ Deze worden sowieso meestal samen met etomidaat toegediend, omdat het actieve ingrediënt onvrijwillige spiertrekkingen (myoclonieën) kan veroorzaken, die door opioïden kunnen worden onderdrukt.

Risico's en bijwerkingen

Omdat etomidaat een verdovingsmiddel is, mag het alleen worden gebruikt door een speciaal opgeleide arts. Deze persoon moet bekwaam zijn in endotracheaal intubatieDit is het geval bij anesthesisten. Bij een bekende overgevoeligheid mag de werkzame stof niet worden toegediend. Omdat etomidaat overgaat in moedermelkmag de borstvoeding pas 24 uur na toediening worden hervat. In zwangerschapmag het medicijn alleen in absoluut uitzonderlijke gevallen worden toegediend. Etomidaat kan bijwerkingen veroorzaken. In het bijzonder kunnen ademhalings- en circulatiestoornissen optreden, wat typerend is voor anesthetica. De bijwerkingen treden op met verschillende statistische frequenties:

  • Onvrijwillige spierbewegingen (myoclonia) komen zeer vaak voor (bij ten minste één op de 10 behandelde mensen). Deze worden echter meestal onderdrukt door de toediening van opioïden.
  • Bloed drukval en ademhaling Depressie, misselijkheid en braken kan ook vaak voorkomen (bij minder dan 1 op 10 maar meer dan 1 op 100 behandelde personen). Deze zijn echter meestal te wijten aan de toediening van een opioïde.
  • Af en toe (bij minder dan één op de 100 maar meer dan één op de 1,000 behandelde personen), rillingen kan gebeuren.
  • Zeer zelden (bij minder dan 10,000 op de XNUMX behandelde), overgevoeligheidsreacties en tonic-klonische convulsies.