Hoe losartan werkt
Als vertegenwoordiger van de zogenaamde AT1-remmers (“sartanen”) blokkeert losartan de koppelingsplaatsen van de boodschapperstof angiotensine II op de bloedvatwanden. Als gevolg hiervan kan de vasoconstrictorboodschapper zijn werking niet meer overbrengen – de bloedvaten verwijden zich en de bloeddruk daalt langzaam.
Sartanen zoals losartan onderdrukken ook de ongewenste structurele hermodellering van het hart- en nierweefsel als gevolg van overactivering van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS). Net als de zogenaamde ACE-remmers zijn het daarom standaardmedicijnen na een hartaanval, bij hartinsufficiëntie en chronische nierstoornissen.
Met de RAAS beschikt het lichaam over een geavanceerd systeem voor het reguleren van de bloeddruk: als het meer energie nodig heeft, wordt de bloeddruk automatisch verhoogd. Tijdens rustfasen wordt het daarentegen naar beneden geregeld. Als dit systeem wordt verstoord, kan dit leiden tot een verhoogde bloeddruk. De getroffenen merken het meestal niet en het wordt geleidelijk erger.
Vooral de kleine vaten, zoals die in het oog en de nieren, raken beschadigd door de voortdurend verhoogde druk. Als hoge bloeddruk lange tijd onopgemerkt en onbehandeld blijft, kan dit ernstige gevolgen hebben, zoals verlies van gezichtsvermogen en nierstoornissen.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Na opname via de mond (oraal) wordt de werkzame stof vanuit de darm slechts gedeeltelijk in het bloed opgenomen. Na distributie in het organisme wordt het vervolgens afgebroken in de lever. Hierdoor ontstaat onder meer een afbraakproduct dat alsnog een bloeddrukverlagende werking heeft.
Ongeveer twee uur na inname (zeven uur voor het afbraakproduct) is de helft van de werkzame stof afgebroken. De afbraakproducten worden via de nieren uitgescheiden.
Wanneer wordt losartan gebruikt?
De toepassingsgebieden (indicaties) voor losartan omvatten
- Hoge bloeddruk (hypertensie)
- Nierziekte bij patiënten met hypertensie of type 2-diabetes
- Chronisch hartfalen (chronische hartinsufficiëntie)
- Vermindering van het risico op een beroerte bij patiënten met hypertensie en linkerventrikelhypertrofie (vergroting van de linkerventrikel)
Hoe wordt losartan gebruikt?
De werkzame stof wordt meestal toegediend in de vorm van tabletten. Vanwege de snelle afbraak ervan in het lichaam kan het nodig zijn om losartan tweemaal daags in te nemen. Dit zorgt voor een consistent effect. Vaak is een eenmaal daagse toediening echter voldoende.
De gebruikelijke dosering ligt tussen 12.5 en 100 milligram per dag en mag niet hoger zijn dan 150 milligram. Kinderen, adolescenten en patiënten met een nierfunctiestoornis krijgen een lagere dosis.
Wat zijn de bijwerkingen van losartan?
Af en toe (bij minder dan één procent van de behandelde personen) treden maag-darmklachten en hartkloppingen op als gevolg van het gebruik van het medicijn.
De bijwerkingen kunnen zeer goed worden beperkt door de behandeling nauwlettend te volgen door de arts.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van losartan?
Contra-indicaties
Losartan mag niet worden ingenomen als:
- overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de andere bestanddelen van het medicijn
- ernstige leverfunctiestoornis
- gelijktijdig gebruik van aliskiren (bloeddrukmedicatie) bij patiënten met diabetes type 2 of een verminderde nierfunctie
- Zwangerschap in het 2e of 3e trimester (derde trimester)
Interacties
Het gelijktijdig innemen van losartan met andere medicijnen kan tot interacties leiden. Bepaalde medicijnen kunnen het bloeddrukverlagende effect van losartan versterken. Deze omvatten onder meer:
- andere antihypertensiva (antihypertensiva)
- tricyclische antidepressiva (zoals amitriptyline of imipramine)
Bepaalde pijnstillers (zoals ibuprofen, acetylsalicylzuur) kunnen de werking van losartan verminderen. Met deze interactie moet rekening worden gehouden, vooral bij patiënten met een nierfunctiestoornis. Als het tegelijkertijd wordt ingenomen, kan dit leiden tot een verdere verslechtering van de nierfunctie.
Losartan kan de kaliumspiegel in het bloed verhogen – vooral als het in combinatie met bepaalde andere geneesmiddelen wordt gebruikt. Deze omvatten bijvoorbeeld kaliumsparende diuretica (zoals spironolacton, triamtereen) en andere geneesmiddelen die de kaliumspiegels kunnen verhogen (zoals heparine en trimethoprim).
Vermogen om te rijden en machines te bedienen
Aangezien duizeligheid en problemen met de bloedsomloop kunnen optreden na inname van het geneesmiddel, moet aandacht worden besteed aan het reactievermogen van het individu, vooral aan het begin van de behandeling. Patiënten moeten dan samen met hun arts beslissen of ze actief kunnen blijven deelnemen aan het wegverkeer of zware machines kunnen blijven bedienen.
Leeftijdsbeperking
Het actieve ingrediënt is in Duitsland en Oostenrijk al goedgekeurd voor kinderen vanaf zes jaar. Zij krijgen een verlaagde dosis die is aangepast aan hun lichaamsgewicht.
In Zwitserland wordt het gebruik van losartan bij kinderen en adolescenten jonger dan 18 jaar niet aanbevolen volgens de voorschrijfinformatie.
Zwangerschap en borstvoeding
Zoals alle sartanen is losartan gecontra-indiceerd in het tweede en derde trimester van de zwangerschap, omdat geneesmiddelen uit deze groep tot foetale aandoeningen kunnen leiden.
Hoe u medicijnen kunt verkrijgen met losartan
Geneesmiddelen die losartan bevatten, zijn in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland alleen op recept verkrijgbaar.
Hoe lang is losartan al bekend?
In 1995 werd het actieve ingrediënt losartan in de VS goedgekeurd als behandeling voor hoge bloeddruk. Het was de eerste vertegenwoordiger van de zogenaamde AT1-remmers.
Losartan gaat een hoge bloeddruk net zo goed tegen als de populaire ACE-remmers (captopril, enalapril, ramipril, lisinopril). Deze veroorzaken echter vaak als bijwerking een irriterende hoest, wat bij losartan en andere sartanen niet het geval is.
