Een kleine zwelling op de zaadbal die geen pijn doet of stoort, en misschien een klein trekkend gevoel in de lies - maar meestal voel je (n) dat niet eens wanneer de ziekte zich verspreidt: zaadbalkanker Elk jaar ontwikkelen zich in Duitsland ongeveer 4,200 mannen zaadbalkanker, de meesten van hen vóór de leeftijd van 35 jaar. Dit maakt de ziekte over het algemeen zeldzaam, gezien het feit dat bij meer dan 70,000 vrouwen de diagnose borstkanker elk jaar. Maar in de leeftijdsgroep van mannen tussen 20 en 40 jaar komt het het meest voor kanker van allemaal.
Risicofactoren voor zaadbalkanker
De oorzaak van zaadbalkanker is vandaag nog onduidelijk. Maar het is nu bekend wat de ontwikkeling van testikel bevordert kanker Ten eerste is er de zogenaamde niet-ingedaalde testis, dwz wanneer de testis zich niet in het scrotum bevindt. Normaal gesproken beweegt de zaadbal tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder langzaam van de buikholte naar de juiste positie in het scrotum. Als deze ontwikkelingsstap wordt verstoord, blijft de zaadbal bijvoorbeeld in de lies of zelfs in de buikholte. Wetende dat dit een risico vormt voor de testis kankerwordt er zo snel mogelijk naar gestreefd om de zaadbal in de juiste positie in het scrotum te brengen, hetzij door middel van hormonen administratie of een operatie. Jongens met een aangeboren hernia lijken ook meer kans te hebben op het ontwikkelen van zaadbalkanker. En het is gebleken dat er vaak een familiale clustering is, wat betekent dat meerdere mannen in een gezin kunnen worden getroffen, wat duidt op een genetische aanleg. Er zijn momenteel discussies en onderzoek gaande om te bepalen welke aanvullende risicofactoren in de baarmoeder kan ertoe leiden dat een man tijdens zijn leven zaadbalkanker krijgt.
Goede kansen op genezing van zaadbalkanker
Er zijn verschillende soorten zaadbalkanker, afhankelijk van de cellen waaruit de tumor afkomstig is. Maar één ding hebben alle tumoren gemeen: ze zijn heel goed te behandelen. Meer dan 90 procent van de mannen overwint de ziekte met behulp van een operatie, chemotherapie en straling. En zelfs als de ziekte terugkeert, heeft men nog steeds goede vooruitzichten op genezing! Welke behandeling wordt gebruikt, is afhankelijk van het type tumor en of de ziekte zich al naar het lichaam heeft verspreid. En natuurlijk geldt voor deze ziekte hetzelfde als voor alle andere kankers: hoe eerder het wordt ontdekt, hoe groter de kans op genezing!
Elke verandering in de zaadbal behoort te worden onderzocht
Een man die een afwijking opmerkt, zoals een zwelling of een knobbeltje op de zaadbal moet zo snel mogelijk een uroloog raadplegen. Na een interview zal de uroloog de zaadbal palperen en een ultrageluid examen. Ook inbegrepen is een onderzoek van de rest van het lichaam om gezwollen te zoeken weefselvocht knooppunten, wat een teken kan zijn van dochtertumoren in het lichaam. Als de arts zaadbalkanker vaststelt, is een operatie nodig om de zaadbal te verwijderen. Maar zelfs als het vermoed wordt, zal een operatie worden gezocht om de zaadbal nauwkeuriger te onderzoeken. In dit geval wordt de zaadbal alleen verwijderd als het vermoeden tijdens de operatie wordt bevestigd. Soms wordt tegelijkertijd een weefselmonster van de tweede zaadbal genomen, bijvoorbeeld als deze erg klein is. Omdat dan de mogelijkheid bestaat dat de tweede zaadbal ook al weefselveranderingen heeft.
Nauwkeurig onderzoek belangrijk voor verdere behandeling
Naast het fijne weefselonderzoek van de verwijderde zaadbal, is vaak verder onderzoek nodig om te bepalen of en in hoeverre de ziekte zich al in het lichaam heeft verspreid. In medische termen betekent dit het bepalen van het stadium van de ziekte. Dit is essentieel om een verdere behandeling te plannen. Meestal worden hiervoor röntgenfoto's en computertomografie gebruikt. Er worden drie stadia van de ziekte onderscheiden:
- Stadium I betekent hier dat de tumor alleen beperkt is tot de testis.
- Stadium II waarnaar de tumor is uitgezaaid weefselvocht knooppunten in de directe omgeving in de buik of het bekken.
- Stadium III verwijst dan naar alle stadia van de ziekte waarin de tumor al kankercellen heeft uitgezaaid naar verder gelegen lymfatische gebieden, zoals de weefselvocht knooppunten van de longen. En ook als organen al zijn aangetast, zoals lever, bot of hersenen.
Voor de enscenering wordt ook van elke patiënt afgenomen bloed en onderzocht op zogenaamde tumormarkers. Tumormarkers zijn stoffen die ook in het gezonde lichaam voorkomen, maar bij een kwaadaardige ziekte plotseling kunnen toenemen doordat het kankerweefsel deze stof aanmaakt. Deze kunnen zeker zijn eiwitten, maar ook enzymen en hormonen.
