Bijwerkingen | Fluoxetine

Bijwerkingen

Fluoxetine wordt gekenmerkt door een breed spectrum aan mogelijke bijwerkingen. In vergelijking met de tricyclische antidepressiva die al jaren worden voorgeschreven, Fluoxetine wordt beter verdragen en (ernstige) bijwerkingen komen significant minder vaak voor. De meeste bijwerkingen tijdens de behandeling met Fluoxetine komen slechts zelden voor (1 tot 10 op de 10,000 patiënten).

Ze komen voornamelijk voor aan het begin van de behandeling en nemen na verloop van tijd af. Ze mogen daarom geen reden zijn om de therapie voortijdig stop te zetten. Heel vaak misselijkheid en braken optreden tijdens behandeling met fluoxetine.

Deze symptomen gaan vaak gepaard met slapeloosheidvermoeidheid verlies van eetlust, angst en nervositeit. Bovendien kan seksuele disfunctie optreden met verlies van seksueel verlangen (libido). Effecten op het gewicht zijn ook mogelijk.

Hoewel sommige patiënten een gewichtstoename kunnen ervaren, is een licht gewichtsverlies ook mogelijk. Een gevreesde bijwerking van de behandeling met fluoxetine is serotonine syndroom. Het treedt op wanneer het serotonine spiegels worden snel verhoogd of overdosering veroorzaakt door de sterk verhoogde serotoninespiegels.

Het wordt vaak veroorzaakt door een combinatie van meerdere medicijnen die invloed hebben op serotonine niveaus. Typische symptomen zijn duizeligheid en vertroebeling van het bewustzijn. Onvrijwillig spiertrekkingen van de spieren, angst en een algemeen gevoel van ziekte worden ook vaak gerapporteerd.

Symptomen van vermoeidheid komen vooral vaak voor bij het begin van de behandeling met fluoxetine. De ernst van de symptomen varieert van patiënt tot patiënt en kan ook afhangen van de dosering. Patiënten klagen vaak over een sterk gebrek aan rijvaardigheid gedurende de dag en hebben vaak behoefte aan een dutje.

In zeldzame gevallen kan er ook sprake zijn van een lichte vertroebeling van het bewustzijn en verminderde concentratie en denken. Deze symptomen nemen gewoonlijk af naarmate de behandeling vordert, aangezien het medicijn na een paar dagen of weken zijn stimulerende effect ontwikkelt. Bij zeer ernstige vermoeidheid met bewustzijnsverlies kan het stopzetten van de medicatie met de behandelende arts worden besproken.

Indien nodig kan dosisverlaging ook leiden tot verlichting van de symptomen. Aangezien de verschillende selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) heel verschillend werken van patiënt tot patiënt, kan een overstap naar een ander preparaat ook aangewezen zijn. Vaak vertoont een therapie met fluoxetine ook bijwerkingen in het maagdarmkanaal.

Dit komt omdat serotonine een belangrijke boodschapper is van de darm zenuwstelsel (enterisch zenuwstelsel). De toediening van fluoxetine kan de werking van dit systeem verstoren. Symptomen treden ook voornamelijk op aan het begin van de behandeling en nemen geleidelijk af na enkele weken.

Patiënten klagen er vaak over misselijkheid en braken. Dit gaat vergezeld van een verlies van eetlust, wat kan leiden tot gewichtsverlies als hoge doses worden toegediend. Tegelijkertijd komen diarree en spijsverteringsstoornissen vaker voor.

Een andere bijwerking die kan optreden tijdens de behandeling met fluoxetine is het verlies van libido (seksueel verlangen). Vooral mannen worden hierdoor getroffen. De oorsprong van deze seksuele disfunctie is nog niet helemaal duidelijk. Zelfs als u de medicatie een paar dagen gebruikt, kan dit tot het begin van de symptomen leiden.

Vaak melden patiënten een verminderd of niet-bestaand libido. Bovendien is het moeilijk om een ​​erectie of seksuele opwinding te krijgen of te behouden. Ook een blijvende erectie of vroegtijdige orgasmes behoren tot de mogelijkheden.

In zeldzame gevallen melden patiënten impotentie. Na het stoppen van de medicatie kunnen de bijwerkingen in sommige gevallen maanden of jaren aanhouden. In zeer zeldzame gevallen wordt ook een permanente seksuele disfunctie gemeld.

Na inname van Fluoxetine-tabletten wordt het werkzame bestanddeel gemetaboliseerd in de lever door specifiek enzymen. Tegelijkertijd wordt fluoxetine afgebroken door enzymen in de lever. Vanwege de zware belasting van de leverkan schade aan het leverweefsel optreden.

Veranderingen in leverwaarden (GOT, GPT) komen vaak voor tijdens therapie met fluoxetine. Om deze reden moet de leverfunctie regelmatig worden gecontroleerd en moet de dosis dienovereenkomstig worden aangepast als de leverfunctie gestoord is. Hoewel veel patiënten klagen over dagelijkse vermoeidheid tijdens therapie met fluoxetine, kunnen slaapstoornissen 's nachts ook optreden.

Zoals studies hebben aangetoond, is dit effect te wijten aan een invloed op melatonine synthese (slaaphormoon) in de centrale zenuwstelsel. In vergelijking met tricyclische antidepressiva, die een dempend en dus slaapbevorderend effect hebben, worden selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) gekenmerkt door een drive-bevorderende werking. Hoewel patiënten vaak ernstige vermoeidheid melden, kunnen ze niet lang slapen.

Tegelijkertijd gaan deze korte slaapperiodes vaak gepaard met nachtmerries. Een andere vaak voorkomende bijwerking zijn sensorische stoornissen (paresthesieën) in de huid met ernstige jeuk. Afhankelijk van de patiënt kan deze jeuk in verschillende mate worden uitgesproken.

Het gaat vaak gepaard met uitslag van de huid met vorming van kleine blaren. Als de symptomen onduidelijk zijn of langere tijd aanhouden, moet in elk geval een arts worden geraadpleegd en moet de verdere procedure worden besproken. Indien nodig kan ook een intolerantie (allergie) voor fluoxetine of andere ingrediënten van het preparaat aanwezig zijn.

Veel van de antidepressiva die tegenwoordig worden voorgeschreven, hebben effect op het gewicht van de patiënt. Een gewichtstoename heeft vaak een negatief effect op het verdere succes van de behandeling Depressie. Terwijl de tricyclische antidepressiva (amitriptyline, clomipramine, nortriptyline) en mirtazapine leiden tot gewichtstoename door een toename van de eetlust, kan behandeling met fluoxetine ook leiden tot een afname van het gewicht.

Sommige patiënten melden een gewichtsverlies van enkele kilo's per maand. Dit komt voornamelijk door een verminderde eetlust bij therapie met hoge doses. Tegelijkertijd drogen mond en een toenemende verandering in smaak kunnen ook optreden als bijwerkingen tijdens de behandeling met fluoxetine, waardoor de verlies van eetlust.