Welk effect heeft hop?
Als essentiële werkzame stoffen in hop worden de bitterstoffen humulon en lupulon beschouwd. Ze worden geproduceerd in de klierschubben van hopbellen en hebben slaapverwekkende en kalmerende eigenschappen. Andere belangrijke bestanddelen van hopbellen zijn flavonoïden (secundaire plantaardige stoffen), tannines en kleine hoeveelheden etherische olie.
Studies hebben ook aangetoond dat hop antibacteriële, schimmelwerende (schimmelwerende) eetluststimulerende, maagsapstimulerende, krampstillende en oestrogeenachtige eigenschappen heeft.
Waarvoor wordt hop gebruikt?
De vrouwelijke bloeiwijzen van hop (hopbellen) worden aanbevolen als traditioneel kruidengeneesmiddel voor psychische aandoeningen zoals rusteloosheid, angst en slaapstoornissen. Heel vaak wordt hop gebruikt in combinatie met andere geneeskrachtige planten, zoals valeriaan of citroenmelisse.
Daarnaast wordt hop in de volksgeneeskunde gebruikt voor andere gezondheidsproblemen. Deze omvatten:
- Verlies van eetlust
- Blaas- en nierziekte
Er is echter meer onderzoek nodig op deze gebieden om de werkzaamheid te bewijzen.
Omdat hop relatief veel plantaardige oestrogenen (fyto-oestrogenen) bevat, bestaat er ook discussie over de vraag of ze kunnen helpen bij hormonale stoornissen – bijvoorbeeld menstruatie- en overgangsklachten.
Eén onderzoek toonde bijvoorbeeld aan dat dagelijks gebruik van hopextract de ernst van opvliegers tijdens de menopauze na zes weken behandeling verbeterde. Er is echter meer bewijs nodig om de effectiviteit van hop hiervoor te bevestigen.
Hoe wordt hop gebruikt?
Degenen die last hebben van nerveuze rusteloosheid of slaapstoornissen kunnen hopthee drinken. Om de thee te maken, giet je ongeveer 150 milliliter kokend water over één tot twee theelepels gemalen, gedroogde hopbellen.
Een andere toepassingsmogelijkheid worden kant-en-klare preparaten met hop en meestal ook andere geneeskrachtige planten geboden. Neem de hoptabletten of hoppastilles in volgens de instructies in de bijsluiter of de aanbevelingen van uw arts of apotheker.
Zenuwachtige rusteloosheid of slaapstoornissen verbeteren ook met volle hopbaden. Gebruik ongeveer 20 gram van de plant voor een vol bad. Om dit te doen, bereidt u een extract met heet water, laat het trekken, zeef en voeg het toe aan het bad.
Om baby's en peuters te kalmeren of bij slaapstoornissen, rusteloosheid of angststoornissen helpen hopkussens, dat wil zeggen een katoenen kussen gevuld met hopbellen dat je in bed legt.
Na ongeveer een week moet u de vulling vernieuwen, zodat het kussen zijn werking blijft uitoefenen. Naast hopbellen kun je ook andere gedroogde geneeskrachtige planten zoals citroenmelisse, lavendel en kamille aan de kussensloop toevoegen.
Welke bijwerkingen kan hop veroorzaken?
Er zijn geen bijwerkingen bekend bij het nemen van hop.
Het plukken van hop kan hoofdpijn, slaperigheid, huidontsteking (dermatitis) en gewrichtspijn veroorzaken. Hop is echter niet giftig.
Waar je op moet letten bij het gebruik van hop
- Het is mogelijk dat hop uw rijvaardigheid beïnvloedt. Kruip daarom uit voorzorg niet achter het stuur van een voertuig nadat u het heeft meegenomen.
- Er zijn geen interacties tussen geneesmiddelen bekend.
- Hop is glutenvrij.
- Hopthee is ook toegestaan tijdens de zwangerschap. Het is het beste om met uw arts te praten over de juiste dosering.
Hoe hopproducten verkrijgen
Gesneden, gedroogde hopbellen en bijbehorende gebruiksklare preparaten zoals hopcapsules, tabletten of dragees kunt u verkrijgen bij uw apotheek en goed gevulde drogisterijen. Ze worden meestal gecombineerd met andere geneeskrachtige planten.
Wat is hop?
Gemeenschappelijke of echte hop (Humulus lupulus) behoort tot de hennepfamilie (Cannabaceae). De oorsprong van deze eeuwenoude cultuurplant is niet precies bekend. Tegenwoordig wordt het verbouwd in de gematigde zones van Europa, West-Azië en Noord-Amerika – voor het brouwen van bier en voor de productie van medicijnen. Ook in het wild wordt hij aangetroffen, bijvoorbeeld in struiken en hagen, op oevers en bosranden.
Elk jaar ontspruiten er nieuwe stengels uit een onderstam: rechtsdraaiende scheuten, ruw van de klimharen. Daarbij bereikt wilde hop een hoogte van zes meter, en gecultiveerde hop zelfs twaalf meter. Aan de stengels groeien drie- tot vijflobbige bladeren, die paarsgewijs naar elkaar toe gericht zijn (tegenoverliggende bladvorming) en door de vele kleine borstelharen erg ruw zijn.
Hop is tweehuizig, dus er zijn mannelijke en vrouwelijke exemplaren van de plant. De kleine, mannelijke, groenwitte bloemen staan in losse, hangende bloeiwijzen.
De eivormige schutbladeren, die als een dakpan boven elkaar liggen, dragen bij aan het kegelachtige uiterlijk. In hun oksels zitten elk twee schutbladen, aan de basis daarvan bevinden zich de kleine, onopvallende vrouwelijke bloemen. Aan de binnenkant van de schutbladeren zitten kleine klierschubben (hopklieren, lupuli-klieren). Deze bevatten de medicinaal gebruikte ingrediënten van de echte hop.
Een verwante hopsoort is de Japanse hop (Humulus scandens), die wordt gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde (TCM).
