Er wordt onderscheid gemaakt tussen acute en chronische vergiftiging. Acute vergiftiging komt bijvoorbeeld voor bij een overdosis drugs, slangenbeten of de consumptie van giftige stoffen.
De volgende soorten vergiftiging komen zeer vaak voor:
- Drugsvergiftiging
- Vergiftiging met huishoudelijke chemicaliën zoals afwasmiddel, ontkalker of afwasmiddel
- Consumptie van giftige planten (lelietje-van-dalen, liguster, kerstster)
- Voedselvergiftiging
- Vergiftiging door paddestoelen
- Vergiftiging door cosmetica
- Rookvergiftiging (dodelijke acute vergiftiging)
- Overdosis drugs (fatale acute vergiftiging)
- Bijten of steken van giftige dieren (adder, zwarte weduwe en andere giftige spinnen, schorpioen, enz.)
Toxicologie houdt zich bezig met de aard van verschillende vergiften en hun effecten op de gezondheid. Er zijn verschillende deelgebieden van de toxicologie. Deze omvatten:
Voedseltoxicologie: Het richt zich op de stoffen in voedsel en drinkwater die schadelijk zijn voor de gezondheid. Deze kunnen een natuurlijke oorsprong hebben of door menselijk handelen zijn toegevoegd.
Toxicologie houdt zich bezig met de aard van verschillende vergiften en hun effecten op de gezondheid. Er zijn verschillende deelgebieden van de toxicologie. Deze omvatten:
Voedseltoxicologie: Het richt zich op de stoffen in voedsel en drinkwater die schadelijk zijn voor de gezondheid. Deze kunnen een natuurlijke oorsprong hebben of door menselijk handelen zijn toegevoegd.
Handel snel bij vergiftiging!
Als er een vermoeden van vergiftiging bestaat, moet de spoedarts onmiddellijk worden gewaarschuwd. Vooral acute vergiftiging kan direct levensbedreigend zijn. Snelle hulp is dan noodzakelijk. Sommige klinieken bieden een gifhotline waar familieleden kunnen achterhalen wat ze moeten doen totdat de spoedarts arriveert (eerstehulpmaatregelen).
Toxicologische screening
Tegengif
Zodra het triggerende toxine is geïdentificeerd, kan een passende therapie worden gestart. Vooral bij acute vergiftiging kan de toediening van een tegengif levens redden. Dit is een tegengif dat de werking van het gif in het lichaam kan stoppen of op zijn minst kan vertragen. Van sommige gifstoffen is het ook mogelijk deze met geschikte middelen uit de bloed- en lichaamsdepots te verwijderen.
