Incubatietijd
De incubatietijd is de tijd tussen infectie met het virus veroorzaakt Ziekte van Bornholm en het begin van symptomen. Het is meestal tussen een en twee weken. Het kan echter variëren, afhankelijk van verschillende factoren.
Deze omvatten de hoeveelheid overgedragen virus en de immuunstatus van de getroffen persoon. Als het immuunsysteem wordt verzwakt door een andere ziekte, kunnen de symptomen eerder na infectie optreden, waardoor de incubatietijd korter is. In sommige gevallen kan het zelfs maar 2 dagen duren. Omgekeerd kan de incubatietijd ook langer zijn en zelfs tot 35 dagen duren als er maar een kleine hoeveelheid overgedragen virus aanwezig is. Bij kinderen, die bij voorkeur besmet zijn met de virussen, de incubatietijd is vaak meerdere dagen.
Diagnose
De diagnose van Ziekte van Bornholm is onder meer gebaseerd op de typische symptomen, maar vooral op de detectie van het virus in het lichaam. Ontlastingsmonsters, keelspoelwater of zelfs de spinale vloeistof zijn hiervoor geschikt. Dit laatste wordt echter meestal niet gebruikt. In de voorbeelden is de virussen kan direct of zeker worden gedetecteerd antilichamen die het lichaam heeft geproduceerd als een afweerreactie op het virus, kan worden opgespoord. Tijdens het diagnoseproces moeten ook mogelijke differentiële diagnoses, zoals ziekte veroorzaakt door een ander virus, worden uitgesloten.
Duur / voorspelling
De duur van Ziekte van Bornholm is gewoonlijk ongeveer een week, maar dit kan variëren van 4 tot 13 dagen. De prognose voor de ziekte is goed, aangezien complicaties zeldzaam zijn en de symptomen vaak niet al te ernstig zijn. Het is echter belangrijk om op mogelijke complicaties te letten en eventuele eerste tekenen vroegtijdig te herkennen.
Behandeling / therapie van de ziekte van Bornholm
De behandeling van de ziekte van Bornholm is symptomatisch. Dit betekent dat het virus niet direct met medicijnen wordt bestreden. De reden hiervoor is het feit dat er geen effectieve medicijnen zijn die het virus rechtstreeks kunnen bestrijden.
Aangezien de ziekte van Bornholm echter meestal zelflimiterend is en de symptomen na enkele dagen tot maximaal weken verdwijnen, is een puur symptomatische therapie voldoende. Afhankelijk van het type en de ernst van de symptomen kunnen antipyretica en analgetica worden gegeven om de symptomen te verminderen koorts. Deze omvatten paracetamol en ibuprofenBijvoorbeeld.
Bij spijsverteringsstoornissen kunnen ook ondersteunende medicatie worden gegeven, zoals Imodium voor diarree. Lokale warmte in de vorm van kompressen kan helpen om te verlichten pijn in de borst Oppervlakte. Bovendien moeten patiënten tijdens de ziekte van Bornholm ook bedlegerig blijven. Er dienen voldoende hygiënische maatregelen te worden genomen om overdracht van het virus te voorkomen.
