Irritatie van de pudenduszenuw | Pudenduszenuw - verloop en mislukking

Irritatie van de pudenduszenuw

De pudenduszenuw kan geïrriteerd raken door de weefsellagen eromheen. Als er blijvende druk op een zenuw wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld door een verkeerde houding of overbelasting, kan dit leiden tot plaatselijke zenuwirritatie, die zich verder kan verspreiden. De irritatie van de pudenduszenuw manifesteert zich meestal op een vergelijkbare manier als de beschadiging van de zenuw.

Er kan ernstig zijn pijn in het gebied tussen de anus en de geslachtsdelen, die in verschillende mate kunnen uitstralen. Bovendien kunnen functies zoals plassen of stoelgang beperkt zijn. Zenuwirritatie hoeft echter niet plotseling op te treden, maar kan in de loop van de tijd ook steeds erger worden. Als een zenuwirritatie niet wordt behandeld, kan deze zich ook ontwikkelen tot zenuwontsteking.

Welke rol speelt de pudenduszenuw bij incontinentie?

Schade aan de pudenduszenuw kan leiden tot een verminderde continentie, omdat een zenuwuiteinde van de pudenduszenuw, de inferieure rectale zenuw, de bekkenbodem spieren. Dit ondersteunt de regulering van het urineren door te spannen en te ontspannen. Als de pudenduszenuw beschadigd is, kan de bekkenbodem spieren kunnen hun functie niet uitvoeren, wat op zijn beurt leidt tot incontinentie.

Wat is het syndroom van Nervus Pudendus?

Pudenduszenuwsyndroom is een voorwaarde waarbij de pudenduszenuw beschadigd of permanent geïrriteerd is. Dit gaat gepaard met plotselinge, zeer ernstige pijn in het genitale en anale gebied. In het bekkengebied passeert de pudenduszenuw verschillende openingen totdat hij uiteindelijk door het zogenaamde 'Alcock'-kanaal gaat. Dit kanaal vertegenwoordigt een smal punt waar het snel bekneld kan raken en zo de pudenduszenuw kan beschadigen of irriteren. Als de zenuw beschadigd is, kunnen continentie, seksuele functie en algemene beweging beperkt zijn.

Nervus Pudendus Blokkering

De Nervus Pudendus Blockade, ook wel Pudendus Block genoemd, wordt gebruikt bij ernstige geboortepijnen. Bij deze procedure wordt de pudenduszenuw onder plaatselijke verdoving verdoofd met behulp van een lange canule, die bedoeld is om de pijn in het gebied rond de vagina van de zwangere vrouw. Tijdens de geboorte van een vrouw kunnen er scheuren ontstaan ​​in het perineale gebied, zogenaamde perineale incisies of perineale tranen.

Om deze pijn zo draaglijk mogelijk te maken voor de bevallende vrouw, wordt naast de natuurlijke pijn bij de bevalling ook het pudendusblok uitgevoerd. De plaatselijke verdoving van de nervus pudendus heeft het voordeel dat de baarmoederspieren er niet door kunnen worden aangetast en dus de aandrang en de contracties worden altijd onderhouden. De procedure wordt meestal pas uitgevoerd nadat de hals is volledig geopend in de uitdrijvingsfase.

De plaatselijke verdoving duurt meestal ongeveer een uur. Dit kan zelfs tijd bieden om een ​​mogelijke perineale scheur te hechten. Het doel van de Nervus Pudendus-blokkade is om pijn te verlichten, niet om deze volledig te stoppen. In sommige gevallen heeft de blokkering helemaal geen effect, daarom wordt deze nu meestal vervangen door periduale anesthesie.