De term minderwaardigheidscomplex werd door Alfred Adler uit de literatuur overgenomen en beschrijft tegenwoordig ernstige psychologische problemen. Helaas worden complexen vaak als vooroordeel gebruikt. Het is een psychische stoornis waarbij de patiënt zich minderwaardig en ontoereikend voelt. Therapie wordt voorzien van psychotherapeutische interventie.
Wat zijn minderwaardigheidscomplexen?
Personen met minderwaardigheidsgevoelens lijden aan een parallel negatief zelfbeeld. Therapie wordt voorzien van psychotherapeutische interventie. Individuen die beladen zijn met minderwaardigheidsgevoelens, lijden parallel aan een negatief zelfbeeld. Hun prestaties en successen lijken nooit genoeg voor hen te zijn, omdat ze onvervulbare eisen aan zichzelf stellen. Getroffen personen zijn meestal perfectionisten, hangen zichzelf op aan vermeende karakterzwakte en reageren depressief wanneer hun acties niet voldoen aan de hoge eisen die ze aan zichzelf stellen. Dit spoort hen aan tot steeds nieuwe, steeds extremere topprestaties, die echter gepaard gaan met psychische en lichamelijke ziekten. Veel patiënten zijn suïcidaal en lijden aan geslachtsgerelateerde symptomen zoals agressiviteit bij kritiek, eetstoornissen en verslavingen. Degenen die lijden aan minderwaardigheidscomplexen trekken zich vaak in zichzelf terug om confrontatie met anderen te vermijden. Gebrek aan sociaal contact en eenzaamheid zijn de gevolgen en versterken de minderwaardigheidscomplexen verder.
Oorzaken
De oorzaken van minderwaardigheidscomplexen, zoals bij alle psychische stoornissen, worden gevonden in jeugd Getroffen personen leden volgens het onderzoek van Sigmund Freud onder een gebrek aan ouderlijke liefde en zorg en onvoldoende erkenning van hun prestaties vanaf jonge leeftijd. Typische ouderlijke fouten, zoals het niet geven van borstvoeding, te weinig tijd voor het kind en gebrek aan empathische ondersteuning, zijn volgens Freud de oorzaak van minderwaardigheidscomplexen. Getroffen personen werden vaak bekritiseerd als kinderen en zelden geprezen. Paul Häberlin voegt aan Freuds theorieën de stelling toe dat te veel verwennerij van kinderen ook de voorkeur geeft aan latere minderwaardigheidscomplexen. Want als de verwennerij afwezig bleef, zouden het kind en de volwassene later altijd op zoek zijn naar deze erkenning, wat in gezonde relaties onmogelijk is. Zelfs op volwassen leeftijd en ondanks vaak opmerkelijke carrières, zoeken degenen die door beide oorzaken worden getroffen, voortdurend erkenning en kunnen ze geen succes hebben. Hun constante onzekerheid en bijna dwangmatige gewoonte om zichzelf bij alles wat ze doen met anderen te vergelijken, maken van patiënten depressieve buitenstaanders.
Ziekten met dit symptoom
- Eetstoornis
- Obesitas
- Borderline-syndroom
Diagnose en verloop
Het is belangrijk om normale twijfels over de eigen prestaties te onderscheiden van een overdreven negatief zelfbeeld en pathologische minderwaardigheidscomplexen. De diagnose van pathologische minderwaardigheidscomplexen kan alleen worden gesteld als de getroffen persoon voor zichzelf hulp zoekt. Een bezoek aan een psycholoog of een psychiatrische polikliniek met hulpvraag geeft informatie over de aanwezigheid van een psychische afwijking en de ernst van de minderwaardigheidscomplexen. Professionele diagnose van de minderwaardigheidscomplexen wordt uitgevoerd in een of twee sessies van enkele uren met het invullen van gestandaardiseerde vragenlijsten en verschillende interviews met psychiaters of psychotherapeuten. Op basis van de aldus vastgestelde resultaten, therapie wordt geïnitieerd. In sommige gevallen zijn minderwaardigheidscomplexen een symptoom van een persoonlijkheidsstoornis zoals borderline, in welk geval herstel twijfelachtig is. Als minderwaardigheidscomplexen optreden als onafhankelijke problemen, zelfhulp en psychotherapie goede vooruitzichten beloven.
Complicaties
Gevoelens van minderwaardigheid kunnen in verband worden gebracht met verschillende psychische stoornissen of kunnen zich ontwikkelen tot grote problemen als ze niet worden behandeld. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat minderwaardigheidsgevoelens omslaan in sociale angst. Mensen met evaluatieangst zijn bang om slecht beoordeeld te worden door anderen. Zelfs als ze weten dat deze angst overdreven of ongegrond is, kunnen ze zich er vaak niet van losmaken. Sociale angst zorgt er vaak voor dat patiënten zich terugtrekken en situaties vermijden waarin anderen hen zouden kunnen evalueren. Gevoelens van waardeloosheid of schuld kunnen ook de prestaties op het werk, op school of in het algemeen in het bijzijn van andere mensen nadelig beïnvloeden. perfect in staat om dienovereenkomstig te presteren in andere situaties. Andere psychische stoornissen zijn ook mogelijk als gevolg van minderwaardigheidsgevoelens of als oorzaak. Deze omvatten depressieve stoornissen en verschillende persoonlijkheidsstoornissen. Hier kunnen verdere complicaties zoals lusteloosheid of suïcidaliteit mogelijk zijn. Mensen met minderwaardigheidsgevoelens ervaren zichzelf of hun problemen soms als te onbelangrijk. Voor getroffenen is het daarom belangrijk om hun eigen problemen en klachten serieus te nemen en zich dat te permitteren praten naar een arts of therapeut over hen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij minderwaardigheidscomplexen is het moeilijk te voorspellen wanneer medische behandeling noodzakelijk is. Vaak kunnen buitenstaanders en vrienden van de patiënt een goede inschatting maken van de situatie en advies geven aan de patiënt. Als de minderwaardigheidscomplexen voornamelijk in de tienerjaren voorkomen en verband houden met de puberteit, is een bezoek aan de dokter meestal niet nodig. Op deze leeftijd is het gebruikelijk dat tieners last hebben van minderwaardigheidscomplexen. Als ze binnen de limieten vallen en gerelateerd zijn aan slecht huider is bijvoorbeeld geen medische behandeling nodig. Een arts moet worden geraadpleegd voor minderwaardigheidscomplexen wanneer er ernstige beperkingen in het leven zijn als gevolg van de voorwaarde Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de patiënt zich terugtrekt en niet meer deelneemt aan sociale bijeenkomsten vanwege de minderwaardigheidscomplexen. Behandeling door een psycholoog is ook nodig om de minderwaardigheidscomplexen te behandelen bij psychische klachten of Depressie Dringende medische behandeling is nodig als de patiënt zichzelf toebrengt pijn Zelfbeschadigend gedrag kan dat wel leiden ernstige gevolgen en moet zo snel mogelijk worden behandeld. Bij algemene ontevredenheid is het meestal de moeite waard om een arts te bezoeken om de oorzaak van het minderwaardigheidscomplex te achterhalen en te behandelen.
Behandeling en therapie
De pijlers van de behandeling van minderwaardigheidscomplexen zijn psychotherapie en zelfhulp. Zelfhulp bestaat uit het uitwisselen van ideeën met andere patiënten en het raadplegen van een vertrouwd persoon die neutrale en objectieve beoordelingen van professionele prestaties kan geven. Een verklaring over de prestaties van de getroffen persoon moet neutraal en goed onderbouwd zijn. Omdat patiënten meestal problemen hebben met het vragen van anderen om een beoordeling van hun prestaties en met het accepteren van de objectiviteit van deze verklaring zouden de eerste psychotherapeutische discussies aan deze stap moeten voorafgaan. In het geval van minderwaardigheidscomplexen, gedragstherapie is meestal de beste keuze. Ten eerste worden de oorzaken onderzocht en realistisch in vraag gesteld in een langzaam denkproces. Dit wordt gevolgd door taken om een nieuw gedrag aan te leren en te ervaren wat er in het dagelijks leven is geleerd. Het doel van psychotherapie is het opbouwen van een gezond zelfvertrouwen.
Vooruitzichten en prognose
Minderwaardigheidscomplexen overwinnen zonder hulp van buitenaf is moeilijk, maar niet onmogelijk. Meestal zijn ze te wijten aan educatieve fouten in het begin jeugd Als de lijdensdruk erg groot is, moet de hulp van een psychotherapeut worden ingeroepen. Desalniettemin kunnen de getroffenen leren om beter met hun lage gevoel van eigenwaarde om te gaan. De gemakkelijkste manier om minderwaardigheidscomplexen te overwinnen, is als patiënten hun angsten onder ogen zien. Deze methode wordt ook gebruikt bij confrontatietherapie. Het gevoel van eigenwaarde kan worden vergroot met psychologische trucs. Positieve affirmaties, dwz positieve overtuigingen die regelmatig worden gereciteerd, helpen bij het overwinnen en maken van iemand meer tevreden. Door constante herhaling raken deze zinnen stevig verankerd in het onderbewustzijn. Recitatie kan worden ondersteund door ze in een dagboek op te schrijven. Het is nuttig om te weten dat geen enkel mens een bepaalde waarde heeft vanaf de geboorte. Jezelf vergelijken met anderen leidt meestal tot een negatieve spiraal. Een pessimist merkt altijd dat er iets mis is met zichzelf. Wie zich principieel van dergelijke gedachten afziet, leeft gemakkelijker en vrijer. Minderwaardigheidscomplexen en de neiging tot perfectionisme komen vaak samen voor. Degenen die ook af en toe fouten toelaten en niet onmiddellijk reageren op zogenaamd zelfopgelegde obstakels met terugtrekking, kunnen zich van veel problemen bevrijden. Echter, als gevoelens van minderwaardigheid gepaard gaan met een geestesziekte, moeten ze worden behandeld door een arts.
het voorkomen
Ouders beschermen hun kinderen tegen minderwaardigheidscomplexen door een gezond zelfgevoel bij te brengen en liefdevol te zijn in hun interacties, en hun gevoelens serieus nemen. Een gezonde hoeveelheid lof en kritiek zijn de sleutels tot een gezonde psyche.
Hier is wat u zelf kunt doen
In het geval van minderwaardigheidscomplexen is het niet nodig om onmiddellijk een psycholoog te raadplegen. In de meeste gevallen zullen verhelderende gesprekken met iemands vrienden, familie of een andere vertrouwde persoon helpen. De getroffen persoon mag zich in geen geval afsluiten en moet open en eerlijk zijn over zijn probleem. Ook kunnen hier zelfhulpgroepen worden bezocht die de minderwaardigheidscomplexen kunnen behandelen. De patiënt moet stoppen met het doen van activiteiten die leiden aan de minderwaardigheidscomplexen. Dit omvat bijvoorbeeld het kijken naar programma's op televisie waarin niet-authentieke wenselijke dimensies worden gepresenteerd. Deze hebben een bijzonder negatief effect op kinderen en adolescenten en kunnen dat ook leiden op valse ideeën. Evenzo moet het contact met de mensen die hebben bijgedragen aan de minderwaardigheidscomplexen worden onderbroken. In veel gevallen helpen boeken en het delen van ervaringen om het symptoom te elimineren. Evenzo is het altijd nuttig om u te oriënteren op een gezond levensritme. Dit omvat vooral een gezonde dieet en veel fysieke activiteit. Het uitwisselen van ervaringen kan ook anoniem op internet en kan ook helpen bij het oplossen van het minderwaardigheidscomplex. Volwassenen moeten kinderen altijd een redelijk gevoel van eigenwaarde bijbrengen en hen zo beschermen tegen de minderwaardigheidscomplexen.
