Screening op verboden stoffen

Een drugstest is een testprocedure die meestal wordt uitgevoerd op basis van een vermoeden van drugsmisbruik en die dient om de hoeveelheid en het type werkzame stof (medicijn, medicijn, etc.) te bepalen die in het menselijk organisme wordt opgenomen. Geschikte onderzoeksmaterialen zijn onder meer bloed en speeksel, waarin de toegediende stoffen zich na enkele minuten ophopen, urine en zweet, dat na enkele uren detecteerbare concentraties bevat, evenals haar en nagels, waarin de werkzame stoffen na enkele dagen worden opgenomen.

De tests kunnen worden uitgevoerd in de vorm van snelle tests (teststrips, enz.) Of laboratoriumtests (detectie van antilichamen met een immunoassay zoals ELISA, chromatografie, massaspectrometer). Tot de detecteerbare drugs behoren: alcohol, cocaïne, cannabis, stimulerende middelen zoals amfetaminen of extase, barbituraten, opioïdenhallucinogenen zoals LSD- of KO-druppels (gamma-hydroxyboterzuur).

Drugstest op basis van bloed

Bloed, als medium dat de verslavende of medicinale stof transporteert, is een van de meest geschikte testmaterialen, aangezien het verantwoordelijk is voor het transporteren van de stof naar de organen of plaatsen van actie vanaf het moment van toediening totdat het volledig is uitgescheiden of volledig is afgebroken. Het is echter belangrijk om te weten dat geneesmiddelsubstanties of hun afbraaksubstanties aanwezig zijn in de bloed in veel lagere concentraties dan bijvoorbeeld in urine. Dit betekent dat de medicijninname slechts gedurende een relatief korte tijd (uren tot een dag) kan worden gedetecteerd voordat de werkzame stof zodanig wordt afgebroken dat de concentratie ervan niet meer kan worden bepaald met de gebruikelijke tests.

Een algemene screening op middelenmisbruik is daarom slechts in beperkte mate mogelijk. Aan de andere kant is het bloed des te geschikter om de directe substantie-gemedieerde invloed op de betrokkene te beoordelen, bijvoorbeeld door de inname van alcohol, drugs of medicijnen. Het enige nadeel van een bloedmonsterafname dat hiervoor nodig is, is dat het een invasieve procedure is.