Agressie bij depressie

Introductie

In het kader van een DepressieAgressie treedt onder bepaalde omstandigheden op. Agressie wordt gedefinieerd als een aanvalsgericht gedrag naar andere mensen, zichzelf (auto-agressie) en dingen toe. Dit gedrag kan in geen geval worden getolereerd, net als bij mensen die niet geestelijk ziek zijn. Voor behandeling worden disciplinaire methoden gebruikt, die worden bepaald in medische instellingen. De focus van coping ligt op het herkennen en aanpakken van het onderliggende probleem.

Waarom komt agressief gedrag voor bij depressie?

Agressief gedrag in Depressie wordt veroorzaakt door verschillende redenen. Depressie aangezien een ziekte die wordt veroorzaakt door omgevingsinvloeden, zoals aanrandingen, trauma's uit het verleden, sociaal isolement, evenals genetische aanleg, verschillende redenen vertoont voor het ontstaan ​​van de ziekte. Vanwege de veelal eenzame persoonlijkheden kan de vorm van agressie dienen om aandacht te trekken.

Het gebrek aan aandacht wordt daarmee overbrugd en de mensen uit de omgeving tonen een grotere bereidheid tot praten en betrokkenheid. Vergezeld van emotionele fluctuaties, kan agressie op elk moment worden veroorzaakt door verloren emotionele controle. De angsten van de patiënt spelen hierbij een grote rol.

Als deze door de naasten niet worden waargenomen, kan de patiënt in situaties terechtkomen die voor hem / haar een bedreiging vormen. Een ander aspect van agressie kan vaak de therapie zijn die is gepland, waarbij de patiënt geen voordeel ziet en deze daarom afwijst. Artsen en familieleden verwachten echter een strikte therapietrouw, wat vanuit het oogpunt van de patiënt leidt tot een schijnbare onvolwassenheid en dus tot agressie door een gebrek aan stressmanagement. Meer informatie over het onderwerp depressie vind je hier

Hoe manifesteert agressie zich bij vrouwen

Vrouwen lijden gemiddeld net zo vaak aan depressies als mannen, zo blijkt uit nieuwe studies. Een intensievere zoektocht naar hulp kan vrouwen meestal helpen de ziekte sneller als depressie te herkennen. Dit komt doordat vrouwen vaak een sterke bereidheid tonen om over de depressie te praten.

Als dit niet het geval is, kunnen afleveringen van agressie ook aanwezig zijn als symptomen van depressie. Vrouwen met agressieve ervaringen zijn gemiddeld jonger dan depressieve vrouwen zonder agressie. Het beloop van de ziekte is ernstiger dan zonder agressief gedrag.

Dit betekent dat het een ernstige depressie is die al chronisch is en ook moeilijker te behandelen is. De agressie van de vrouw moet als nogal indirect worden gezien, wat betekent dat ze niet volledig bewust is. Het is nogal verborgen en verbergt zich achter de hulpeloosheid in de depressie.

Het potentieel voor destructieve manifestatie is niettemin groot. Dit toont waarschijnlijk ook het hoge aantal zelfmoordpogingen bij depressie aan. De vorm van indirecte agressie is onder meer het gevolg van het feit dat de samenleving in de context van gezinscohesie en de opvoeding van kinderen een hoog verwachtingsniveau van een 'vrouwelijke goedheid' eist.