Therapie
In zekere zin is de therapie van hysterie begint met het eerste contact. Meestal worden conversiestoornissen pas ontdekt na maanden en na overleg met alle mogelijke specialisten. De reden hiervoor is vaak dat het vermoeden dat het lijden van de patiënt "alleen psychologisch" is, de persoon die om advies vraagt, zich niet begrepen of serieus genomen voelt.
Om deze reden is het belangrijk om de patiënt slechts voorzichtig te benaderen over deze mogelijkheid en de juiste woorden ervoor te kiezen. De patiënt mag niet het gevoel hebben dat hij of zij "de schuld heeft van de ziekte". tevens de medische geschiedenis van de hysterie moet niet alleen vragen naar de aard van de lichamelijke klachten, maar ook naar mogelijke actuele problemen of bijvoorbeeld een psychiatrische voorgeschiedenis.
Bij een gerechtvaardigd vermoeden van conversiestoornissen moeten specialisten zoals psychiaters tijdig bij het proces van diagnose en therapie worden betrokken. In het beste geval wordt niets voor de patiënt verborgen gehouden. De woordkeuze is bijzonder belangrijk, evenals een vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt.
Veel patiënten die lange tijd niet zijn geholpen, zijn eigenlijk opgelucht als ze eindelijk een diagnose krijgen. De therapie bestaat voornamelijk uit psychotherapie, dwz therapeutisch gesprek. Gedragstherapie, dat probeert om positief gedrag te trainen, wordt ook gebruikt. Medicijnen, zoals antidepressiva, mogen alleen tijdelijk worden voorgeschreven en dan alleen als de patiënt depressief is.
