Wat zijn de kosten voor vaste beugels?
De kosten van een vaste beugel kunnen al snel meer dan duizend euro bedragen en privé en wettelijk volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen betalen niet altijd een deel van de behandelingskosten of zelfs niet het volledige bedrag. Tot achttien jaar orthodontische behandeling met vaste bretels valt meestal onder de wettelijke en / of particuliere volksgezondheid verzekeraars, maar in bepaalde gevallen is het ook mogelijk dat de verzekeraars in ieder geval een deel van de behandelingskosten van fixed bretels ook nadat de patiënt de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt. Dit is vooral mogelijk als naast de eigenlijke behandeling een chirurgische therapie moet worden uitgevoerd.
De wettelijke volksgezondheid de verzekering vergoedt alleen de basisuitrusting, dat wil zeggen de eenvoudigste en grootste beugels van metaal en stalen bogen. Omdat de standaardbeugels relatief groot zijn, zijn ze voor veel patiënten ongewenst, omdat er meer delicate modellen zijn die niet zo opvallen. Aan elk speciaal verzoek voor andere varianten en modellen zijn extra kosten verbonden.
Vlakkere, kleinere beugels met rubbers of zelfuitlijnend zonder bevestigingshulpmiddel zijn duurder. Andere materialen zoals keramiek of goud kosten ook meer. Hoe meer onopvallend bretels zou moeten zijn, hoe duurder ze worden.
De linguale techniek is bijna de duurste, aangezien de beugels afzonderlijk worden vervaardigd en aan de achterkant van de tanden worden bevestigd. Hierdoor zijn deze vaste beugels nagenoeg onzichtbaar voor de omgeving. In het algemeen, orthodontie wordt niet vergoed voor volwassenen, het is een puur privé-service - tenzij de malocclusie zo ernstig is dat een puur orthodontische therapie niet voldoende is en daarom een orthodontische-kaakchirurgische therapie moet worden uitgevoerd.
In dergelijke gevallen worden de kosten meestal gedekt door zorgverzekeraars. Zo bedraagt de eigen bijdrage voor de totale behandeling voor kinderen 100 - 500 euro, terwijl volwassenen 3000 - 6000 euro moeten betalen. De wettelijke ziektekostenverzekering keert slechts in beperkte mate uit voor orthodontische behandelingen.
Het dekt de volledige kosten of een deel ervan. De richtlijnen zijn streng. Bij bijvoorbeeld een vergrote anterieure trede, de zogenaamde overjet, betaalt de wettelijke ziekteverzekering pas iets vanaf een afstand van 7 mm; alle kleinere anterieure treden worden niet gesubsidieerd. De verzekerde dient vooraf contact op te nemen met zijn zorgverzekeraar en de orthodontist te raadplegen zodat alle kosten in het persoonlijke, individuele geval inzichtelijk zijn.
Afhankelijk van de verzekeringsvoorwaarden is het heel anders, wat en hoeveel private ziekteverzekering bedrijf dekt met de kieferorthopädischen-behandeling. Voor patiënten die bijvoorbeeld hun tanden volledig uit de verzekering hebben gehaald, valt er niets onder de private ziekteverzekering. Afhankelijk van de bijdrage en het contract kan de particuliere verzekeringsmaatschappij een deel van de kosten dekken of zelfs de volledige orthodontische behandeling vergoeden. Het is echter gebruikelijk dat de verzekerde het bedrag voorschiet en dat de zorgverzekeraar dit later terugbetaalt.
