Anatomie van de dermis | De dermis van de mens

Anatomie van de dermis

De dermis bestaat uit twee lagen: enerzijds de papillaire laag (ook wel papillaire stratum of stratum papillare genoemd) en anderzijds de gevlochten laag (stratum reticulare). De papillaire laag ligt direct op de epidermis en is er stevig mee verbonden. Deze verbinding wordt gevormd door de papillen, of kegels, die in de epidermis uitsteken.

Hierdoor ontstaat de scheurweerstand van de huid. De papil laag is voorzien van bloed schepen (haarvaten) die ook de opperhuid voorzien van voedingsstoffen. Daarnaast bevat de dermis aanraakreceptoren (zogenaamde Meissner's aanraaklichaampjes), die bepalend zijn voor de tactiele waarneming.

Ze worden in bijzonder hoge aantallen binnen handbereik gevonden. De gevlochten laag bevindt zich onder de papillaire laag en sluit zo aan op de onderhuid. Het bestaat uit stevig, onregelmatig gerangschikt bindweefsel en bevat collageen en elastische vezels evenals bloed schepen, vetweefsel, haar follikels, zenuwen, talgklippen en zweetklieren.

De bindweefsel vezels zijn netachtig met elkaar verweven, zo kreeg deze huidlaag zijn naam. De combinatie van collageen en elastische vezels maken de dermis rekbaar en scheurbestendig. De dikte van de dermis varieert afhankelijk van de regio van het lichaam en dus de belasting ervan.

Delen van het lichaam die minder beschermd zijn en onderhevig zijn aan zware belasting, zoals de zolen van de handen of voeten, kunnen een dermis dikte hebben tot 2.4 mm. Extreem dunne delen van de leren huid en dus ook zeer gevoelige lichaamszones zijn bijvoorbeeld de ooglid of de penis. Hier is de dermis slechts 0.3 mm dun.

Ziekten: wat is een ontsteking van de lederen huid?

Een leerdermatitis wordt ook wel dermatitis genoemd en is een zeer algemene uitspraak, aangezien leerdermatitis meestal verder wordt gespecificeerd. Het is daarom een ​​verzamelnaam die alle inflammatoire veranderingen van de huid beschrijft die ermee gepaard gaan eczeem. Alleen puntvormige delen van het lichaam of grote delen of het hele lichaam kunnen worden aangetast.

De ontstekingen kunnen slechts van korte duur zijn, langdurig zijn of ook in de context van andere ziekten. Een allergie als trigger moet ook altijd worden overwogen.In de meeste gevallen staan ​​de getroffenen onder grote druk van lijden, omdat de ontsteking niet verborgen kan worden voor hun medemensen en meestal tot afwijzing leidt. De oorzaak van dermatitis kan talrijk zijn en is vaak een combinatie van veel verschillende oorzaken.

Desalniettemin zijn er bepaalde symptomen die erg op elkaar lijken of zelfs op dezelfde manier verlopen bij alle vormen van dermatitis. Bijzonder opmerkelijk is het kenmerk eczeem, wat meestal leidt tot roodheid, jeuk of brandend van de huid; het kan ook voorkomen in de vorm van knobbeltjes of blaren, waardoor zwelling, korstvorming of nattigheid ontstaat. Om een ​​exacte diagnose te kunnen stellen of een oorzaak van de dermatitis te kunnen vinden, is het noodzakelijk om de eczeem heel zorgvuldig, en om te observeren wanneer en hoe het verandert en om de patiënt in detail te bevragen.