Pijn
De brandend van de tong kan buitengewoon onaangenaam zijn en veroorzaken pijn. Maar waarom is dit zo? Het verbranden van de tong beschadigt het aangetaste weefsel.
Gespecialiseerde sensoren (receptoren) voor de stimulus "pijn”(Nociceptoren) worden dus opgewonden en, in een vereenvoudigde weergave, brengen de gewaarwording over naar het middelpunt zenuwstelsel (CNS) en dus in ons bewustzijn. Pijn-inducerende stoffen, zoals bradykinine, prostaglandine of histamine, versterken ook de perceptie van pijn en sensibiliseren zo de residente receptoren. Dit zorgt ervoor dat beschadigd weefsel wordt beschermd tegen verdere schadelijke invloeden.
Als we onze tongworden snel geleidende A-delta zenuwvezels geactiveerd. Hierdoor kan de tong binnen fracties van een seconde worden teruggetrokken uit de hete pijnbron. Dit maakt pijnsensatie een belangrijk waarschuwingssignaal van het lichaam!
In het gebied van de tong kan de pijn leiden tot een functionele beperking. De getroffenen hebben problemen met eten, drinken of zelfs praten. Zelfs tandenpoetsen kan buitengewoon onaangenaam worden.
Naast de bekende huismiddeltjes, lokale anesthetische zalven, gels of irrigaties (lokaal anesthetica) kan worden gebruikt. De meest voorkomende actieve ingrediënten zijn onder meer Lidocaïne, prilocaïne of articaïne. Ze blokkeren alleen een special natrium kanaal lokaal (natriumkanaalblokker) en hebben dus een remmend effect op de pijnopwekking.
Verschillende preparaten zijn zonder recept verkrijgbaar in de apotheek en kunnen meerdere keren per dag op het getroffen gebied worden aangebracht. De doseringsinstructies moeten zorgvuldig worden opgevolgd, vooral voor baby's, zuigelingen en ouderen. Anders kan een overdosis bleekheid, duizeligheid en een daling van de dosis veroorzaken bloed druk.
Huishoudsuiker voor pijnverlichting
Generaties lang kan de aanname dat conventionele huishoudelijke suiker op een verbrande tong wonderen doen. Net als talloze andere "huismiddeltjes", dateert het uit een tijd dat mensen er nog geen volledig begrip van hadden volksgezondheid en voldoende toegang tot geschikte medicijnen zoals ze dat nu doen. In principe is het niet onnodig schadelijk om suiker op een klein verbrand deel van de tong te strooien, maar het is nogal de vraag of er een concreet voordeel in de zin van pijnverlichting of versnelling van genezing wordt bereikt.
Dit moet echter worden vermeden in het geval van uitgebreide brandwonden. Passende antibacteriële zalven, spoelingen etc. zijn zeker actueler.
