biobeschikbaarheid

Chlooramfenicol: effecten, gebruik en risico's

Chlooramfenicol is een breedspectrumantibioticum dat nu alleen wordt gebruikt als back-upantibioticum voor ernstige bacteriële infecties die anders niet onder controle kunnen worden gebracht vanwege de mogelijkheid van ernstige bijwerkingen. Het kan aplastische bloedarmoede veroorzaken, wat levensbedreigend is. Wat is chlooramfenicol? Chlooramfenicol is een breedspectrumantibioticum dat, vanwege de mogelijkheid van aplastische anemie … Chlooramfenicol: effecten, gebruik en risico's

Sulbactam: effecten, gebruik en risico's

Sulbactam is een bètalactamaseremmer. De werkzame stof verbreedt het werkingsspectrum van bètalactamantibiotica (ook ß-lactamantibiotica) maar heeft slechts een zwak antibacterieel effect. Wat is sulbactam? Als geneesmiddel behoort sulbactam tot de groep van ß-lactamaseremmers en is het een synthetisch penicillinezuursulfon. Het wordt gebruikt in combinatie met ß-lactam antibiotica, … Sulbactam: effecten, gebruik en risico's

Ceftazidime: effecten, gebruik en risico's

Ceftazidim behoort tot de groep van werkzame stoffen die antibiotica worden genoemd. Het medicijn is een onderdeel van de cefalosporines van de derde generatie. Wat is ceftazidim? Ceftazidim behoort tot de groep van werkzame stoffen die antibiotica worden genoemd. Ceftazidim, ook wel ceftazidinum genoemd, is een antibioticum. Het behoort tot de derde generatie cefalosporines, dit zijn bètalactamantibiotica, en … Ceftazidime: effecten, gebruik en risico's

Indinavir: effecten, gebruik en risico's

Indinavir behoort tot de proteaseremmers. Het actieve medische ingrediënt wordt gebruikt om een ​​HIV-infectie te behandelen. Wat is indinavir? Indinavir behoort tot de proteaseremmers. Het medicijn wordt gebruikt voor de behandeling van hiv-infecties. Indinavir is de naam die wordt gegeven aan een antiviraal middel dat behoort tot de groep van hiv-proteaseremmers en … Indinavir: effecten, gebruik en risico's

Famotidine: effecten, gebruik en risico's

De werkzame stof famotidine behoort tot de H2-antihistaminica. Het wordt gebruikt om maagaandoeningen te behandelen en vermindert de afscheiding van maagzuur. Wat is famotidine? Famotidine is een H2-antihistaminicum. Het wordt in Duitsland aangeboden in de vorm van filmomhulde tabletten en is als generiek geneesmiddel in omloop bij verschillende leveranciers. Famotidine kan… Famotidine: effecten, gebruik en risico's

Elvitegravir: effecten, gebruik en risico's

Elvitegravir is een geneesmiddel dat behoort tot de werkzame stoffen van integraseremmers. In de menselijke geneeskunde wordt elvitegravir voornamelijk gebruikt als geneesmiddel voor de behandeling van infecties met het hiv-1-virus. Artsen gebruiken de werkzame stof altijd samen met andere geneesmiddelen die een antiretroviraal effect hebben. Vooral artsen combineren elvitegravir vaak met de stof … Elvitegravir: effecten, gebruik en risico's

Isoniazid: effecten, gebruik en risico's

Isoniazide is een actief ingrediënt in de antibioticaklasse van geneesmiddelen en wordt ingedeeld in de tuberculostaticagroep. Het medicijn wordt gebruikt voor de behandeling en preventie van tuberculose bij geïnfecteerde personen. Wat is isoniazide? Isoniazide wordt gebruikt voor de behandeling en preventie van tuberculose bij geïnfecteerde personen. De belangrijkste veroorzaker van tuberculose is Mycobacterium tuberculosis. … Isoniazid: effecten, gebruik en risico's

Tranexaminezuur: effecten, gebruik en risico's

Tranexaminezuur is een antifibrinolytisch middel en remt het oplossen van bloedstolsels. De stof wordt gebruikt om bloedingen veroorzaakt door hyperfibrinolyse te stoppen en te voorkomen. Wat is tranexaminezuur? De stof tranexaminezuur is een antifibrinolytisch middel. Het remt het fibrinolytische systeem en remt dus uiteindelijk het oplossen van stolsels (fibrinolyse). Tranexaminezuur wordt uitsluitend synthetisch geproduceerd … Tranexaminezuur: effecten, gebruik en risico's

Biobeschikbaarheid: functie, rol en ziekten

Biologische beschikbaarheid is een meetbare hoeveelheid die verwijst naar het actieve ingrediënt van geneesmiddelen. De waarde komt overeen met het percentage van een actief ingrediënt dat in onveranderde vorm de systemische distributie in het organisme bereikt. De biologische beschikbaarheid komt dus overeen met de snelheid en mate waarin een geneesmiddel wordt geabsorbeerd en zijn effect kan uitoefenen op zijn … Biobeschikbaarheid: functie, rol en ziekten