Differentiatie
Vingers worden vaak wit bij koude temperaturen vanwege de vascularisatie en slecht bloed toevoer naar de vingers. Als de vingers opwarmen nogmaals, de schepen verwijden en de vingers worden weer roodachtig. Blauwe vingers ontstaan als gevolg van een gebrek aan zuurstoftoevoer.
Gedurende een korte tijd kunnen de vingers blauw worden in de context van Raynaud-syndroom. Een langdurige blauwe verkleuring kan worden veroorzaakt door de zogenaamde acrocyanose. De term "acra" in het woord staat voor "lichaamsuiteinden", wat betekent dat vingers, tenen, neuzen en oren kunnen worden aangetast.
In contrast met Raynaud-syndroomveroorzaakt acrocyanose een langdurige vasculaire spasmen (vasospasme). De arteriële schepen zijn krap en de kleine veneuze vaten die de bloed terug naar de hart- zijn verwijd. Hierdoor zijn de zuurstofarm bloed in de brede veneuze schepen stopt vrijwel en er treedt een blauwe verkleuring van de vingers op.
Vaak veroorzaken zeer koude buitentemperaturen in de winter gevoelloosheid in de vingers. Wanneer je weer in de warmte komt, verdwijnen de symptomen en beginnen de vingers te kloppen en soms pijnlijk te tintelen. De gevoelloosheid wordt veroorzaakt doordat de vaatspieren samentrekken als het koud is, en vooral perifere delen van het lichaam, zoals de handen of voeten, worden slecht van bloed voorzien.
Dit proces dient om de kern van het lichaam warm te houden en voorkomt dat onnodige warmte naar buiten wordt afgegeven. Een gevoel van gevoelloosheid kan ook optreden als de patiënt in een meestal ongemakkelijke houding blijft, vaak tijdens het slapen. Vaak is de doorbloeding in deze houdingen beperkt en wordt een deel van het lichaam onvoldoende bevoorraad.
In de meeste gevallen is de zenuw echter de trigger voor de gevoelloosheid. Als er verhoogde druk op de zenuwen vanwege de ingenomen positie. Door de ledematen te bewegen wordt de doorbloeding weer gestimuleerd of de druk op de zenuwen wordt verwijderd en de gevoelloosheid verdwijnt weer.
Alle artikelen in deze serie:
