Introductie
De hernia is een van de neurologische aandoeningen die vrij vaak voorkomen in Duitsland en heeft een nieuwe incidentie van meer dan een procent in westerse geïndustrialiseerde landen. De meeste hernia's komen voor tussen de 30 en 50 jaar. Mentale of psychosomatische oorzaken zijn nog niet beschreven in de literatuur, aangezien het een puur organische oorzaak is, als men de definitie van een hernia gebruikt. De symptomen van een hernia kunnen in zeldzame gevallen echter psychologische of psychosomatische oorzaken hebben. De gevolgen van de hernia kunnen echter een zeer sterke impact hebben op de psyche en ook op de psychosomatiek van de patiënt.
De psyche heeft deze invloed op de ontwikkeling van een hernia
Hoewel er geen verband kan worden gelegd tussen psychische problemen en een hernia op basis van conventionele geneeskunde zien verschillende alternatieve geneeswijzen een verband. Omdat de basis van de hernia een lekkage van de tussenwervelkern is, kan alleen een fysieke oorzaak worden overwogen. Als gevolg van overbelasting of een verkeerde houding.
Op andere medische gebieden wordt de wervelkolom echter gezien als de tegenhanger van de wervelkolom. Volgens deze opvatting kunnen psychische problemen of twijfels over zichzelf ook gevolgen hebben voor de wervelkolom. Hoewel de uiteindelijke oorzaak van de hernia in deze kringen niet wordt ontkend - namelijk dat de spinal cord wordt gecomprimeerd door een defecte schijf - de oorzaak is dan te zien in zowel fysieke als psychologische stress.
Deze psychosomatische gevolgen gaan gepaard met een hernia
Vooral in het geval van neurologische aandoeningen is het moeilijk om psychosomatische gevolgen van een ziekte te scheiden van symptomen of gevolgen die daadwerkelijk organisch worden veroorzaakt. Een concrete uitspraak welke psychosomatische gevolgen kunnen voortvloeien uit een hernia, kan daarom niet worden gedaan. Bijvoorbeeld effecten op de zogenaamde pijn geheugen zijn vaak mogelijk.
De patiënt kon voelen pijn in de regio's die voorheen door de hernia waren getroffen, hoewel daar geen concreet organisch bewijs voor is. Daarnaast, pijn kan ook voorkomen in andere delen van het lichaam die vergelijkbaar zijn met die met de hernia. Ook hier kan de hele zaak plaatsvinden zonder enig concreet organisch bewijs. Gevoeligheidsstoornissen, die meestal samenhangen met een hernia, kunnen bijvoorbeeld ook weer worden gevoeld zonder enig organisch bewijs van de oorsprong van deze aandoeningen.
Hoe een hernia de psyche verandert
In hoeverre de psyche kan worden aangetast door een hernia, is simpelweg niet te voorspellen. De effecten kunnen net zo verschillend zijn als de mensen zelf. Over het geheel genomen zijn echter twee overkoepelende scenario's denkbaar.
Aan de ene kant zijn er mensen bij wie de psyche niet verandert door de hernia, en aan de andere kant zijn er mensen bij wie de psyche niet wordt veranderd door de hernia. Deze groep kan grofweg worden onderverdeeld in die mensen die na de hernia een meer passieve of angstpreventieve levensstijl hebben en degenen die uit de hernia kunnen trekken een versterking van hun psyche. In het algemeen kan echter worden aangenomen dat de eerste van deze twee subgroepen zal overheersen.
Voor sommige mensen kan dit betekenen dat ze minder bewegen, mogelijk stoppen met sporten, etc. uit angst voor een nieuwe hernia. Verder zijn de effecten op de psyche natuurlijk ook afhankelijk van het feit of de hernia kan worden gerepareerd zonder residu achter te laten of dat er gevolgschade is ontstaan. Bijvoorbeeld spierverlamming of incontinentie problemen na een hernia kunnen ertoe leiden dat mensen zich sociaal gaan isoleren, omdat ze zich schamen in het bijzijn van andere mensen.
