Diagnose | Nystagmus

Diagnose

Er zijn verschillende tests om het nystagmus, die meestal worden uitgevoerd door een KNO-arts. Eerst wordt de patiënt op een draaistoel geplaatst, die vervolgens wordt versneld. Dit resulteert in een langzaam kloppend oog nystagmuseerst tegen de draairichting in, gevolgd door een snelle teruggaande beweging in de draairichting.

Met deze handeling probeert het lichaam een ​​zo compleet mogelijk beeld op het netvlies te produceren, net als bij het fixeren van de omgeving vanuit een rijdende trein. Als de draaistoel nu stilstaat, is de richting van de nystagmus veranderingen. Dit komt voornamelijk door de traagheid van de endolymfe in het orgaan van evenwicht, die verantwoordelijk is voor de evenwicht.

Deze nystagmus kan ook bij een gezond persoon worden waargenomen en kan worden gevisualiseerd met de zogenaamde Frenzel bril. Deze speciale bril, die op de patiënt worden aangebracht, maken een exacte weergave van de oogbewegingen mogelijk door middel van een zeer sterke breking van de ogen. Dus zelfs een zeer fijn kloppende nystagmus zal hier goed door worden vertegenwoordigd bril.

Om te voorkomen dat de examinandus een punt door de bril fixeert, wordt hij of zij verhinderd door een verblindende lamp. De calorietest is een andere mogelijkheid om de nystagmus te testen. Hier krijgt de patiënt koud water met een temperatuur van ca.

25 graden of warm water met een temperatuur van ca. 40 graden naar buiten gehoorgang. Dit veroorzaakt irritatie van het vestibulaire orgaan en veroorzaakt een nystagmus.

De hersenen wordt een rotatie vervalst door deze temperatuurverandering, die onmiddellijk leidt tot een schokkerige nystagmus door de vestibulo-oculaire reflex (VOR). Waarom dit temperatuurverschil leidt tot het opwekken van een nystagmus is nog grotendeels onbekend. In de ruimte zijn talloze pogingen ondernomen om daar achter te komen, met uitsluiting van de zwaartekracht van de aarde.

Symptomen

Voor de persoon bij wie een nystagmus wordt geactiveerd, zijn er aanvankelijk geen symptomen als het een fysiologische nystagmus is. Over het algemeen blijft een nystagmus volledig onopgemerkt en is ingebed in alledaagse situaties waarin bepaalde punten vastliggen. Zodra de nystagmus echter niet fysiologisch maar pathologisch is, kunnen matige tot ernstige symptomen optreden.

Bij niet-fysiologische nystagmus wordt een rotatiebeweging gesimuleerd, die wordt geregistreerd door de hersenen. Dit veroorzaakt ernstige duizeligheid, wat meestal het eerste symptoom is van een pathologische nystagmus. De duizeligheid is meestal van ronddraaiende aard.

In het geval van zeer ernstige duizeligheid kan de patiënt ook last hebben van ernstige stoornissen van evenwicht die leiden tot het punt waarop hij of zij niet meer op zijn of haar eigen benen kan staan. Bovendien is een veel voorkomend symptoom van ernstige duizeligheid ook ernstig misselijkheid, wat kan leiden tot braken. Patiënten met een pathologische nystagmus verkeren in een zeer slechte staat van volksgezondheid en hebben dringend diagnostische en therapeutische hulp nodig.