De teek, ook wel gewone houttik genoemd, behoort tot het geslacht van mijten en is een parasiet voor de mens. Het komt voor in heel Duitsland, delen van Oostenrijk en Zwitserland, maar is ook te vinden in de meeste andere delen van de wereld. Teken geven de voorkeur aan schaduwrijke en vochtige plaatsen zoals struiken, hoog gras en de grond om op de loer te liggen voor een gastheer.
De gastheren omvatten kleine en grote zoogdieren, inclusief mensen. Teken klampen zich bij het passeren vast aan bont of kleding en zoeken een geschikte plek om te zuigen bloed. Meestal zoeken ze een warme, dunne huid en goed voorzien van bloed voor de tekenbeet (oksels, lies, holte van de knie, haarlijn, schaamstreek).
Het verankert zichzelf met zijn mond delen in de huid en scheidt verschillende stoffen af in de wond. De teek absorbeert bloed gedurende meerdere dagen totdat het een veelvoud van zijn lichaamsgewicht heeft bereikt. Dan laat hij zich vallen en is klaar om zijn eieren te leggen. Vanwege het verdovende en anticoagulerende effect van de afscheiding die de teek tijdens een tekenbeet afgeeft, wordt een steek meestal pas later opgemerkt. Omdat teken ook ernstige ziekten kunnen overbrengen, moeten ze zo snel mogelijk worden verwijderd.
Afstand
Om het dier na een tekenbeet te verwijderen, heeft men verschillende gereedschappen om uit te kiezen: Pincet: ofwel normale pincet ofwel puntige en gebogen tekenpincet Tekenkaart: plastic kaart met spleten op de hoeken, deels in verschillende maten Tekenlus / tang: door op de knop aan de bovenkant te drukken, gaat de lus open of de tangarmen aan de onderkant en kan de teek worden opgevangen. Het maakt niet uit welk apparaat je kiest, de teek moet direct boven de huid op de hoofd of de kaart moet rechtstreeks tussen de teek en de huid worden gedrukt en mag niet aan het lichaam worden vastgehouden. Vervolgens wordt het dier met langzame draaiende bewegingen of voorzichtig trekken recht naar buiten losgelaten.
Met de kaart wordt deze voorzichtig naar buiten getild. Het is belangrijk dat geen enkel onderdeel van de hoofd blijft in het vinkje bijtwond en dat de teek zo snel mogelijk wordt verwijderd om het risico op ziekteoverdracht of ontsteking te minimaliseren. Het gebied waar de tekenbeet plaatsvond, moet na verwijdering worden gedesinfecteerd.
Als u er niet op vertrouwt dat u de teek zelf verwijdert of als de teek niet volledig is verwijderd, dient u een huisarts te raadplegen. Gebruik nooit olie, secondelijm of andere substanties voor de behandeling. Het dier kan sterven, maar het zal zijn leegmaken maag inhoud in de wond en het risico van overdracht van bacteriën en virussen neemt aanzienlijk toe.
Trek de teek niet uit de huid, anders kunnen delen van het mondstuk afbreken en in de wond achterblijven. De prik site moet een paar dagen worden geobserveerd, zodat veranderingen op tijd kunnen worden opgemerkt. Met behulp van een foto op de eerste dag heb je een goede mogelijkheid om te vergelijken.
- Pincet: ofwel een normaal pincet of een puntige en gebogen tekenpincet
- Tick card: plastic kaart met gleuven op de hoeken, sommige in verschillende maten
- Tekenlus / tang: door op de knop aan de bovenkant te drukken, gaat de lus of de tang aan de onderkant open en kan de teek worden opgevangen.
