De diagnose van een smaakstoornis
Als een smaak vermoeden van een aandoening, dient een gedetailleerde anamnese door de arts te worden uitgevoerd, aangezien belangrijke informatie over een mogelijke oorzaak al kan worden verkregen. medische geschiedenis en onderzoek, de aanwezigheid van een smaak stoornis moet worden geverifieerd met tests. Verificatie van smaak: Ons vermogen om te proeven kan worden geverifieerd met twee soorten tests. Enerzijds zijn er de zogenaamde subjectieve testprocedures, die veronderstellen dat de patiënt fit is en informatie kan geven over wat hij / zij heeft geproefd, en anderzijds zijn er objectieve testprocedures, die worden gebruikt wanneer de patiënt zelf kan niet meewerken en kan geen informatie geven, zoals het geval is bij kleine kinderen of dementie patiënten.
Ons smaakvermogen kan worden gecontroleerd door middel van verschillende tests. Zo is er de zogenaamde three-drop methode, waarmee kan worden bepaald bij welke drempel een bepaalde smaak wordt waargenomen. Om dit te doen, moet de getroffen persoon uit drie toegediende druppels weten welke druppel naar iets specifieks smaakt en hoe die druppel smaakt.
Als men in het begin niets proeft, wordt de concentratie van de smaakstof verhoogd totdat de smaak wordt waargenomen. Er zijn natuurlijk ook tests die controleren of bepaalde smaken te herkennen zijn. Hiervoor worden smaken in vloeibare (spray of druppels) of vaste vorm (bijvoorbeeld wafels) toegediend en wordt gecontroleerd of de smaken door de patiënt te herkennen zijn.
Het is ook mogelijk om de patiënt de waargenomen sterkte van een bepaalde smaak te laten aangeven. Hiervoor zijn er bepaalde schalen van zwak naar sterk. Volumes kunnen ook worden gebruikt als vergelijking met de waargenomen intensiteit.
Proeven kan ook met andere methoden worden gecontroleerd en zo kan een smaakstoornis worden geobjectiveerd. Een van deze methoden is gericht op meten hersenen golven na stimulatie met een smaakstof. Het heet elektro-encefalogram (EEG).
Een zogenaamde elektro-maatwerk kan ook informatie geven over een zenuwaandoening. Hier wordt de elektrische waarnemingsdrempel bepaald aan beide zijden van de tong door stimulatie met stromen in het microampère (μA) bereik. Bij elektrisch maatwerk is het altijd belangrijk om de zijkanten van de tong met de gezonde kant, aangezien de drempel voor elektrische waarneming sterk varieert van persoon tot persoon en daarom niet tussen mensen kan worden vergeleken. Centrale oorzaken van een smaakstoornis kunnen worden opgespoord door middel van magnetische resonantie beeldvorming (MRI) van de schedel.
Alle artikelen in deze serie:
