Oorzaken van een trechterborst
De genetische component lijkt waarschijnlijk, maar is nog niet bewezen. Het valt echter op dat in gezinnen waarin borst muuranomalieën - zoals trechterborst - komen vaker voor, het beeld van duif borst komt ook vaker voor. Verder een connectie met Marfan-syndroom en een bepaald subtype van mucopolysaccharidosen kan worden gevonden.
De overmatige groei van de kraakbeenachtige delen van de ribben bij hun hechting aan het borstbeen speelt waarschijnlijk een belangrijke rol bij de ontwikkeling van duif borst Deze onderdelen groeien teveel ten opzichte van elkaar en drukken zo de borstbeen naar voren, of dwingen om naar voren te buigen vanwege de resulterende druk. Als alternatief kan het ook leiden tot de borstbeen door de aangroei naar achteren geduwd, wat vervolgens resulteert in de vorming van een trechter borst.
Als de groei aan de twee zijden van de ribbenkast anders is, gemengde vormen en asymmetrisch kromgetrokken vormen van de duif borst kan ook voorkomen. De exacte oorzaak van het buitensporige kraakbeen groei is nog niet bekend. Duivenborsten zijn in medisch-functionele zin minder problematisch dan in psychologische zin.
Alleen als het erg uitgesproken is, kan het ook lichamelijke klachten veroorzaken. Als de asymmetrie erg uitgesproken is, ademhaling kan verminderd zijn, wat kan leiden tot kortademigheid, vooral onder stress. Op de buik liggen wordt vaak als oncomfortabel en in zeldzame gevallen ervaren pijn in het gebied van het uitstekende deel kan ook voorkomen.
Ook in verband met een duif borstwordt steeds vaker een verkeerde houding van de wervelkolom waargenomen, wat dan vaak leidt tot rug pijn Maar ook hier speelt de psychologische component een rol, die vaak wordt veroorzaakt door de poging om de opvallende vervorming van buitenaf te verhullen. Het grootste probleem met de duivenborst is daarom de psychologische belasting van de getroffen personen door hun eigen uiterlijk. Vaak is de duivenborst niet erg uitgesproken, waardoor de misvorming niet erg opvalt. Als de misvorming echter erg uitgesproken is, voelen de patiënten zich vaak erg ongemakkelijk bij hun uiterlijk, vooral omdat de ontwikkeling meestal plaatsvindt tijdens de puberteit. De psychologische belasting van de cosmetische stoornis moet niet worden onderschat en heeft vaak een pathologische waarde, vooral als deze leidt tot sociaal isolement als gevolg van een gebrek aan zelfvertrouwen.
Alle artikelen in deze serie:
