Mannelijke onvruchtbaarheid: symptomen, oorzaken, behandeling

Mannelijke onvruchtbaarheid (synoniemen: Aspermatogenese; Aspermie; Azoospermie; Mannelijke vruchtbaarheidsstoornis; Mannelijke onvruchtbaarheid; Mannelijke onvruchtbaarheid na vasectomie; Necrospermia; Necrozoöspermie; HAVER; Oligo-Astheno-teratozoospermie; Oligo-Astheno-zoöspermie; Oligo-Azoospermia; Oligozoospermie; Steriliteit; Onvruchtbaarheid (mannelijk); Onvermogen om zwanger te worden; ICD-10 N46: Steriliteit bij mannen) kan alleen worden overwogen indien nee zwangerschap treedt op tijdens regelmatige geslachtsgemeenschap tweemaal per week binnen een tot twee jaar (met onopvallende onderzoeksresultaten van de kant van de vrouw) of wanneer een spermiogram (sperma celonderzoek) bewijst of verklaart onvruchtbaarheid waarschijnlijk zijn.

Er zijn veel oorzaken van onvruchtbaarheid bij zowel mannen als vrouwen. In beide gevallen wordt 39% van de onvruchtbaarheid veroorzaakt door de vrouw alleen en in nog eens 26% door zowel de man als de vrouw. Bij 15% van alle paren blijft de oorzaak van onvruchtbaarheid onverklaard. Daarom is onvruchtbaarheidsbehandeling altijd een paar therapie.

Frequentiepiek: De natuurlijke vruchtbaarheid (vruchtbaarheid) van de man neemt langzaam af vanaf de leeftijd van 40 jaar, maar kan in individuele gevallen tot op hoge leeftijd blijven bestaan. De maximale natuurlijke vruchtbaarheid van een vrouw ligt tussen de 15 en 25 jaar en neemt daarna gestaag af. Met het begin van menopauze (vrouwelijke menopauze), eindigt de natuurlijke vruchtbaarheid.

12.5% van de vrouwen en 10.1% van de mannen heeft een onvervulde wens om kinderen te krijgen tijdens hun leven. In de leeftijdsgroep vrouwen van 35 tot 44 jaar was dat 17.7%.

De prevalentie (ziekte-incidentie) is 15-20% van alle paren in westerse geïndustrialiseerde landen. Wereldwijd is de mediane prevalentie van onvruchtbaarheid 9%. De levenslange prevalentie (ziekte-incidentie gedurende een leven) wordt gerapporteerd als 4%.

Verloop en prognose: Het succes van een onvruchtbaarheidsbehandeling hangt sterk af van de individuele omstandigheden van het paar. Beïnvloedende factoren zijn onder meer de leeftijd van de vrouw en de psychologische voorwaarde van het paar. Als de oorzaak van onvruchtbaarheid niet kan worden weggenomen, is er de mogelijkheid van reageerbuisbevruchting (IVF; methode voor kunstmatige bevruchting) in combinatie met intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI; een sperma (zaadcel) wordt rechtstreeks in het cytoplasma (ooplasma) van een eicel (eicel) geïnjecteerd).