De oogzenuw is de oculaire tak van de trigeminuszenuw en is als zodanig betrokken bij de perceptie van de trigeminus. Vanwege zijn ligging in de mens hoofdontvangt het voornamelijk sensorische prikkels uit het ooggebied. Functionele stoornissen kunnen het gevolg zijn van verschillende neurologische en ontstekingsziekten.
Wat is de oogzenuw?
Een deel van de grotere trigeminuszenuw, de oogzenuw is een van de drie takken en vertakt zich op zijn beurt verder in kleinere zenuwen Als alternatief kent de geneeskunde het ook onder zijn triviale naam, de oogzenuw: met behulp van talrijke takken verzamelt de oogzenuw sensorische signalen uit het ooggebied en stuurt deze naar relevante verwerkingscentra in de hersenen en spinal cord Terwijl andere cranial zenuwen elk zendt alleen stimuli uit van een specifieke modaliteit (zien, horen, geur, enz.), worden de vezels van de oogzenuw als algemeen somatosensorisch beschouwd; ze zijn verantwoordelijk voor algemene lichaamssensaties, inclusief druk en pijn In de mens zenuwstelsel, pijn is gedeeltelijk te wijten aan zeer sterke stimulatie of onvoldoende stimulatie van andere sensorische cellen. Daarnaast zijn er specifieke pijn receptoren, die door de geneeskunde ook wel nociceptoren worden genoemd. Vrije zenuwuiteinden registreren niet alleen druk en temperatuur, maar ook chemische stoffen die mogelijk schadelijk zijn.
Anatomie en structuur
De oogzenuw verdeelt zich in verschillende takken en helpt op deze manier om een groter veld te bestrijken. De in totaal vier takken van de oogzenuw vertakken op hun beurt ook fijner zenuwen De ramus tentorius of ramus meningeus recurrens zorgt voor een verbinding met de dura mater in de schedelholte. De tweede tak van de oogzenuw is de frontale zenuw, die de oogspieren passeert en naar de baan leidt. De structuur van de frontale zenuw is verdeeld in twee delen en bestaat uit de supraorbitale zenuw ("zenuw boven de baan") en de supratrochlear zenuw ("zenuw boven de baan") en de supratrochlear zenuw ("zenuw boven de baan"). kraakbeen Naast de externe oogspieren bevindt zich de traanzenuw ("nervus lacrimalis"). De vierde en laatste tak wordt vertegenwoordigd door de nasolinguale zenuw (neuszenuw) met verbindingen naar het mediane oog, bindvlies en hoornvlies, evenals aan de traankanalen en neusholte De neuszenuw loopt ook niet in één streng, maar scheidt zich in de ethmoidale zenuw, de infratrochlear zenuw en de lange ciliaire zenuw.
Functie en taken
Het verzenden en combineren van signalen is de functie van de oogzenuw. Het heeft zelf geen sensorische cellen en staat er niet direct mee in contact, daarom zijn mensen zich gewoonlijk niet bewust van de functie ervan. Uitzonderingen zijn onaangename temperatuur-, pijn- en drukprikkels, die door de oogzenuw kunnen gaan. Signaaloverdracht binnen de zenuw vindt voornamelijk plaats met behulp van elektrische geleiding. Voor dit doel is het zenuwcel genereert een elektrische impuls die reist als een actiepotentiaal over het gevonden-achtige uiteinde van het neuron. De zenuwvezels of axonen van de cellen in de oogzenuw zijn langer dan die van de meeste zenuwcellen; Als gevolg hiervan is de zenuw afhankelijk van slechts enkele verbindingen. Verschillende takken van de oogzenuw voeren in deze context verschillende taken uit. De ramus tentorius innerveren de dura mater, een van de hersenvliezen irritatie veroorzaakt voornamelijk pijn, waardoor het lichaam wordt gewaarschuwd voor overmatige druk op de schedel, die het gevoelige lichaamsdeel beschadigt. De frontale zenuw met zijn twee takken, de supraorbitale zenuw en de supratrochlear zenuw, verbindt de ooglid en de regio richting de neus- naar het zintuiglijke zenuwstelsel De supraorbitale zenuw loopt langs de bovenrand van de baan net onder de huid, waar het het eerste trigeminale drukpunt vormt. Met in totaal drie trigeminale drukpunten aan elke kant van het gezicht, kunnen artsen bepalen of, en zo ja, waar laesies of functionele beperkingen van de trigeminuszenuw zijn aanwezig. De traanzenuw heeft twee belangrijke functies: zijn sympathische en parasympathische zenuwvezels signaleren de traanklier om vloeistof af te scheiden. In dit proces is de opdracht afkomstig van de spinal cord Bovendien ontvangt de traanzenuw sensorische informatie en verzendt deze naar de hersenen Verschillende weefsels zijn verbonden met de neuszenuw; het ontvangt sensorische prikkels van zowel de oogmembranen als de traankanalen en neusholte.
Ziekten
Talrijke zenuwaandoeningen kunnen direct of indirect de oogzenuw aantasten. Getroffen personen voelen de gevolgen ofwel als een verminderde sensorische functie in de getroffen regio's of ze lijden aan (vaak pijnlijke) waarnemingen die optreden in de zenuwstelsel ook al is er geen triggerende stimulus aanwezig. Perifere en centrale laesies kunnen de werking van de oogzenuw beperken of volledig stoppen. Een perifere laesie is gelokaliseerd in de zenuw zelf en kan bijvoorbeeld optreden als gevolg van letsel. Symptomatisch wordt dit klinische beeld uitgedrukt door een gebrek aan gevoeligheid in het aangetaste gezichtsgebied; in het geval van de oftalmische zenuw nemen getroffen personen niet langer algemene sensorische prikkels uit het ooggebied waar. Als alleen afzonderlijke takken van de oogzenuw worden beschadigd, is het sensorische verlies dienovereenkomstig beperkt tot kleinere gebieden. Daarentegen hebben centrale laesies invloed op grotere secties, omdat in dit geval de zenuwkern in de hersenstam is beschadigd. Tumoren in de myeline-omhulsels kunnen ook worden beschouwd als een oorzaak van symptomen. Artsen noemen ze schwannomen en verwijderen en / of bestralen ze om ze te behandelen. Drukpijn op het eerste trigeminale drukpunt aan de bovenrand van de baan kan wijzen op andere oorzaken; sinusitis, hersenvliesontsteking, verhoogde incraniale of intracraniale druk, zwelling en andere pathologische afwijkingen kunnen de oogzenuw irriteren en een gepaste sensorische reactie veroorzaken. Therapeutisch maatregelen in alle gevallen afhankelijk van zowel de specifieke oorzaak als individuele factoren.
