Dosering
Het beta-hydroxy beta-methylbutyraat kan in de handel worden gekocht in poeder-, capsule- of tabletvorm. Zoals bij elk medicijn dat u gebruikt, moet u bij het gebruik ook letten op de bijsluiter van de betreffende fabrikant HMB een aanvullen. In principe is er geen limietdosis waarboven extreme of levensbedreigende ongewenste bijwerkingen te verwachten zijn.
De aanbevelingen variëren enigszins, afhankelijk van de fabrikant. Een goed gemiddelde is tussen 1.5 g en 3 g per dag. Het hangt er echter ook van af of men neemt HMB voor de eerste keer of dat het een onderhoudsdosis is.
Om te beginnen moet u 6 g nemen HMB per dag in de eerste week om uw winkels te vullen. Daarna is 1-3 g HMB per dag voldoende. Bij hoge doseringen wordt voornamelijk de spierafbraakremmende werking, dwz de antikatabole werking, bereikt.
De bevordering van spieropbouw in de zin van het anabole effect wordt al bereikt in lage doses. In de regel wordt HMB beschouwd als een aanvullen in de vorm van een enkele bereiding. Er zijn echter ook gecombineerde preparaten, die typisch zijn op het gebied van bodybuilding.
Naast HMB, stoffen zoals creatinine or glutamine zijn inbegrepen. Afhankelijk van de vorm van consumptie, varieert het tijdstip van de bijbehorende dosisinname. De poedervorm moet idealiter 20-30 minuten voordat de training begint worden ingenomen.
Als je kiest voor een capsulepreparaat met HMB in vrije aminozuurvorm als enige component, is dit voldoende direct voor de training. HMB is over het algemeen het meest effectief op een lege plek maag. De voorgestelde doseringen zijn voldoende om het gewenste effect (anabool en antikatabool) te bereiken. Er is momenteel geen evaluatie of deze doses tot ongewenste bijwerkingen leiden.
Effect
Het Beta Hydroxy Beta-Methylbutyraat (= HMB) is een normaal metabolisch product van ons lichaam. HMB is een metabolisch product van het essentiële aminozuur leucine. Naast de twee aminozuren L-isoleucine en L-valine, leucine is een belangrijk aminozuur van de eiwitcomponent van ons lichaam.
Functioneel, leucine speelt een rol bij spieropbouw en het onderhoud ervan. Het heeft dus een anabole werking op de spieren, dwz het bouwt massa op - in ons geval spieren. Daarnaast stimuleert het de aanmaak van eiwitten (eiwitbiosynthese) in twee belangrijke organen, namelijk de spieren en de lever.
Ongeveer 5% van leucine wordt vertakt voor het metabolisme om HMB te vormen. Via verschillende metabole routes waarbij verschillende enzymen, kan het lichaam op natuurlijke wijze HMB produceren. Ongeveer 1.3 g is dus ongeveer 'de lichaamseigen' HMB.
Dit stofwisselingsproduct heeft een bepaald effect op ons lichaam. Vooral het effect op het spierstelsel staat op de voorgrond: HMB heeft zowel anabole en antikatabole als lipolytische effecten. Er wordt ook besproken dat HMB het risico op spierletsel kan verminderen en hun regeneratievermogen kan vergroten.
De aard van het effect varieert echter gedeeltelijk met de dosering. Een eerste effect bij lage doses is beslist het anabole, dwz het spieropbouwende effect. Het exacte mechanisme waarop de effect van HMB is uiteindelijk gebaseerd is nog niet definitief opgehelderd.
Er zijn veel aspecten die momenteel worden bestudeerd. Verschillende onderzoeken volgen verschillende hypothesen. Enerzijds wordt aangenomen dat de productie van eiwitten wordt positief beïnvloed.
Door een receptor genaamd mTOR-receptor te stimuleren, bevordert HMB de eiwitsynthese. Door op een andere metabole route in te grijpen, maakt HMB het mogelijk spierafbraak of afbraak van de eiwitten van de spier. De remming van de zogenaamde proteolyse is mogelijk via de ubiquitine proteasoomroute.
Een laatste hypothese gaat ervan uit dat HMB de toevoer van koolhydraten en aminozuren in de spier verhoogt. IGF-1-genexpressie speelt een speciale rol in dit proces. Ten slotte moet worden vermeld dat de werkzaamheid van HMB niet alleen afhangt van de dosering, maar ook van de beginsituatie van de consument.Als men rekening houdt met het spieropbouwende effect bij atleten, uithoudingsvermogen atleten tonen een verbeterde melk geven zuurwaarde en een verhoogde mogelijke intensiteit van de been spieren. Bovendien is de kans op letsel lager. Bij bodybuilders daarentegen staat het sterke anabole effect op de voorgrond.
