Synoniemen in bredere zin
Plant synoniemen: De artisjok behoort tot de samengestelde bloemenfamilie (Compositae of Asteriacea) en wordt ook wel Franse artisjok, groene artisjok en bolartisjok genoemd. Latijnse naam: Cynara scolymus Engels: artisjok De medicinale plant artisjok is een meerjarige, distelachtige, groeikrachtige plant met een stam van één tot twee meter hoog. Het behoort tot de familie van madeliefjes - planten zoals kamille, zonnehoed of goudsbloem.
In het eerste jaar vormt de sterke onderstam eerst een bladrozet, waaruit het volgende jaar een sterke 1.50 m tot 2 m hoge stengel, bedekt met stekelige bladeren, groeit. De stekelige bladeren van de artisjok zijn groot, geveerd, distelachtig, aan de bovenzijde grijsgroen en aan de onderzijde iets lichter, zacht stekelig. Ze zitten zonder stijl direct op de steel.
Aan het uiteinde van de stengel vormen ze bolvormige, stekelige, violetgroene bloemhoofdjes, die voor de bloei worden geoogst. Een delicatesse is de vlezige bodem van de bloem of de kelkblaadjes van de artisjok in mediterrane landen. De gedroogde en verse bladrozetbladeren en wortels van de medicinale plant artisjok, die inheems is in de Middellandse Zee en Zuid-Amerika, worden gebruikt voor medicinale doeleinden.
De plant bloeit in de zomer en herfst blauwviolet. De medicinale plant artisjok, die behoort tot de madeliefjes, is een groeikrachtige plant met een even krachtige onderstam. Al in de oudheid bekend, wordt de artisjok nu verbouwd in Italië, Frankrijk, Spanje, Griekenland en Marokko.
Het houdt van een mild klimaat en kleigronden. De genezende eigenschappen van de bladeren en wortel van de artisjok werden al in de middeleeuwen beschreven. Tegenwoordig worden de verse of gedroogde bladeren of de wortel van de artisjok medicinaal gebruikt, omdat ze een hoog gehalte aan bittere stoffen bevatten, zoals cynarine. Dit actieve ingrediënt is cruciaal voor de productie van gal en dus voor vetvertering en cholesterol reductie.
Geschiedenis
De artisjok is een oeroude nuttige plant uit het Middellandse Zeegebied. Het werd al 500 jaar voor Christie door de Egyptenaren gebruikt. Het werd later door de Arabieren naar Europa gebracht.
De Arabische naam "al-harsuf" betekent distelachtige plant. In christelijk Rome werd de tuinartisjok beschouwd als een waardevolle groente- en medicinale plant. In de 15e eeuw kwam de plant vanuit Frankrijk naar Engeland en was zeer gewild bij de adel. In de 16e en 17e eeuw werd het al omschreven als een medicinale plant lever en nier problemen. Ook de artisjok werd door Goethe geprezen als afrodisiacum.
Productie
Een hooggedoseerd extract van grote, eenjarige rozetartisjokbladeren wordt gebruikt voor medicinale doeleinden. Als de belangrijkste farmacologisch actieve ingrediënten bevatten artisjokbladeren cafeïnezuurderivaten, flavonoïden en sesquiterpeenlactonen. Bovendien werd cynarine ontdekt in 1952.
Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat alleen het totale complex van artisjokingrediënten effect heeft. Droog extract, verse plantensappen of alcoholische tincturen met artisjokbladeren als gebruiksklare preparaten zijn op de markt verkrijgbaar. De medicinale plant artisjok wordt gebruikt in kant-en-klare preparaten.
Deze bestaan uit waterige droge extracten. In de apotheek kunt u terecht voor: Voor medische toepassingen is een geperst sap gemaakt van de verse artisjokbladeren ook geschikt. De artisjok als groente heeft geen medicinale werking.
Om een therapeutisch effect te bereiken, wordt een dagelijkse dosis van 6 g gedroogde bladeren aanbevolen (30 g verse bladeren of 30 ml geperst sap). Neem voor het maken van thee een theelepel gehakte artisjokblaadjes en giet er 150 ml heet water overheen. Laat 10 minuten trekken en drink voor elke maaltijd een kopje. Artisjokken kunnen ook in heerlijke drankjes worden geserveerd. - Dragees
- Capsules
- Tablets
- Val
