Hoe propofol werkt
Over het algemeen is het doel van anesthesie het elimineren van pijn (analgesie) en bewustzijn (hypnose) gedurende de duur van een operatie. Bovendien moeten de spieren ontspannen en de natuurlijke reflexen worden onderdrukt (vegetatieve verzwakking). Aan het begin van de anesthesie wordt bewustzijnsverlies geïnduceerd met een hypnoticum (slaappil) zoals propofol.
Hoe propofol precies zijn slaapachtige effect ontwikkelt, is nog niet helemaal duidelijk. Het actieve ingrediënt kan zenuwcellen voor een korte tijd uitschakelen en remt zo bepaalde hersengebieden af, namelijk de hippocampus, die verantwoordelijk is voor het geheugen, en een gebied van de hersenschors (prefrontale cortex), dat verantwoordelijk is voor korte termijn geheugenverlies. en langetermijngeheugen en het vermogen om beslissingen te nemen. Propofol voorkomt ook dat het ruggenmerg signalen uitzendt.
Propofol wordt als verdovingsmiddel rechtstreeks in een ader toegediend (intraveneus) en wordt daarom een injectie-anesthesie genoemd. Andere injectie-anesthetica omvatten barbituraten, etomidaat en ketamine. Er zijn ook anesthetica voor inhalatie, bekend als inhalatie-anesthetica (zoals isofluraan, sevofulran en desfluraan). Injectie-anesthetica werken sneller dan inhalatie-anesthetica en zijn daarom zeer geschikt voor het starten van anesthesie.
Absorptie en uitscheiding van propofol
Dit wordt totale intraveneuze anesthesie genoemd. In de lever en de nieren wordt de werkzame stof snel biochemisch gemetaboliseerd en afgebroken en vervolgens uitgescheiden. De helft ervan wordt na ongeveer twee uur uit het lichaam verwijderd. Ook kan een kleine hoeveelheid propofol ontsnappen via de lucht die we inademen.
Wanneer wordt Propofol gebruikt?
Propofol is het meest gebruikte intraveneuze verdovingsmiddel voor volwassenen en kinderen. Het wordt zeer goed verdragen: patiënten beschrijven dat ze in slaap vallen en comfortabel wakker worden. Braken en misselijkheid, die vaak optreden na een operatie, komen bij propofol zeer zelden voor.
In de anesthesiegeneeskunde wordt propofol kunstmatig toegediend voor:
- Inductie van anesthesie
- Sedatie van volwassenen tijdens chirurgische ingrepen
- Sedatie tijdens gerichte (interventionele) ingrepen, bijvoorbeeld tijdens endoscopie
De werkzame stof wordt ook gebruikt voor de behandeling van epilepsie (anticonvulsivum).
Hoe propofol wordt gebruikt
Dit voorkomt ongewenste reflexen, bijvoorbeeld wanneer de chirurg in de huid snijdt. Er zijn nog hogere concentraties propofol nodig om stressreacties te onderdrukken die door de pijn worden veroorzaakt, zoals een verhoging van de bloeddruk en de hartslag. Als het verdovingsmiddel in een te lage dosering wordt gebruikt, kan de patiënt tijdens de anesthesie weer bij bewustzijn komen.
Omdat propofol geen pijnstillende (pijnstillende) werking heeft, moet er altijd een aanvullende pijnstiller (pijnstiller) worden toegediend, bijvoorbeeld het krachtige opioïde fentanyl. Er is echter ook altijd een overeenkomstig middel om de spieren te ontspannen (spierverslapper) nodig. De dosering wordt berekend op basis van de leeftijd en het lichaamsgewicht van de patiënt, evenals de gebruiksduur.
Welke bijwerkingen heeft Propofol?
Zoals elk medicijn kan Propofol bijwerkingen hebben. Deze omvatten
- Vertraagde ademhaling (ademhalingsdepressie) tot ademstilstand (apneu)
- Afgifte van de boodschapperstof histamine en daarmee intolerantiereacties
- Verhoogde infecties als gevolg van verzwakking van het immuunsysteem
Tijdens de injectie kan pijn direct op de injectieplaats optreden.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van Propofol?
Propofol wordt geacht zeer goed te worden verdragen. Propofol kan worden gebruikt bij pasgeborenen vanaf de 31e levensdag. Het is echter alleen geschikt voor langdurige sedatie op intensive care-afdelingen voor patiënten ouder dan 16 jaar.
Er moet ook worden opgemerkt dat propofol de hartslag kan vertragen en de bloeddruk kan verlagen. Daarom is bijzondere voorzichtigheid geboden bij patiënten met cardiovasculaire insufficiëntie of een verminderd bloedvolume (hypovolemie).
Sommige stoffen zoals de sterke pijnstiller fentanyl of benzodiazepinen kunnen de werking van propofol verlengen en versterken.
Propofol tijdens de zwangerschap
De verdoving kan gemakkelijk via de placenta naar het ongeboren kind gaan. Een mutageen effect is echter nog niet waargenomen. Volgens de huidige kennis veroorzaakt het medicijn geen misvormingen (geen teratogene risico's). Bij hogere doses heeft het echter waarschijnlijk een negatief effect op de bloedsomloop van het kind.
Volgens deskundigen van het Charité-ziekenhuis in Berlijn kan propofol in bepaalde situaties toch tijdens de zwangerschap worden gebruikt. Artsen gebruiken het bijvoorbeeld om algemene anesthesie op te wekken vóór een keizersnede.
Artsen geven tijdens de zwangerschap doorgaans alleen verdovingsmiddelen als dat nodig is. Het is het beste om de arts over uw zorgen te vertellen en om gedetailleerde informatie te vragen over de noodzaak en risico's.
Propofol tijdens het geven van borstvoeding
Propofol gaat in zeer kleine hoeveelheden over in de moedermelk wanneer het wordt gegeven aan moeders die borstvoeding geven. Volgens het Geneesmiddelenbewakings- en Adviescentrum voor Embryonale Toxicologie van de Charité in Berlijn (embryotox) rechtvaardigt dit echter geen extra pauze in de borstvoeding.
Klinische ervaring heeft tot nu toe geen bijwerkingen aangetoond bij kinderen die borstvoeding krijgen na anesthesie van hun moeders.
Sommige fabrikanten van het medicijn Propofol raden echter een pauze van 24 uur aan na het geven van borstvoeding. U kunt dit het beste met uw arts bespreken; zij kunnen u een individuele beoordeling geven.
Hoe u medicijnen kunt verkrijgen met Propofol
Propofol is op recept verkrijgbaar in de vorm van ampullen of injectieflacons. Het actieve ingrediënt wordt meestal opgelost in een emulsie van sojaolie. De benodigde dosering wordt bepaald en toegediend door een arts.
Hoe lang is Propofol bekend?
Propofol werd voor het eerst gesynthetiseerd rond 1970 en getest in een klinische studie door de artsen Kay en Rolly in 1977. Pas in 1989 werd het uiteindelijk in Duitsland op de markt gebracht voor anesthesie en in 1993 voor sedatie op de intensive care.
Het medicijn kreeg trieste bekendheid na de dood van Michael Jackson. Hij stierf in 2009 aan een overdosis propofol.
