Wat is peri-implantitis?
Peri-implantitis is een ziekte van de tandvlees rond een tandheelkundig implantaat. Zonder behandeling kan deze ontsteking zich verdiepen in het gebied van het tandheelkundig implantaat en zo het bot vernietigen. In de vroege stadia wordt deze ziekte mucositis genoemd, een tandvleesaandoening die vanzelf kan verdwijnen. In zijn latere verloop vernietigt de ziekte het implantaatbot onomkeerbaar en veroorzaakt het verlies van het implantaat zonder behandeling.
Oorzaken
De oorzaken van peri-implantitis zijn gevarieerd, waarbij verschillende factoren meestal tegelijkertijd een bepaalde rol spelen. De ontwikkeling is vergelijkbaar met de ontwikkeling van parodontitis (parodontitis), aangezien ook hier de oorzaak de verhoogde vorming van gedenkplaat. Wegens onjuist mondhygiëne, bacteriën en gedenkplaat nestelen zich bij de tandvleesovergang en kunnen daar een ontsteking veroorzaken.
Deze ontsteking groeit samen met de concrementen (vast, verkalkt gedenkplaat) zoals op de natuurlijke tand in de richting van het tandbeen en veroorzaakt een afname van het bot. Bovendien zijn er enkele risicofactoren die periimplatitis kunnen veroorzaken en daaraan kunnen bijdragen. Deze omvatten bijvoorbeeld roken, die het zelfgenezende vermogen van het lichaam schaadt, dieven, parodontitis die gelijktijdig optreedt bij gezonde tanden, verschillende medicijnen, hormonale veranderingen of langdurige stress. De belangrijkste factor is echter mondhygiëne. Als dit regelmatig wordt uitgevoerd en gecontroleerd door de tandarts, peri-implantitis verspreidt zich mogelijk niet zo veel of ontwikkelt zich helemaal niet.
Diagnose
De tandarts stelt de diagnose peri-implantitis met behulp van verschillende diagnostische methoden. Door naar het implantaat en de omgeving te kijken tandvleeseen ontsteking is op het eerste gezicht al zichtbaar. De tandarts verkrijgt informatie over de reeds gevorderde botrecessie door het bot te palperen met een speciaal instrument (de PA-sonde), wat tijdens de behandeling wat pijnlijk kan zijn, en door te kijken of het implantaat al wiebelt.
Bovendien een Röntgenstraal kan worden genomen om de exacte omvang van de regressie te zien. De röntgenstraal afbeelding toont een trechtervormige botresorptie aan de rechter- en linkerkant van het implantaat. Terwijl bij een gezond implantaat het bot rechts en links ongeveer ter hoogte van de laatste draai van het implantaat of zelfs iets hoger en gelijk met het implantaat moet zijn, is botverlies te zien bij een ziek implantaat. Meerdere slagen van het implantaat zijn zichtbaar en alleen de laatste paar millimeters zitten stevig in het bot.
