Diagnose
Als een loslating van het hoornvlies wordt vermoed, moet eerst een anamnese, dat wil zeggen een consult tussen arts en patiënt, worden uitgevoerd om mogelijke oorzaken van de beschadiging van het hoornvlies te identificeren. Meestal is het kenmerk erg sterk pijn is een indicatie, aangezien het hoornvlies er zeer goed door wordt verzorgd zenuwen. Het belangrijkste exameninstrument van een oogarts bij het vermoeden van veranderingen in het hoornvlies is de spleetlamp. Hierdoor kan het hoornvliesoppervlak beter worden onderzocht en beoordeeld. Afhankelijk van de oorzaak of het vermoeden kan het nuttig zijn om sommige structuren te kleuren met de kleurstof fluoresceïne.
Welke symptomen duiden op een loslating van het hoornvlies?
De symptomen van loslaten van het hoornvlies zijn afhankelijk van de oorzaak en de omvang van de schade. Omdat het hoornvlies veel zenuwuiteinden heeft en daarom goed wordt verzorgd door zenuwen, veroorzaakt een verwonding meestal ernstig pijn. Tranen en loslaten van delen van het hoornvlies veroorzaken vaak een zeer onaangenaam gevoel van vreemd lichaam.
Dit komt doordat het hoornvlies niet meer intact is en, indien nodig, een deel van het hoornvlies losligt. Aangezien het hoornvlies een belangrijke bijdrage levert aan het vermogen om te zien, kan beschadiging en loslaten van het hoornvlies het gezichtsvermogen aanzienlijk verminderen. Afhankelijk van de oorzaak kan dit anders worden uitgesproken.
In de meeste gevallen is er sprake van een acute verslechtering van het gezichtsvermogen, in sommige gevallen kan er ook sprake zijn van een toenemende beperking. Een ander veel voorkomend symptoom van een hoornvliesloslating is rood worden van het oog, dat wordt veroorzaakt door sterk gevuld schepen in de bindvlies. Dit wordt ook wel conjunctivale injectie genoemd. Bovendien is er vaak sprake van toegenomen tranen in het oog, wat een soort beschermingsmechanisme is. Het wordt gebruikt om vreemde voorwerpen uit het oog te spoelen.
Behandeling en therapie
Afhankelijk van de oorzaak kan een hoornvliesloslating anders worden behandeld. In sommige gevallen kan een zalfverband voldoende zijn. Het heeft een stabiliserende werking en beschermt tegelijkertijd tegen mogelijke infecties door antibiotische zalven. Als er slechts kleine scheurtjes in het hoornvlies zijn, kunnen deze meestal vanzelf genezen, aangezien het hoornvliesweefsel zichzelf tot op zekere hoogte kan regenereren.
Grotere wonden vereisen echter een chirurgische behandeling. Bij loslating kunnen delen van het hoornvlies of meestal het gehele hoornvlies worden vervangen. In een zogenaamde keratoplastiek, dwz hoornvliestransplantatiewordt een donorhoornvlies gebruikt om het beschadigde hoornvlies te vervangen.
Het hoornvlies wordt niet geleverd door schepen, maar door diffusie door omliggende structuren, dwz passief metabolisme. Dit is de reden waarom afstoting van het hoornvlies na zo'n behandeling veel minder vaak voorkomt transplantatie. Als een hoornvliesloslating of -beschadiging wordt veroorzaakt door een chemische verbranding, is de snelst mogelijke irrigatie van het oog in eerste instantie belangrijker. Als het oog niet onmiddellijk van alle bijtende middelen wordt bevrijd, kan dit leiden tot permanente schade met permanent verlies van het gezichtsvermogen.
