Hoe wordt gezichtsblindheid vastgesteld?
Als het gebrek aan oogcontact en de problemen met herkenning bijzonder uitgesproken zijn in jeugd, wordt een medische en psychiatrische verduidelijking uitgevoerd vanwege de parallellen met autisme hierboven genoemd. Als de kinderen een normale emotionele en sociale ontwikkeling vertonen, autisme kan worden uitgesloten en de diagnose van gezicht blindheid wordt gemaakt nadat andere oorzaken zijn onderzocht. Als de kinderen echter niet bijzonder opvallen, kunnen ze hun handicap en gezicht meestal goed compenseren blindheid wordt misschien nooit officieel gediagnosticeerd.
Testen op zogenaamde prosopagnosie (gezicht blindheid) is vaak moeilijk. De diagnose wordt ook niet gesteld op basis van een gestandaardiseerde test, maar door de beoordeling door de behandelende arts van de symptomen en beperkingen van de persoon. Er is echter zeker behoefte aan een dergelijke test, zoals gezichtsblindheid is tamelijk onbekend, zelfs onder artsen, en wordt vaak een verkeerde diagnose gesteld als autistische stoornis, vooral bij kinderen.
Onderzoekers ontwikkelen daarom vragenlijsten en beeldtests om prosopagnosie duidelijk te onderscheiden van psychiatrische stoornissen zoals autisme. In deze procedures krijgen patiënten bijvoorbeeld de gezichten van beroemde persoonlijkheden of naaste familieleden op de computer te zien, die geacht worden hen te herkennen en de herkende kenmerken te beschrijven. Gezichtblinde mensen vinden het moeilijk om dit te doen en richten zich meer op functies zoals de haar of de positie van de hoofd in plaats van het eigenlijke gezicht.
Helaas zijn dergelijke fotoseries niet altijd zinvol, omdat beroemdheden ondanks opvallende kenmerken worden herkend gezichtsblindheid. Preciezere resultaten worden geleverd door foto's van onbekende personen, waarin de haarlijn, nek en de rest van het lichaam is weggesneden en daarom is alleen het gezicht te zien. Deze foto's worden meerdere keren aan de testpersonen getoond en ze moeten reageren als ze een gezicht herkennen.
Gezichtsblinde mensen vinden het erg moeilijk om dit te doen en kunnen alleen onderscheid maken tussen mensen met bijvoorbeeld een andere huidskleur of geslacht. Alleen gelaatstrekken zijn dus niet te onderscheiden van deze foto's van gezichtblinde mensen. Desalniettemin moeten dergelijke puur picturale tests altijd worden aangevuld met een deskundigenconsult waarin een arts die bekend is met het klinische beeld, typische situaties uit het dagelijks leven analyseert, aangezien andere oorzaken van de problemen bij gezichtsherkenning moeten worden uitgesloten. Zo maakt bijvoorbeeld het verhelderen van een visuele beperking of andere waarnemingsstoornissen onderdeel uit van de test. Omdat mensen met prosopagnosie de gelaatstrekken van hun medemensen zonder beperking kunnen waarnemen en beschrijven, maar ze geen identiteit kunnen toekennen en ze dus niet kunnen herkennen.
Alle artikelen in deze serie:
