Discus Articularis: structuur, functie en ziekten

Een discus articularis is een gewrichtsschijf. Het is gemaakt van kraakbeen en bindweefsel​ In het menselijk organisme zijn er verschillende gewrichtsschijven op verschillende locaties.

Wat is de gewrichtsschijf?

In het menselijk organisme is er op verschillende plaatsen een discus articularis. Het is een tussenliggende gezamenlijke schijf. Dit betekent dat elke discus articularis is omgeven door twee tegenover elkaar liggende articulaire oppervlakken. De functie van de tussenliggende gewrichtsschijf is om te fungeren als een buffer tussen de twee gewrichtsoppervlakken en te compenseren voor mismatches. In de meeste gevallen zorgen de interarticulaire schijven voor drukvereffening. Een discus articularis, bestaande uit kraakbeen en bindweefsel, scheidt de afzonderlijke kamers die zich in een gewrichtsholte bevinden. Gewrichten kan problemen veroorzaken en pijn bij overmatig gebruik of bij toenemende leeftijd. De kraakbeen breekt af en kan niet op natuurlijke wijze worden herbouwd. Om deze reden preventief maatregelen worden ten zeerste aanbevolen bij het omgaan met gewrichten​ Een van de bekendste gewrichten zijn het kaakgewricht, de polsen of de kniegewricht​ Als er problemen optreden met een discus articularis, worden de omliggende regio's vaak ook getroffen. De interarticulaire schijven worden geleverd door de omringende vloeistoffen. Ze zijn dus niet verbonden met de bloedsomloop of het zenuwstelsel.

Anatomie en structuur

Disci articularis kan zich in het knie-, hand- of temporomandibulair gewricht bevinden. De medische term voor een discus articularis is fibrocartilago interarticularis. Een discus articularis bestaat voornamelijk uit kraakbeen, vezels en bindweefsel​ Het kraakbeenweefsel in het menselijk organisme kan buigen en bestaat uit verschillende stoffen. Ze omvatten cellen, bindweefsel en ondersteunende weefsels. Kraakbeen is gevoeliger voor beschadiging dan bot, hoewel kraakbeen de basis vormt van het skelet dat uit bot bestaat. Het bindweefsel, dat tot een discus articularis behoort, bestaat voornamelijk uit intercellulair massa​ Zijn functie is om te beschermen tegen schade en het is een water reservoir. Het bindweefsel dient als afweer tegen pathogenen​ Geen zenuwbanen of bloed schepen ren naar de disci articularis. Er is dus ook geen aanvoer van voedingsstoffen en boodschappersubstanties via het zenuwstelsel of bloed systeem. Een discus articularis levert zichzelf via een proces dat bekend staat als diffusie. Tijdens dit proces vindt een dynamische zelfbeweging plaats. Dit wordt beïnvloed door omliggende regio's. In het geval van de gewrichtsschijf is dit het synovium. Dit is een vloeistof die zich in de omliggende gewrichten, bursae of peesscheden bevindt.

Functie en taken

De taken van gewrichtsschijven zijn talrijk. Ze helpen bij het compenseren van bestaande onevenwichtigheden in de gewrichtsoppervlakken. De onevenwichtigheden worden mismatches genoemd. Gewrichtsvlakken worden gevormd door ten minste twee botten​ Deze staan ​​in een mobiele verbinding met elkaar. Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende voegvormen. Ze omvatten het bolgewricht, het ellipsvormige gewricht, het zadelgewricht en het cilindrische gewricht. Ze hebben allemaal verschillende functies en zijn van verschillende complexiteit. Wat ze echter allemaal gemeen hebben, is de aanwezigheid van een tussenliggende gewrichtsschijf. Afhankelijk van de gewrichtsvorm moeten andere onevenwichtigheden worden gecompenseerd door een discus articularis. Bovendien dienen de interarticulaire schijven om het contactoppervlak tussen de afzonderlijke elementen van het gewricht te vergroten. Dit resulteert in een verbreding van het contactoppervlak. Een andere taak van de gewrichtsschijven is hun bufferfunctie. Op deze manier vangen ze de druk op die op de afzonderlijke gewrichten wordt uitgeoefend. De bufferfunctie leidt tot een distributie van druk in het gewricht. De druk wordt loodrecht op het dragende oppervlak overgedragen. Als de gewrichtsoppervlakken ongelijk zijn, werkt een discus articularis als een glijdend kussen. Hierover wordt de druk verdeeld en moet het draagvlak worden ontlast. De gewrichtsschijf kan de gewrichtsspleet bijna volledig opvullen. De interarticulaire schijven hebben een andere functie in het bewegingsproces. Een joint bestaat uit een condylus en een koker. De gewrichtsschijf helpt de condylus om goed in de kom te bewegen. Het wordt tijdens bewegingen zelfs geleid door de interarticulaire schijf.

Ziekten

Afhankelijk van de locatie van het overeenkomstige gewricht treden verschillende symptomen op. Gewrichtsaandoeningen veroorzaken een algemeen beperkt bewegingsbereik.artrose van de gewrichten kan voorkomen in elk gebied waar er gewrichtsschijven zijn. Het gaat vaak gepaard met roodheid van de huid en zwelling van de gewrichten en omliggende gebieden. Slijtage van een joint kan leiden te voegen ontsteking​ Zodra de activiteit van het gewricht beperkt is, wordt het getroffen gebied vaak gespaard. Dit kan op zijn beurt spanning in de spieren veroorzaken. Gewrichten veroorzaken klachten als ze overbelast of eenzijdig worden blootgesteld spanning​ Dit kan gebeuren bij een verkeerde beweging, maar ook bij te zwaar​ Erfelijke factoren, leeftijd en gewicht zijn belangrijke criteria bij gewrichtsklachten. Roken bevordert ziekten zoals psoriatica artritis. Dit is een ontsteking van de gewrichten in de context van psoriasis​ Het vertegenwoordigt een vorm van reumatiek. Symptomen zoals duizeligheid, slaapstoornissen of slikproblemen behoren tot de klachten van het kaakgewricht. Bovendien kan het leiden oorsuizen of beperkingen in de bewegingen van de hoofd alsmede de nek​ Verkeerde uitlijning van de kaak of slecht passende kunstgebit kunnen complementaire oorzaken zijn. Tandopeningen en bijbehorende tandmigratie zijn ook inbegrepen. Bones nabij gewrichten kunnen ook verantwoordelijk zijn voor diverse gewrichtsklachten. Een keer botten zekering verkeerd na a breuk, dit kan gewrichtsslijtage veroorzaken. Dit gebeurt ook als het gewrichtskraakbeen bij een blessure is beschadigd. Letsels na ongevallen hebben dus een aanzienlijke invloed op gewrichtsongemakken en pijn zelfs na een lange tijd.