Algemene informatie
In de farmacologie, de term maagzuurremmers (enkelvoud: antacidum) beschrijft een groep geneesmiddelen die dienen om de zure omgeving van de maag. Over het algemeen zijn de gebruikelijke actieve ingrediënten zwakke basen of zouten van zwakke zuren. Wat alles maagzuurremmers hebben gemeen dat ze kunnen fungeren als buffer op het maag zuur en op deze manier helpen verlichten: Antacida zijn meestal magnesium, aluminium of calcium met verbindingen.
Verder combinatiepreparaten van aluminiumhydroxide en magnesium hydroxide worden veel gebruikt. Het voordeel van een dergelijke combinatie is dat het de snelle werking van magnesium hydroxide met de lange werkingsduur van aluminiumhydroxide. - Maagzuur,
- Ontsteking van de maagwand en
- Pijn in het gebied van de bovenste spijsverteringskanaal.
Het algehele effect van het antacidum kan op deze manier vele malen worden versterkt. Bovendien kan de gelijktijdige inname van beide componenten voorkomen dat bijwerkingen van het ene actieve ingrediënt door het andere optreden. Er is bijvoorbeeld aangetoond dat patiënten die werden behandeld met combinatie maagzuurremmers over een langere periode gemiddeld minder vaak last van constipatie dan degenen die alleen aluminiumhydroxide namen.
Antacida zijn over het algemeen puur symptomatisch en hebben geen genezende effecten. Bij bestaande gastro-intestinale aandoeningen mag de behandeling daarom niet uitsluitend gebaseerd zijn op het gebruik van antacida. Daarentegen is de ontwikkeling van verschillende ziekten (bijv maag zweren) kunnen worden voorkomen door het gebruik van antacida.
Bijwerkingen
Een van de meest voorkomende bijwerkingen (bijwerkingen) die worden beschreven in verband met het gebruik van antacida, zijn veranderingen in de consistentie van de ontlasting. Dit is merkbaar bij het optreden van diarree of constipatie. Bovendien kunnen antacida de werking van de nieren beïnvloeden en zo leiden tot verschuivingen in de elektrolytverhoudingen.
Bij sommige patiënten leidde het gebruik van antacida tot een verhoging van de concentratie magnesium en kalium in de bloed. Bij het gebruik van antacida moet ook worden opgemerkt dat alle geneesmiddelen in deze groep van actieve ingrediënten de opname en het effect van andere geneesmiddelen kunnen beïnvloeden. Als er iets onduidelijk is of er afwijkingen optreden, moet daarom onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.
Antacida en zwangerschap
Antacida zijn bijzonder geschikt om te verlichten Maagzuur. Vooral tijdens zwangerschap veel vrouwen lijden aan het toegenomen en soms ernstige voorkomen van Maagzuur. Vooral de veranderde drukcondities in de buikholte tijdens zwangerschap en de afnemende functie van de onderste sfincterspier van de slokdarm bevordert het optreden van Maagzuur.
In veel gevallen kunnen kleine veranderingen in levensstijl al een groot effect hebben op dit probleem. Een aanpassing hiervan leidt bij veel vrouwen al tot een significante afname van de frequentie van brandend maagzuur tijdens zwangerschap. Bij zwangere vrouwen voor wie deze maatregelen weinig of geen verlichting bieden, kan het gebruik van antacida nuttig zijn.
Tijdens de zwangerschap zijn de reeds beschreven combinatiepreparaten van aluminium en magnesiumhydroxide bijzonder geschikt. Uit uitgebreide studies blijkt dat het gebruik van maagzuurremmers tijdens de zwangerschap geen schadelijke effecten heeft op het ongeboren kind. Dit feit is voornamelijk te wijten aan het feit dat de standaardpreparaten slechts een kleine dosis van de werkzame stof bevatten.
Desalniettemin dient behandeling met maagzuurremmers tijdens de zwangerschap alleen te worden uitgevoerd na overleg met de huisarts. Bij afwijkingen of onzekerheden kan zo snel mogelijk een passend alternatief worden overwogen. Tijdens de zwangerschap wordt aanbevolen om maximaal 3 tot 4 sachets of tabletten per dag in te nemen.
Bovendien mag de behandelingsduur niet langer zijn dan vier weken. Als er na deze periode geen significante verbetering van brandend maagzuur optreedt bij het gebruik van maagzuurremmers tijdens de zwangerschap, lijkt het raadzaam om toch een geschikte arts te raadplegen en een uitgebreide diagnostische procedure te starten. - Dieet en
- Regelmatige wandelingen
