Astigmatisme bij de baby

Introductie

De hoornvlies van het oog is normaal gesproken gelijkmatig gebogen. In de astigmatisme van een baby is het hoornvlies anders gebogen en de resulterende verandering in breking zorgt ervoor dat de beelden worden vervormd tot lijnen op het netvlies in plaats van punten. Vanwege dit fysieke verschil, astigmatisme wordt ook wel astigmatisme genoemd. Vaak treden ook andere visuele defecten op.

Oorzaken van astigmatisme bij de baby

Astigmatisme (astigmatisme, astigmatisme van het hoornvlies) is meestal aangeboren en daarom vaak geërfd van de ouders. Oogtraining kan dit visuele defect niet compenseren. In plaats daarvan is het vooral belangrijk om kinderen in een vroeg stadium te onderzoeken op mogelijk astigmatisme bij de baby. Vooral als de ouders ook getroffen zijn, moet het kind regelmatig worden aangeboden aan de oogarts zodat astigmatisme tijdig kan worden gedetecteerd om ontwikkelingsachterstanden te voorkomen.

Wat zijn de symptomen van astigmatisme bij baby's?

Een baby met astigmatisme ziet niet scherp op korte of lange afstanden en doet daarom een ​​constante inspanning om zijn zicht te focussen. Dit wordt vaak gedaan door het oog samen te knijpen en leidt al snel tot vermoeidheid, oogirritatie, oogontsteking en hoofdpijn​ Als het astigmatisme in het ene oog meer uitgesproken is dan in het andere, probeert de baby dit verschil vaak te compenseren door samen te knijpen. Afhankelijk van de leeftijd van de baby kunnen ook problemen met het grijpen merkbaar zijn.

Onderzoek van astigmatisme bij een baby

De beste manier om het gezichtsvermogen van een baby te onderzoeken, is in een zogenaamde "vision school". Dit is een relatief nieuwe vereniging van oogartsen en orthoptisten in universitaire oogklinieken, in ziekenhuizen, in oogheelkundige praktijken en in speciale instellingen, die samen het onderzoek uitvoeren bij kinderen vanaf de 3e levensmaand (uiterlijk in het 1e levensjaar moet het kind worden aangeboden naast het wettelijk voorgeschreven preventieve onderzoek), als er een vermoeden bestaat van een zwak gezichtsvermogen, zoals strabisme, ametropie of oogspieraandoeningen. Het bijzondere aan de examens in de “visiescholen” is dat ze speels worden afgenomen en daardoor geschikt zijn voor kinderen.

Om de visie te kunnen beoordelen, oogdruppels worden toegediend, maar hun effect verdwijnt na een paar uur. Er is geen tijdsdruk zoals in een gewone oogheelkundige praktijk en het omgaan met kinderen is een dagelijkse routine voor alle examinatoren. Bovendien geeft het constante contact met hen hen een meer gericht zicht op mogelijke ziekten van het gezichtsvermogen jeugd, dat een gericht onderzoek en gewetensvolle therapeutische benaderingen belooft.