In geïndustrialiseerde landen, ziekten van de hersenen schepen (bijv. apoplexie - beroerte) de derde plaats in sterftecijfers na hart- ziekte en kanker. in Doppler-echografie For beroerte risicobeoordeling (synoniem: beroerte-controle), de nek schepen (halsslagaders en de wervelslagaders) en, indien nodig, de grote intracraniale vaten worden onderzocht. Op deze manier, bloed stroomsnelheden in de schepen en de structuur van de vaatwanden (gedenkplaat veranderingen zoals ulceraties (ulceraties); stenosen (vaatvernauwingen) en intima-mediadikte (IMT)) kunnen worden beoordeeld of bepaald. Doppler-echografie (synoniemen: Doppler-effect-echografie, Doppler-echografie) is een medische beeldvormingstechniek die vloeistofstromen dynamisch kan visualiseren (voornamelijk bloed stromen). Het wordt gebruikt om te beoordelen bloed stroomsnelheid en, in cardiologie, om een diagnose te stellen hart- en hartklepdefecten. Vooral in het geval van pathologische (zieke) vasculaire veranderingen vormt het Doppler-echografisch onderzoek de basis van de diagnostische procedure, aangezien zowel de snelheid distributie in het betreffende vatgedeelte wordt beoordeeld en een exacte weergave van de stroomrichting kan worden gemaakt. Verder Doppler-echografie maakt het mogelijk om de tijdelijke verandering in de snelheid van de bloedstroom te reproduceren. De aldus verkregen factoren kunnen vervolgens worden gebruikt om de volume stroomsnelheid en de pathofysiologisch belangrijke stromingsweerstanden.
Indicaties (toepassingsgebieden)
- Obesitas (overgewicht)
- Apoplexie (beroerte) Of tijdelijke ischemische aanval (TIA) - plotseling optredende neurologische aandoening die binnen 24 uur verdwijnt).
- Atherosclerose (arteriosclerose, verkalking van de aderen).
- CRP-verhoging - verhoogd C-reactief proteïne.
- Diabetes mellitus
- rokers
- Hartritmestoornissen (boezemfibrilleren)
- Hypercholesterolemie (stoornis van het vetmetabolisme)
- Hyperhomocysteïnemie
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Fysieke inactiviteit
- Coronaire hartziekte (CAD, coronaire hartziekte).
- Myocardinfarct (hart- aanval) risico of voorwaarde na een hartinfarct.
- Parodontitis (ziekte van het parodontium).
- Perifere arteriële occlusieve ziekte (pAVK)
- Psoriasis (psoriasis)
- Andere individuele gezondheidsrisico's
De procedure
Doppler-echografie is gebaseerd op het principe dat ultrageluid golven worden met een bepaalde frequentie in het weefsel uitgezonden, waar ze zich verspreiden tijdens het circuleren erytrocyten (rode bloedcellen). Door deze verstrooiing kan een deel van de ultrageluid golven keren terug naar de transducer, die dus enerzijds dient als zender en anderzijds als ontvanger van de geluidsgolven. De erytrocyten dus fungeren als een grensvlak waarop de geluidsgolven worden gereflecteerd, zodat een frequentieverhoging optreedt wanneer de afstand tussen de transducer en het grensvlak afneemt en de frequentie afneemt wanneer de afstand toeneemt. De zogenaamde Doppler-effecten treden echter niet alleen op bij stromend bloed, maar ook bij andere bewegende organische structuren, zoals vaatwanden. Doppler-echografie is onderverdeeld in verschillende technieken:
- Enkelkanaals Doppler-technieken: Bij deze methode wordt een enkele geluidsbundel uitgezonden door het Doppler-systeem, zodat de resulterende gegevens uitsluitend afkomstig zijn van het gedeelte van de vasculaire structuur waar de bundel doorheen gaat.
- Continuous-wave (CW) Doppler-echografie: een subset van enkelkanaals Doppler-technieken, dit systeem vertegenwoordigt de eenvoudigste methode voor het verzamelen van continue bloedstroomgegevens over de gehele diepte van ultrageluid penetratie. Elke transducer heeft afzonderlijke akoestische elementen voor het verzenden en ontvangen van geluid. Continue informatieverwerving wordt mogelijk gemaakt door het feit dat de zender en ontvanger in de transducer parallel en continu naast elkaar werken. Een ruimtelijke toewijzing is met deze methode echter niet mogelijk. Het voordeel van deze methode is echter dat de bepaling van hoge stroomsnelheden mogelijk is.
- Pulsed-wave (PW) Doppler-echografie: als een verdere subgroep van de enkelkanaals Doppler-methoden is een ruimtelijk selectieve snelheidsmeting mogelijk met dit systeem in tegenstelling tot CW Doppler-echografie.In gepulste Doppler-modus wordt een elektronische poort gegenereerd om te meten de stroomsnelheid van erytrocyten het passeren van de poort op een bepaalde diepte in het weefsel. In tegenstelling tot de CW Doppler-methode wordt de informatie verzonden via pulsen en niet continu.
- Multichannel Doppler-technieken (synoniemen: Color Doppler-echografie, kleurgecodeerde Doppler-echografie, kleurgecodeerde duplex-echografie; combinatie van B-scan met PW Doppler / Pulse Wave Doppler): Bij deze techniek, zoals bij CW Doppler-echografie, de geluidszender en de geluidsontvanger bevindt zich als afzonderlijke structuren in de transducer. Het verschil is echter dat er zich in elke transducer een groot aantal zenders en ontvangers bevindt. De transmissie en ontvangst van ultrasone golven vinden niet gelijktijdig plaats, waardoor de vele geluidsbundels informatie kunnen verzamelen uit een driedimensionaal dwarsdoorsnedebeeld. Alle meerkanaalssystemen werken in de gepulseerde Doppler-modus. Het verzamelen van informatie wordt beperkt door het beperkte aantal evaluatiekanalen in de Doppler-sonograaf. Het grote aantal geluidsgolven zorgt voor een nauwkeurige lokalisatie van informatiebronnen. Vanwege de functionele eigenschappen van de methode wordt deze gebruikt om mogelijke stromingsturbulentie in te schatten met behulp van kleurcodering, waarbij verschillende stroomsnelheden kunnen worden weergegeven in de kleuren rood en blauw. De turbulentie zelf wordt in groen weergegeven.
Doppler- en duplex-echografie zijn twee complementaire speciale echografie-technieken. Bij pure Doppler-echografie (procedure in D-modus) wordt de bloedstroom in de bloedvaten beoordeeld. Stenosen (vernauwingen) vanaf ca. 40-50% kan worden gedetecteerd en hun omvang kan worden bepaald. Duplex echografie (B-modus procedure) beoordeelt het verloop van de bloedvaten, het bloedvatkaliber en de aard van de intima-mediadikte (IMT). Wanddikte en eventueel aanwezige arteriosclerotische plaques (afzettingen) worden gemeten. De op deze manier bepaalde meetwaarden worden gebruikt voor directe vergelijking bij vervolgonderzoeken. De dikte van de intima-media (synoniemen: IMD; intima-media-dikte - IMT) van de algemene halsslagader wordt bilateraal bepaald (carotis intima-media dikte test (CIMT)). Kleurgecodeerde duplex-echografie is bijzonder nuttig voor het schatten van mogelijke stromingsturbulentie en dus voor het beoordelen van stenose-
Ultrasone contrastmiddelen op basis van de techniek van zogenaamde microbellen kunnen worden gebruikt om de ultrasone golven in Doppler-echografie te versterken. Microbellen zijn gasbellen ter grootte van een micrometer die het ultrasone signaal versterken omdat ze geluidsgolven volledig kunnen reflecteren. In tegenstelling tot inheemse Doppler-echografie, computertomografie (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) maken visualisatie van de capillair stroomgebied. Met het gebruik van microbellen is het ook mogelijk bij Doppler-echografische onderzoeken de stroomsnelheid van bloed in de capillair bed door het barsten van de gasbellen, die wordt veroorzaakt door het optreden van geluidsgolven, te meten en te evalueren. De duur van het examen is ongeveer 20 minuten. Doppler-echografie van de halsslagader (halsslagader) vertoont aan beide zijden stenose (vernauwing) door plaques, trombi of verkalking in de tijd. Doppler-echografie is een ongevaarlijk onderzoek van uw halsslagader (nek slagaders) en de stroomkenmerken van uw bloed. In geval van vernauwing van de halsslagaders, preventief therapie kan dus tijdig worden uitgevoerd. Doppler-echografie dient uw bescherming tegen een beroerte en dus uw preventieve volksgezondheid zorg.
