Oorzaken / ontwikkeling van de ziekte van Sudeck
De ontwikkeling (pathogenese) van De ziekte van Sudeck is nog steeds niet helemaal begrepen. De basis is een onregelmatige genezing van beschadigd weefsel. Dit letsel kan een trauma zijn als gevolg van een ongeval of letsel, maar ook ontstaan na een operatie of een ontsteking als oorzaak.
Aldus De ziekte van Sudeck komt voor bij 1-2% van de patiënten na a breuk en bij 2-5% van de patiënten met een zenuwbeschadiging. Het optreden van De ziekte van Sudeck houdt geen verband met de ernst van het letsel, dus het oorzakelijk letsel kan zo minimaal zijn dat de patiënt het zich misschien niet meer kan herinneren wanneer daarom wordt gevraagd. Activering van het sympathieke zenuwstelsel verhindert herhaaldelijk genezing in de loop van de ziekte. De sympathieke zenuwstelsel, als antagonist van de parasympathische zenuwstelsel, maakt deel uit van het autonome zenuwstelsel, dat essentiële functies reguleert, zoals bloed druk, ademhaling, puls of spijsvertering.
De sympathieke zenuwstelsel is verantwoordelijk voor het activeren van onze bloedsomloop om het lichaam voor te bereiden op vechten of vluchten en kan ook worden geactiveerd door pijn. Dus in plaats van een regelmatige genezing van de blessure, een vicieuze cirkel van pijn, activering van de sympathische zenuwstelsel en bijgevolg vindt genezing plaats. Ook wordt vermoed dat bij de ziekte van Sudeck een ontstekingsreactie optreedt, waardoor verhoogde hoeveelheden ontstekingsmediatoren (stof P, GCPR) vrijkomen.
Deze kunnen niet meer worden afgebroken en leiden dus tot een ontstekingsreactie in de zenuwen (neurogene ontsteking). Dit zou ook moeten gebeuren in het hersenen (CNS) en zo de pijn-verwerken zenuwen. Een straal breuk kan zich vaak ontwikkelen tot de ziekte van Sudeck.
Prognose
De prognose voor de ziekte van Sudeck kan in eerste instantie niet duidelijk worden voorspeld. In veel gevallen is het verloop van de ziekte niet typisch zoals beschreven door Sudeck, maar neemt het zeer verschillende vormen en dimensies aan. Vroegtijdige behandeling is cruciaal voor de therapie en genezing van de ziekte van Sudeck.
Dit wordt bemoeilijkt door het feit dat de ziekte van Sudeck vaak relatief laat wordt gediagnosticeerd, aangezien de symptomen in eerste instantie erg onspecifiek zijn en soms niet serieus worden genomen door artsen en patiënten. Een spontane verdwijning van de ziekte zonder therapie (spontane remissie) wordt zelden waargenomen, evenals een chronisch ernstig beloop. Langetermijnonderzoeken hebben aangetoond dat bij 85 van de 100 patiënten de ziekte in de loop der jaren zodanig is verbeterd dat niet meer aan de criteria voor de ziekte van Sudeck werd voldaan. In bijna de helft van de gevallen was er echter nog pijn van wisselende intensiteit. Gemiddeld was de tijd om te genezen ongeveer 12 maanden, in andere gevallen werd zelfs na jaren een verbetering bereikt.
