Klatskin-tumor: symptomen, prognose, therapie

Wat is een Klatskin-tumor?

Klatskin-tumor is een speciaal type galwegcarcinoom (cholangiocellulair carcinoom), een kanker van de galwegen. Het bevindt zich bij de zogenaamde levervork, waar de linker en rechter leverkanalen samenkomen en het gemeenschappelijke leverkanaal vormen. Daarom noemen artsen het ook wel bifurcatiecarcinoom of carcinoom van de levervork. De meeste mensen zijn tussen de 60 en 70 jaar oud als bij hen een Klatskin-tumor wordt vastgesteld.

Prognose: Wat zijn de kansen op genezing van Klatskin-tumor?

De algemene prognose voor Klatskin-tumor is slecht. Wanneer de arts de galwegtumor constateert, is een operatie vaak niet meer mogelijk. Dit komt omdat het meestal al aanzienlijk is gegroeid tegen de tijd dat de getroffen persoon de eerste symptomen opmerkt. De levensverwachting met Klatskin-tumor is daarom erg laag. Vijf jaar na de diagnose leeft minder dan vijf procent van de getroffenen nog.

Wat zijn de symptomen van Klatskin-tumor?

Vaak merken mensen met een Klatskin-tumor hun ziekte in eerste instantie niet op. Pas als de kanker al in een vergevorderd stadium is en de tumor groter wordt, ontstaan ​​er klachten. Het belangrijkste symptoom is geelzucht (icterus). Daarnaast is er soms pijn in de buikstreek, ernstig gewichtsverlies en algemene malaise.

De oorzaak van de Klatskin-tumor is niet precies bekend. Tot de tot nu toe bekende risicofactoren die de ontwikkeling van een Klatskin-tumor bevorderen, behoren galstenen in de lever en het zogenaamde Caroli-syndroom. Bij het Caroli-syndroom zijn de galwegen van getroffen personen verwijd.

Andere ziekten die chronische galontsteking veroorzaken, worden ook als risicofactoren beschouwd. Deze omvatten primaire scleroserende cholangitis (een ontstekingsziekte van de galwegen) of parasitaire ziekten (bijvoorbeeld leverbot).

Wat is het onderzoeks- en diagnoseproces?

Net als bij cholangiocellulaire carcinomen elders in de galwegen, gebruiken artsen verschillende onderzoeksmethoden om een ​​Klatskin-tumor te diagnosticeren. Deze omvatten het nemen van een bloedmonster en het testen van het bloed op veranderde lever- en galniveaus. De arts doet vaak een echografisch onderzoek van de buik (abdominale echografie).

Bovendien kunnen de galwegen met behulp van contrastmiddel op een röntgenfoto in beeld worden gebracht en kunnen eventuele vernauwingen van de galwegen, veroorzaakt door tumoren, zoals een Klatskin-tumor, worden gedetecteerd. Daarnaast worden bij de diagnose van Klatskin-tumor andere beeldvormingstechnieken gebruikt, met name magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) en computertomografie (CT).

Als een operatie nog steeds mogelijk is, verwijdert de chirurg de tumor samen met het gemeenschappelijke leverkanaal, de levervork en de linker en rechter leverkanalen. Indien nodig verwijdert de chirurg ook delen van de lever.

Als het niet meer mogelijk is om de Klatskin-tumor operatief te verwijderen, begint de arts met een palliatieve behandeling. ‘Palliatief’ betekent dat de getroffen persoon een therapie krijgt die de symptomen zo goed mogelijk verlicht, ook als deze niet meer te genezen is. Om ervoor te zorgen dat de gal ondanks de Klatskin-tumor naar buiten stroomt, plaatst een chirurg zogenaamde stents in de galwegen. Dit zijn kleine buisjes die de galwegen openhouden.