Hoe herken je zelf kinkhoest? | Kinkhoest

Hoe herken je zelf kinkhoest?

Om gierend te detecteren hoesten bij volwassenen, zuigelingen of beginnende kinkhoest (catarre) bij kinderen is over het algemeen moeilijk en wordt soms zelfs door ervaren artsen verkeerd beoordeeld. Vooral kinderen met koorts en verkoudheidsverschijnselen moeten beslist een kinderarts raadplegen. Van kinderen die niet zijn ingeënt, wordt vermoed dat ze gierend zijn hoesten.

In het tweede stadium van de ziekte bij kinderen (in sommige gevallen ook bij volwassenen), kinkhoest hoesten is vooral te herkennen aan de klassieke hoestaanvallen. De aanvallen zijn ernstig, vaak krampachtig. De getroffen personen halen diep adem, gevolgd door een “staccato” hoest, waarbij de tong wordt vaak uitgestoken en taai slijm wordt opgehoest of verstikt. Vaak krijgen de getroffen mensen tijdens de hoestaanvallen nauwelijks lucht, wat kan resulteren in een blauwe verkleuring van de lippen en tong (cyanose). De eerste hoestaanval wordt vaak gevolgd door een tweede, zwakkere hoestaanval, de zogenaamde recapitulatie.

Duur van de ziekte

De duur van een kinkhoestinfectie kan variëren, afhankelijk van verschillende factoren, maar in het algemeen kan worden uitgegaan van een duur van ongeveer vier tot veertien weken vanaf het moment van infectie. Meestal is de duur ongeveer zes tot zeven weken. Deze periode omvat ook de tijd zonder symptomen (asymptomatisch), waarin de ziekteverwekker zich vermenigvuldigt in het lichaam van de besmette persoon (de gastheer) zonder symptomen te veroorzaken.

Dit wordt ook wel de “incubatietijd” genoemd en duurt doorgaans minimaal vijf tot maximaal twintig dagen. Vervolgens beginnen de symptomen in de zogenaamde "stadium catarre", die na één tot twee weken verandert in het "stadium convulsivum" met een veranderde symptomatologie. Dit "stadium convulsivum", waarin de klassieke hoestaanvallen voor kinkhoest optreden, duurt meestal twee tot zes weken.

Ten slotte gaat de ziekte over in de "decrementi" -fase, waarin de symptomen verdwijnen en de voorwaarde van de zieke persoon verbetert. Deze verbeterfase, waarin nog klachten optreden, duurt minimaal een week, maar kan ook langer dan tien weken duren. Dit zijn algemene indicaties die voortkomen uit de waarneming van de ziekte. Als het beloop van de ziekte echter bijzonder ernstig of mild is, of als er bijzondere omstandigheden zijn, zoals een veranderd immuunsysteem van de zieke persoon kan de ziekte langer of korter duren. Deze speciale gevallen maken echter slechts een verwaarloosbaar deel uit van kinkhoest infecties.