Hoe de Mirena-spiraal te gebruiken
De spoel wordt ingebracht door de gynaecoloog. De gynaecoloog onderzoekt eerst de baarmoeder, aangezien de positie, grootte en vorm van de baarmoeder relevant zijn voor het selecteren van de juiste grootte van het IUS. Het spiraaltje wordt meestal ingebracht tijdens de laatste dagen van een menstruatie, zoals de hals is op dit moment zacht en breed.
De gynaecoloog gebruikt een buisvormige applicator om het spiraaltje in de baarmoeder. De veiligheidsdraden steken uit de hals in de vagina, zelfs na het inbrengen van het spiraaltje. Om mogelijk te verlichten pijnkan het spiraaltje worden ingebracht na toediening van een analgeticum of onder plaatselijke verdoving. De positie van het spiraaltje wordt gecontroleerd met een ultrageluid machine en vervolgens om de zes maanden gecontroleerd.
Hoe de Mirena-spiraal te verwijderen
De spiraal wordt meestal na vijf jaar verwijderd, of eerder indien gewenst of als zich complicaties voordoen. De gynaecoloog pakt de retourdraden met een speciaal pincet vast en trekt de spiraal eruit. Net als bij het inbrengen van de spoel, pijnstillers kan van tevoren worden ingenomen of een plaatselijke verdoving kunnen worden gebruikt.
Bijwerkingen van de Mirena Spiral
De Mirena Spiraal kan onschadelijke tot ernstige bijwerkingen veroorzaken. Vaak voorkomende bijwerkingen van het Mirena-spiraaltje zijn hoofdpijn, pijn in de buik, bekkenpijn, en veranderingen in menstruatieperioden van verminderde naar verhoogde menstruatiebloedingen en zelfs afwezigheid van menstruatie. Andere vaak voorkomende bijwerkingen zijn ontsteking van de vagina en vulva en vaginale afscheiding.
Andere vaak voorkomende bijwerkingen zijn: Depressie, migraine, misselijkheid, acne, een mannelijk patroon van haar groei en terug pijn. Infecties van het bovenste genitale kanaal, ovariële cysten, menstruatie pijn, pijn op de borst en spiraalvormige ontlading zijn ook gebruikelijk. Bijwerkingen die slechts af en toe voorkomen, zijn dat wel haaruitval, een verkleuring van de huid van het gezicht en nek, zwangerschap vlekken (chloasma), hyperpigmentatie van de huid en een piercing van de baarmoeder.
Eigenlijk, Depressie en depressieve stemmingen behoren tot de bijwerkingen die één tot tien op de honderd vrouwen treffen. Voor een diagnose van Depressie om te worden gemaakt, moeten de symptomen minimaal twee weken aanwezig zijn, anders wordt het depressieve ontevredenheid genoemd. De belangrijkste klachten van de getroffenen zijn een depressieve stemming, gebrek aan rijvaardigheid en verlies van interesse. De vrouwen hebben vaak ook last van slaapstoornissen, verlies van eetlust, een afname van aandacht en concentratie en verminderd gevoel van eigenwaarde. Depressie is een ernstige bijwerking van de hormoonspiraal, dus vroege verwijdering moet worden overwogen.
Alle artikelen in deze serie:
