Hoe manifesteert de agressie zich bij de man? | Agressie bij depressie

Hoe manifesteert de agressie zich bij de man?

Volgens de laatste bevindingen kan de frequentie van mannen hieraan lijden Depressie vertegenwoordigt een even groot aantal nieuwe gevallen per jaar als dat van vrouwen. De diagnose van Depressie bij mannen wordt meestal omschreven als moeilijk. Factoren hiervoor zijn onder meer gebaseerd op de sociale verwachtingen jegens mannen.

Ze hebben de neiging om de typische symptomen van gevoelloosheid en hopeloosheid te verbergen. Veel vaker worden de symptomen van prikkelbaarheid, hyperexciteerbaarheid en agressie bij u waargenomen, die het eerste vermoeden van Depressie. In dit geval presenteert de agressie zich als een naar buiten gerichte verbale vijandigheid en verwijtende houding tegenover andere mensen.

Het agressieve gedrag gaat meestal gepaard met een toegenomen sigaretten- en alcoholgebruik. Extra opvallendheid is het vaak onbehulpzame gedrag van het actief onderdrukken van een situatie die wordt gekenmerkt door depressie. De neiging tot agressie bij depressieve mannen bevordert ook de bereidheid om risico's te nemen in het handelen van de persoon.

De grotere bereidheid om risico's te nemen vergroot de kans op gevaar voor anderen en voor zichzelf. Zelfmoordpogingen hebben drie keer meer kans van slagen, hoewel het aantal zelfmoordpogingen onder vrouwen hoger is. Dit toont de meer uitgesproken kwaliteit van auto-agressie bij mannen aan om meer compromisloos gedrag te vertonen.

Wat zijn de therapeutische benaderingen tegen agressie?

De therapeutische benadering van agressie in de context van depressie hangt af van de oorsprong van het ontspoorde gedrag. Er wordt ook onderscheid gemaakt in de ernst van de ziekte en daarmee wordt een ambulante of intramurale behandeling gestart. De behandeling is gebaseerd op medicatie volgens een vast schema van antidepressiva en / of stemmingsstabilisatoren.

Bovendien worden psychotherapeutische methoden gebruikt. Als fysieke redenen de triggerende factor zijn, worden deze de focus van de behandelaanpak, met gelijktijdige therapie van de resulterende psychische problemen van de patiënt. Als er acute agressie-aanvallen optreden, kunnen deze het beste worden bestreden in medische instellingen.

Naast de reeds genoemde benaderingen draagt ​​ook de geschoolde omgang met het personeel bij aan de-escalatie. Methoden zoals het beperken van bezoekers en hen voor een bepaalde periode verbieden, ondersteunen het verloop van de therapie van medicamenteuze en niet-medicamenteuze maatregelen. Het belangrijkste aspect is gebaseerd op continu Grensverkeer door neutrale discussies.

Bij pathologische en oncontroleerbare aandoeningen, zoals wanen, moet eerst de veiligheid van patiënten en andere personen worden gegarandeerd. Dit kan door middel van kalmerende medicatie en fixatie. Het gebruik van medicatie als hulpmiddel bij agressief gedrag moet te allen tijde in twijfel worden getrokken en het effect ervan moet worden geëvalueerd.

Er moet rekening worden gehouden met de ernst van de ziekte. Indien de patiënt agressief agressief is in de context van acute depressie, maar een constructieve reactie vertoont tijdens het patiëntgerichte en verhelderende gesprek, kan indien nodig worden afgezien van medicatie. Als de patiënt zich door zijn of haar in een ongecontroleerde toestand bevindt geestesziekte, medicatie om de patiënt te beschermen tegen prikkels en om de psychologische stress te verminderen is gunstig.