Gecontroleerd gebruik
Gecontroleerd gebruik van middelen: Er zijn verschillende meningen over de vraag of alleen de permanente onthouding van een middel of ook een gecontroleerd gebruik een goed therapeutisch middel is in de strijd tegen verslaving. Er zijn zelfs aanwijzingen dat sommige patiënten beter in staat zijn om een bepaalde hoeveelheid alcohol te consumeren en niets anders te consumeren. Een vergelijkbare aanpak wordt gevolgd bij de behandeling van opiaatverslaafden. Vervanging door kunstmatige opiaten, zoals methadon, kan zowel het hoge infectierisico als veelvuldig crimineel gedrag tegengaan. Parallel hieraan worden psychotherapeutische maatregelen genomen.
Psychotherapeutische methoden
Psychotherapeutische methoden (vereenvoudigde presentatie): In de afgelopen jaren is, naarmate de kennis over zowel de aandoening als mogelijke maatregelen is verbeterd, een speciale ziektegerelateerde benadering ontwikkeld. Therapiemotivatie: Therapeutisch werk om de motivatiemotivatie van de therapie te bevorderen is onderverdeeld in verschillende fasen.
- De motivatie voor therapie
- Preventie van terugval
- Stadium: analyse van het probleem en de achtergrond In deze eerste belangrijke stap maken de therapeut en de patiënt duidelijk welke oorzaak uiteindelijk verantwoordelijk was voor het starten van de therapie. Verder wordt verduidelijkt welke positieve gevolgen een dergelijke behandeling met zich mee kan brengen.
Verder worden de verwachtingen van de patiënt zelf en van een mogelijke onthouding geanalyseerd.
- Fase: identificatie van factoren die verandering helpen en factoren die verandering kunnen verhinderen. In deze fase maken de patiënt en de therapeut bijvoorbeeld duidelijkheid over het risico op terugval als de patiënt in zijn vertrouwde omgeving blijft. In deze fase is het ook belangrijk dat de patiënt nadenkt over de tijd na afronding van de therapie (toekomstperspectieven)
- Fase: Doelen In deze therapiefase moeten realistische doelen samen met de patiënt worden uitgewerkt.
Men kan bijvoorbeeld duidelijk maken of er een echt verlangen is naar onthouding, of dat de patiënt voorstander was van gecontroleerd drinken of voortdurende gewoonten. Alleen als een patiënt zichzelf geloofwaardige realistische doelen kan stellen, zal de therapie op de lange termijn succesvol zijn.
- Niveaurangschikking: op dit niveau worden scheidingszegels geformuleerd, die met name belangrijk zijn voor de patiënt. Hiervoor stelt de patiënt een ranglijst op, waarop vooral doelen worden geformuleerd die zo snel mogelijk leiden tot een succeservaring.
- Fase van therapie-implementatie: deze fase gaat over het implementeren van de doelen die in de vorige fasen zijn uitgewerkt.
Verder leert de patiënt bijvoorbeeld hoe hij zijn eigen capaciteiten kan verbeteren, die nodig zijn voor een blijvende gedragsverandering. Bovendien leert hij zichzelf in verschillende situaties te observeren om zijn eigen zelfbeheersing te behouden. Last but not least worden prikkels die tot een terugval kunnen leiden, verwijderd.
Alle artikelen in deze serie:
