Muggenbeet in het gezicht

Introductie

Waarschijnlijk heeft iedereen wel eens een muggenbeet op zijn eigen lichaam meegemaakt: de jeuk en roodheid duren meestal een paar dagen na de daadwerkelijke beet voordat ze verdwijnen. Muggenbeten kunnen ook op het gezicht voorkomen, in het gebied van de kin tot aan de haarlijn. Afhankelijk van waar de muggenbeet zich precies op het gezicht bevindt, kan deze dan pijnlijker of groter lijken dan een muggenbeet elders op het lichaam. Toch verschilt het niet veel van muggenbeten die niet op het gezicht zitten. Daarom verschilt de behandeling van de beet om jeuk en zwelling te verlichten niet veel van de behandeling van beten op de rest van het lichaam.

Bijbehorende symptomen

Een muggenbeet dringt - zoals de meeste insectenbeten - op een gegeven moment de huid binnen en veroorzaakt een zogenaamd microletsel. Wanneer de mug de bloed, zeker eiwitten en peptiden, dwz eiwitmoleculen, worden vervolgens aan de bijtplaats toegevoegd. Deze dienen om de coagulatie van de bloed, maar later kunnen de typische symptomen zoals zwelling, roodheid en jeuk optreden.

Dit wordt veroorzaakt door de ontstekingsbevorderende moleculen die als reactie daarop in het lichaam vrijkomen eiwitten. Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u:

• Muggenspray

Een zwelling van de bindweefsel is typisch voor allergische of zelfs ontstekingsreacties. In beide reacties is de bloed vaatwanden worden meer doorlaatbaar zodat de cellen van de immuunsysteem kunnen de plaats van mogelijke infectie bereiken en potentieel gevaarlijke binnendringende ziekteverwekkers of stoffen afweren.

Kleinere moleculen, zoals de vloeibare componenten van het bloed, passeren ook van nature deze doorlaatbare vaatwanden. Als gevolg hiervan zwelt het weefsel op als gevolg van het vasthouden van vocht en kunnen er striemen op de huid ontstaan. Jeuk (medische term: pruritus) is een typisch symptoom van een allergische reactie, maar kan ook voorkomen bij vele andere klachten en ziekten.

Hoe jeuk zich precies ontwikkelt, is niet helemaal duidelijk. Een veel voorkomende theorie is dat jeuk wordt veroorzaakt door bepaalde soorten pijn receptoren, maar hun stimuli worden niet als pijn ervaren. Ook wordt aangenomen dat deze zenuwuiteinden eerst door bepaalde stoffen moeten worden geactiveerd.

Het is echter bekend dat deze zenuwuiteinden kunnen worden gemoduleerd door andere prikkels, zoals warmte of koude, waardoor de jeuk wordt verlicht. Daarom zijn thermische (dwz temperatuurgerelateerde) therapieën zoals koude- en warmtekussens of capsaïcinezalf een mogelijkheid voor de acute behandeling van jeuk. Als de gezichtshuid ter hoogte van de prik te ernstig is beschadigd door krabben door de jeuk die is ontstaan, vormt dit een toegangspunt voor ziekteverwekkers.

Afhankelijk van de diepte van de krabwond, kan het risico op een resulterende infectie ernstig zijn. Als preventieve maatregel is het daarom van belang ervoor te zorgen dat de jeuk beheersbaar blijft en dat de mogelijk reeds beschadigde huid zo schoon mogelijk wordt gehouden. Make-up of crèmes moeten uit de buurt van de bekraste plekken worden gehouden.

Bovendien kunnen infecties met ziekteverwekkers optreden die door het insect worden overgedragen. Dergelijke ziekten omvatten malaria, dengue en geel koorts. Al deze infectieziekten zijn niet inheems in Europa en moeten worden voorkomen door middel van passende profylaxe voordat ze naar het buitenland reizen naar overeenkomstige gebieden.