Diagnose naar keuze - MRT | MRT voor een gescheurde meniscus

Diagnose naar keuze - MRT

Met behulp van magnetische resonantie beeldvorming (of magnetische resonantie tomografie), de vorm en omvang van a meniscus traan kan nauwkeuriger worden beoordeeld. Het principe van MRI is gebaseerd op de magnetische eigenschappen van individuele atoomkernen in ons lichaam, die elk een bepaald karakteristiek intrinsiek impulsmoment hebben. De exacte functie is erg complex - in eenvoudige bewoordingen kan een computer de impulsen registreren en evalueren, zodat uiteindelijk een driedimensionaal beeld wordt geproduceerd.

De MRI biedt dus een 3D-beeldvormingsmethode die kan worden weergegeven meniscus tranen in elk ruimtelijk vlak. Het MRI-beeld biedt de mogelijkheid van verschillende beeldcontrasten door het gebruik van magnetische velden en radiogolven. Afhankelijk van welk weefsel kan worden beoordeeld, wordt het MRI-beeld gewogen.

De basis hiervoor zijn de waterstofatomen die overal in ons lichaam voorkomen, maar met verschillende dichtheden en vaak in verschillende organen. Dus in een spier of meniscus wegingen, spieren of meniscus lijken donkerder en vloeistoffen lichter (T2-gewogen afbeelding), terwijl in andere afbeeldingen vetrijke structuren lichter lijken (T1-gewogen afbeelding). Met behulp van dit principe van verschillende contrasten kunnen op een MRI-opname gemakkelijk verschillende structuren van elkaar worden onderscheiden.

In het algemeen biedt MRI het voordeel dat er geen blootstelling aan straling (ioniserende straling) is in vergelijking met röntgenstraling. Het is ook zeer geschikt voor het afbeelden van zacht weefsel, inclusief de menisci en andere structuren (ligamenten, kraakbeen en synoviaal membraan) van de kniegewricht, aangezien zelfs de kleinste laesies en irritaties kunnen worden opgespoord. MRI wordt daarom beschouwd als de gouden standaard bij de diagnose van meniscusscheuren.

Procedure MRT voor meniscusscheur

Tegenwoordig wordt MRI uitgevoerd door radiologen en medisch-technisch radiologie assistenten (MTRA) ofwel nog in de kliniek zelf of, in het geval van minder acute zorgen, in radiologische. Het is erg belangrijk om de patiënt vooraf te informeren over het vervolgonderzoek, aangezien eventuele contra-indicaties door de arts in een dergelijk gesprek gevraagd kunnen worden. Zoals reeds vermeld werkt een MRI onder meer met magnetische velden zodat metalen voorwerpen worden aangetrokken en verwarmd door het apparaat. Dit vormt een potentieel risico op letsel voor de patiënt, maar het kan ook de MRI-machine zelf ernstig beschadigen.

Als patiënten een gangmakerZe mogen bijvoorbeeld geen MRI-onderzoek ondergaan. Sieraden, bril, horloges en andere metalen voorwerpen moeten vooraf worden verwijderd. Tijdens het onderzoek verlaten de radioloog en de MTRA de ruimte waarin de MRI-machine staat.

Ze kunnen de patiënt echter vanuit een aparte kamer door een glazen raam volgen. Daarnaast is er een intercomsysteem voor onderlinge communicatie en voor noodgevallen een veiligheidsbel die door de patiënt kan worden bediend. Vaak hebben patiënten claustrofobie omdat het apparaat erg smal en smal is.

Ter verduidelijking van a gescheurde meniscus, echter, de hoofd wordt meestal buiten geplaatst. Het is echter belangrijk om te weten dat het MRI-onderzoek volkomen pijnloos is en dat u meestal niets merkt. Het enige dat u zult horen, zijn de harde geluiden die uit de MRI-machine komen ("kloppen" / "klikken" / "ratelen"). U kunt oorkappen of een koptelefoon met muziek dragen om te dempen en af ​​te leiden. In het geval van een meniscusscheur duurt de procedure niet zo lang als bij meer gecompliceerde of uitgebreide analyses.