Pulpitis (ICD-10 K04.0: Pulpitis) - in de volksmond bekend als tandheelkundige neuritis - verwijst naar een ontsteking van de tandpulp (tandpulp), die meestal een reactie is op ernstige irritatie.
Pulpa (in de volksmond tandzenuw) is de kern van het zachte weefsel van een tand, die bestaat uit goed gevasculariseerde (“geleverd met schepen“) En geïnnerveerd (“ geleverd met zenuwen") bindweefsel.
De irritatie kan microbieel zijn (bv. Onbehandeld cariës), chemisch-toxisch (bijv. tandheelkundige materialen) of fysisch (bijv. slijpen (bruxisme) 's nachts).
cariës is de meest voorkomende oorzaak van onomkeerbare pulpitis.
Verloop en prognose: Pulpitis verloopt in verschillende stadia, die omkeerbaar (omkeerbaar) en tot op zekere hoogte te genezen zijn. Als pulpitis een onomkeerbaar stadium heeft bereikt, wortelkanaalbehandeling moet worden uitgevoerd als therapie In gevallen waarin het bot al te veel is aangetast door de infectie of de reconstructie van een tand die te veel is vernietigd niet meer mogelijk is, moet de aangetaste tand worden verwijderd.
Daarom zijn de belangrijkste uitgangspunten tegenwoordig profylaxe en preventie (profylaxe).
