Therapie
If poliepen in de neus- zijn slechts in geringe mate uitgesproken, is medicamenteuze behandeling meestal voldoende om ze met succes te behandelen. Er worden medicijnen gebruikt die het actieve ingrediënt bevatten cortisone, wat een ontstekingsremmend effect heeft. Mogelijke opties zijn neusdruppels of sprays, die als voordeel hebben dat ze eigenlijk alleen een lokaal effect hebben, maar pas na enkele dagen hun effect ontwikkelen, of tabletten, die effectiever zijn, maar vaak gepaard gaan met systemische bijwerkingen.
Vaak echter behandeling met cortisone is niet genoeg. In dat geval wordt een operatie uitgevoerd om de neus te verwijderen poliepen. Als er maar één kleine poliep bestaat, kan deze meestal onder worden verwijderd plaatselijke verdoving op poliklinische basis (dus zonder ziekenhuisopname).
Anders wordt de operatie meestal minimaal invasief uitgevoerd (dwz zonder grote incisies) onder het zicht door een endoscoop door de neus- voor narcose. De verwijdering wordt uitgevoerd door een hulpmiddel dat een neuspolieplus wordt genoemd of een laser. Bij uitgebreidere bevindingen voert de arts vaak ook een volledige reconstructie van de neusbijholten, waarin verdere slijmvliesgroei wordt verwijderd of openingen van de neusbijholten naar de neus- kan worden vergroot.
Het verwijderde materiaal wordt vervolgens onder een microscoop onderzocht om kwaadaardige degeneratie uit te sluiten. Onderliggende ziekten zoals taaislijmziekteciliaire dyskinesie, bronchiale astma en allergieën moeten natuurlijk in ieder geval worden behandeld om nasaal te voorkomen poliepen permanent. Afhankelijk van het individuele ziektebeeld zijn er verschillende mogelijkheden om een poliep in de neus te verwijderen.
Als het maar een kleine poliep is, kan het zelfs voldoende zijn om ermee te behandelen cortisone. In sommige gevallen zijn deze niet-chirurgische methoden echter niet voldoende om een of meer te behandelen poliepen in de neus en chirurgische verwijdering van de poliep moet worden uitgevoerd. Vooral wanneer ademhaling wordt beperkt door de poliep, is een dergelijke chirurgische verwijdering van de groei geïndiceerd.
De specialisten op het gebied van behandeling en chirurgische verwijdering van poliepen van de neus zijn specialisten in de neus-, keel- en oorgeneeskunde. Zo is het voor personen die aan de ziekte lijden aan te raden om naar een huisarts van KNO of een kliniek met een overeenkomstige afdeling te gaan. Het verwijderen van de poliep of poliepen (medische term: poliepectomie) kan poliklinisch of juist onder narcose, afhankelijk van de individuele symptomen.
De behandelende arts kan met de patiënt overleggen welke optie het meest geschikt is voor het individuele geval. In de regel kan een enkele poliep van middelgrote of kleine omvang gemakkelijk poliklinisch worden verwijderd, terwijl een zeer grote poliep of meerdere gezwellen beter kunnen worden verwijderd onder narcose. Zelfs als de sinussen ernstig zijn aangetast, wordt verwijdering en behandeling onder algemene anesthesie aanbevolen.
De chirurgische techniek is meestal minimaal invasief, zodat er na de operatie geen zichtbare littekens achterblijven. Met een zogenaamde neuspolieplus kunnen de slijmvliesgroei effectief worden verwijderd. In sommige gevallen worden ook lasers gebruikt, die veel energie gebruiken om de aangroei te verwijderen.
Om kwaadaardige gezwellen uit te sluiten, wordt het verwijderde materiaal meestal onderzocht door pathologen. Het behoeft geen betoog dat als de poliepen zich hebben ontwikkeld op grond van andere onderliggende ziekten, ze verder moeten worden behandeld. Dit is de enige manier om de kans dat de poliepen terugkomen te verkleinen. In veel gevallen treden ondanks dit alles recidieven op, daarom moeten veel patiënten na een geslaagde verwijdering van de neuspoliepen na enige tijd nog een operatie ondergaan.
