Buitenbaarmoederlijke zwangerschapstherapie

Synoniemen

Buiszwangerschap, Tubar-zwangerschap, Medisch: Graviditas tubaria

De therapie van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hangt af van hoe lang de zwangerschap al bestaat en hoe acuut de situatie is. Chirurgische therapie richt zich op het verwijderen van de zwangerschap onderdelen. Als het buitenbaarmoederlijke zwangerschap ouder is, dwz in een vergevorderd stadium, wordt chirurgische ingreep noodzakelijk.

In dit geval kan de eileider als zodanig ook functioneel worden behouden. Tijdens de operatie wordt ofwel de eileider in de lengte doorgesneden en het embryonale materiaal verwijderd, ofwel de embryo- en placenta worden beide uitgedrukt in de richting van de baarmoeder of in de richting van de pony. Dit kan echter alleen worden gedaan als de grootte en positie van de embryo- sta het toe.

Indien de buitenbaarmoederlijke zwangerschap is niet gevorderd en de zwangerschap zal naar verwachting niet vanzelf achteruitgaan, het medicijn Methotrexaat kunnen worden gebruikt. Werkzame stof: methotrexaatdinatrium

  • Lantarel® van Wyeth Pharma GmbH
  • Metex ® van medac
  • MTX

Methotexate heeft veel toepassingen als medicijn. Lage dosering methotrexaat, is een van de meest voorgeschreven langwerkende ontstekingsremmende geneesmiddelen geworden.

Methotrexaat kan ook reacties van de immuunsysteem (immunosuppressivum) en wordt daarom gebruikt bij ziekten waarbij sprake is van aandoeningen van de eigen afweer. In een ander toepassingsgebied wordt methotrexaat gebruikt bij de behandeling van verschillende kwaadaardige tumor ziekten. Zoals hierboven vermeld, wordt methotrexaat ook gebruikt bij niet-gevorderde ectopisch zwangerschap.

Methotrexaat is een antagonist van foliumzuur (foliumzuurantagonist) en remt de proliferatie van snel delende cellen. Dit is het startpunt voor de therapie van buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bovendien verzwakt methotrexaat ongewenste endogene afweerreacties en heeft het ook een ontstekingsremmend effect.

Behandeling met methotrexaat is over het algemeen van langere duur. De bijwerkingen van methotrexaat afhankelijk van de gebruiksduur en de dosering. Het is mogelijk dat de bijwerkingen optreden tijdens de gehele gebruiksperiode, waarbij de bijwerkingen het vaakst optreden binnen de eerste 6 maanden.

Hieronder staat een lijst van de verschillende bijwerkingen, in volgorde van afnemende frequentie van voorkomen:

  • Verlies van eetlust
  • Misselijkheid
  • Braken
  • Buikpijn
  • Diarree
  • Ontstekingen en zweren in de mond en keel
  • Verhoging van leverwaarden (GOT, GPT, alkalische fosfatase)
  • Stoornissen in de vorming van bloedcellen met een pathologische vermindering van rode bloedcellen (erytrocyten) en witte bloedcellen (leukocyten) en bloedplaatjes (trombocyten)
  • Allergische ontsteking van het longskelet en de longblaasjes (pneumonitis, alveolitis)
  • Verhoogde neiging tot haaruitval
  • Roodheid van de huid
  • Huiduitslag
  • Jeuk
  • Hoofdpijn
  • Vermoeidheid
  • Duizeligheid

Methotrexaat is een antagonist van foliumzuur en daarom kunnen deze klachten in ieder geval gedeeltelijk worden verbeterd door tegelijkertijd foliumzuur in te nemen. Het gebruik van foliumzuur preparaten moeten altijd worden verduidelijkt met een arts, aangezien te hoge doses foliumzuur mogelijk de werkzaamheid van methotrexaat kunnen verminderen. Methotrexaat wordt ofwel als tablet ingeslikt of door de arts als vloeistof geïnjecteerd in de ader (intraveneus), subcutaan vetweefsel (subcutaan) of spier (intramusculair). De keuze tussen de verschillende doseringsvormen is individueel.