Introductie
Bronchiale astma is een chronische ontstekingsziekte van de longen. In bronchiale astmazijn de luchtwegen omkeerbaar vernauwd en overgevoelig. De symptomen kunnen variëren afhankelijk van de ernst van de ziekte.
Een dwang om op te ruimen de keelkan hoesten of kortademigheid optreden. Hoe vaker deze symptomen optreden, hoe ernstiger de ziekte is. Er zijn verschillende longfunctietesten beschikbaar om een definitieve diagnose te stellen.
De classificatie van bronchiale astma
Volgens de oorzaak: De symptomen kunnen worden ingedeeld in de volgende ernstgraden van astma brocnhiale volgens de richtlijnen van de Duitse Respiratory Tract League:
- Bronchiale astma: Intermitterende (met onderbrekingen) symptomen van astma treden minder dan tweemaal per week overdag op en minder dan tweemaal per maand 's nachts. Daarnaast is de FEV (voor uitleg zie diagnose) boven de 80%.
- Bronchiale astma: aanhoudende (permanente) milde symptomen komen gemiddeld minder dan één keer per dag voor, wat betekent dat er binnen een week ook vrije dagen zijn waarop men symptoomvrij is. Het aantal symptomatische nachten neemt toe tot meer dan twee keer per maand. Bovendien bedraagt de FEV nog steeds meer dan 80%.
- Bronchiale astma: Aanhoudende matige symptomen treden dagelijks op, 's nachts eenmaal per week. De FEV ligt tussen 60% en 80%.
- Bronchiale astma-graad: Aanhoudende ernstige symptomen zijn continu aanwezig gedurende de dag, 's nachts meer dan eens per week, FEV60 is minder dan XNUMX%.
- Allergische of extrinsieke astma
- Niet-allergisch of intrinsiek astma
- Hybride vormen
De diagnose
Er wordt onderscheid gemaakt tussen de diagnose van een acute astma-aanval en de diagnose van astma tijdens het symptoomvrije interval. De acute astma-aanval kan worden gediagnosticeerd door de kenmerkende symptomen zoals hierboven beschreven (kortademigheid, uitademingsgeluiden, hoesten, uitputting). Als de hierboven beschreven astmasymptomen optreden, moet een arts worden geraadpleegd, zelfs als de symptomen asymptomatisch lijken.
De beschrijving van de typische symptomen leidt meestal tot de vermoedelijke diagnose van astma. Het symptoom hoesten is minder significant dan bijvoorbeeld het optreden van fluitende geluiden (stridor of piepende ademhaling). Een belangrijke rol bij de diagnose van astma wordt gespeeld door long functie testen.
Het omvat verschillende tests, die allemaal zijn ontworpen om te bepalen of de longen beperkt zijn in hun functie of dat ze normaal functioneren. Spirometrie is belangrijk voor het beoordelen long functie. Voor het onderzoek ademt de patiënt door de mond in het mondstuk van een spirometer en de neus- wordt afgesloten met een neusklem.
Het apparaat meet de kracht waarmee de patiënt in- en uitademt en de hoeveelheid bewogen lucht. Het apparaat geeft vervolgens de luchthoeveelheden grafisch weer als een curve. Naast normaal ademhaling, wordt het apparaat ook gebruikt om te testen hoe de waarden maximaal veranderen inademing en uitademing.
Een van de belangrijkste waarden voor de diagnose van bronchiale astma is de capaciteit van één seconde, ook bekend als FEV1 (geforceerd expiratoir (uitgeademd) volume in 1 seconde) of Tiffeneau-test. Bij deze procedure wordt de patiënt gevraagd om zo diep mogelijk in te ademen en vervolgens zo snel en diep mogelijk uit te ademen. De spirometer geeft vervolgens aan hoeveel volume van de ingeademde lucht binnen de eerste seconde is uitgeademd.
Bij bronchiale astma wordt deze waarde verlaagd omdat de lucht een grotere weerstand moet overwinnen vanwege de chronische ontsteking en vernauwing van de luchtwegen. Zelfs als deze grotere weerstand niet wordt opgemerkt in het symptoomvrije interval, kan deze worden gemeten met de spirometer. De piekstroommeting is bijzonder geschikt voor het diagnosticeren van de ernst van een astma-aanval.
De apparaten zijn erg handig en kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt door een astmapatiënt thuis voor zichzelf.Grensverkeer, daarom wordt het ook wel de ‘klinische thermometer van de astma’ genoemd. Om de "piekstroom" te meten, ademt men ook door een mondstuk, maar hier wordt de piekstroom, dwz de sterkste luchtstroom die uit de longen wordt verdreven, gemeten. Het is niet het volume dat wordt verplaatst, maar de kracht waarmee de luchtstroom uit de mond.
Als, zoals typisch voor astmapatiënten, eerst weerstand in de bronchiën overwonnen moet worden, wordt de kracht van de luchtstroom verminderd. Dalende waarden betekenen dus een verergering van de astma. De metacholine-provocatietest is een inademing provocatietest.
Dit betekent dat de stof metacholine wordt ingeademd door de patiënt. De reactie van de luchtwegen op methacholine wordt vervolgens geëvalueerd. Methacholine is een medicijn dat de parasympathische zenuwstelsel. Bij bestaande astma worden de luchtwegen nog smaller dan bij gezonde mensen en kan kortademigheid het gevolg zijn.
De test wordt beoordeeld door spirometrie. De te testen patiënt krijgt de metacholine toegediend via een vernevelaar. Daarna worden waarden gemeten, zoals de capaciteit van één seconde of de luchtwegweerstand.
Als deze een bepaalde waarde hebben overschreden, zijn ze pathologisch. De vermoedelijke overgevoeligheid van de luchtwegen kan dus worden bevestigd. In aanvulling op long functie, een allergietest moet ook worden uitgevoerd bij allergische bronchiale astma, bijvoorbeeld door middel van een priktest.
De priktest omvat het aanbrengen van verschillende vloeistoffen die een allergeen bevatten op de onderarm (bijv. cat haar, berk stuifmeel of roggemeel). Een tip wordt gebruikt om licht in de huid te prikken die door de oplossing wordt bedekt. Na enige tijd ontstaan er rode zwellingen als er een allergie is voor het aangebrachte allergeen.
Naast de allergietestkan een bepaling van het totale IgE worden gemaakt. Een significante toename van het totale IgE wordt beschouwd als een belangrijke indicatie voor de aanwezigheid van een allergische aandoening. Daarnaast kan specifiek op IgE worden gezocht antilichamen gericht tegen het vermoedelijke allergeen. Een röntgenstraal van de thorax (borst) kan in de vroege stadia van de ziekte onopvallend zijn, maar in het acute stadium van de ziekte dient het om andere ziekten uit te sluiten die soortgelijke symptomen kunnen veroorzaken als astma. Als de ziekte langer aanhoudt, kunnen conclusies worden getrokken uit de Röntgenstraal beeld met betrekking tot mogelijke weefselschade aan de longen.
